Wyrok NSA z dnia 22 września 1989 r., sygn. IV SA 522/89

Prezes Wyższego Urzędu Górniczego nie może pełnić funkcji organu odwoławczego w odniesieniu do orzeczeń /decyzji i postanowień/ wydawanych przez Odwoławczą Komisję do Spraw Szkód Górniczych. Jego uprawnienia, określone w art. 75 ust. 2 i 3 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./, oznaczają pełnienie nadzoru pozainstancyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Eugeniusza K. na decyzję Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia 31 marca 1989 r. w przedmiocie odmowy uwzględnienia zażalenia na postanowienie Odwoławczej Komisji do Spraw Szkód Górniczych o zawieszeniu postępowania i na podstawie art. 207 par. 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.