Zgodnie z treścią ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968/ wstrzymanie czynności egzekucyjnych na podstawie wystawionych tytułów egzekucyjnych nie należy do właściwości Sądu administracyjnego, lecz pozostaje we właściwości organu prowadzącego egzekucję.
Skoro wykonaniu podlega orzeczenie dyscyplinarne prawomocne tj. takie od którego nie przysługuje stronie żaden środek odwoławczy w sprawie, a na orzeczenie dyscyplinarne organu odwoławczego została złożona skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w ustawowym terminie, to zaskarżone orzeczenie nie jest prawomocne i jako takie wykonaniu w trybie par. 34 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
Przeniesienie prawa własności nieruchomości dokonane w formie aktu notarialnego stanowi czynność cywilnoprawną, a rozstrzyganie w sprawach ważności tego rodzaju czynności, jak i zasądzanie stosownych kwot z tytułu wyrządzonej szkody należy do drogi sądowej w sprawach cywilnych i pozostaje w kompetencji sądów powszechnych. W tym zakresie wyłączona jest sądowa kontrola wykonywana przez Naczelny Sąd Administracyjny
Przepis art. 160 Kpc daje istotnie prawo żądania uzupełnienia protokołu co polega na wprowadzeniu do protokołu niezbędnej - pominiętej treści, odpowiadającej według strony - przebiegowi posiedzenia lub rozwinięciu zbyt skrótowo lub niejasno zapisanego wyjaśnienia, twierdzenia lub wniosku strony. Art. 161 Kpc określenie "w toku posiedzenia" oznacza czas składania załącznika do protokołu z inicjatywy
Wystąpienie pokontrolne o jakim mowa w art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ nie stanowi formy działania inspektora pracy, przybierającego postać decyzji administracyjnej. Wystąpienie to nie stanowi również innego aktu z zakresu administracji publicznej dotyczącego stwierdzenia uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa
Zgodnie z przepisem art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzeczenia Sądu są prawomocne /z wyjątkiem, który w sprawie nie zachodzi/, w związku z czym, niedopuszczalne jest zażalenie.
Obowiązek uiszczenia opłat administracyjnych powstaje na podstawie przepisów odrębnych m.in. na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. 2000 nr 86 poz. 960/. Skoro przepisy prawa nie zobowiązują organu do wydania postanowienia w przedmiocie ustalenia obowiązku uiszczania opłaty skarbowej to skarga na bezczynność organu jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
1. Rodzaj informacji podlegających udostępnieniu ustawodawca wyraźnie wskazał w art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz ocenach oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 109 poz. 1157/. Zestawienie tego katalogu, określającego granice przedmiotowe informacji z treścią art. 5 ust. 1, prowadzi do wniosku, że udostępnienie informacji nie
Jeżeli określony podmiot, zasadnie lub też bezzasadnie był traktowany przez organy administracji jako strona postępowania, to przysługuje mu prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wydaną w tym postępowaniu decyzję.
Skarżąca Rada Osiedla w zakreślonym przez Sąd terminie nie przedłożyła pełnomocnictwa Zarządu Miasta do wniesienia przez nią skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Brak zdolności sądowej po stronie skarżącej skutkuje odrzuceniem wniesionej przez nią skargi.
1. Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ gmina oraz związek gmin nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. 2. Zakład Komunikacji Miejskiej jest od strony strukturalnej gminną jednostką organizacyjną, od strony zaś funkcjonalnej podmiotem
Przepis art. 42 ust. 1 Kpa nie wymaga aby doręczenie zastępcze do rąk domownika nastąpiło w mieszkaniu adresata. Przyjąć zatem należy, że prawidłowe jest doręczenie pism do rąk dorosłego domownika przebywającego w miejscu wykonywania działalności adresata.
Sama przewlekłość postępowania egzekucyjnego, wyrażająca się w niepodejmowaniu czynności egzekucyjnych, nie jest bezczynnością organu w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, o takiej bezczynności może być mowa dopiero wówczas, gdy organ egzekucyjny, do którego wierzyciel na przewlekłą egzekucję wniósł skargę /w rozumieniu
1. Prawo skarżącego do zwrotu kosztów od organu zostało wyraźnie powiązane z orzeczeniem sądu uwzględniającym skargę, a więc tym samym prawo to zostało ograniczone jedynie do tych sytuacji, gdy skargę uwzględnia sąd. Wynika to jednoznacznie z użytego w art. 55 ust. 1 zdanie drugie sformułowania ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, że sąd orzeknie
Uznając, że nie dochowanie przez skarżącego terminu do wniesienia skargi nie jest następstwem okoliczności od skarżącego niezależnych, lecz jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać też należało, iż nie zachodzą ważne powody do przywrócenia uchybionego terminu.
Skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze gmina może wnieść po uprzednim zwróceniu się do wojewody z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stosownie do art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
1. Spółka mogła wybrać jedną z form korzystania z prywatnego samochodu dla celów służbowych. Skoro jednak prywatny samochód pracownika Spółki w określonym czasie oddany został Spółce w użytkowanie, to wydatki z tym związane mogły być zaliczane w ciężar kosztów na podstawie posiadanych przez Spółkę rachunków. Nie jest jednocześnie możliwe, aby w tym samym okresie koszty używania tego samochodu mogły
