Podział rzeczy wspólnej do korzystania (quoad usum) nie jest definitywny, gdyż w zależności od zmienionych okoliczności może on ulec stosownej zmianie bądź to w drodze porozumienia współwłaścicieli, bądź też - w braku takiego porozumienia - w drodze orzeczenia sądowego (zniesienie współwłasności). Jednakże tymczasowy charakter podziału quoad usum nie może pozostać bez wpływu na sposób jego przeprowadzenia
Sprawy przeciwko Skarbowi Państwa, jak również przeciwko komornikowi i Skarbowi Państwa o naprawienie szkody wyrządzonej przez komornika (art. 769 § 2 k.p.c.) nalecą - bez względu na wartość przedmiotu sporu - do właściwości sądu wojewódzkiego.
Przejęciu na podstawie ustawy z dnia 28 czerwca 1962 r. o przejmowaniu nieruchomości rolnych na własność Państwa za zaległe należności (jedn. tekst: Dz. U. z 1969 r. Nr 17, poz. 130) podlegają również wchodzące w skład gospodarstwa rolnego grunty leśne (art. 8 ust. 2).
Powództwo przeciwko zakładowi ubezpieczeń o odszkodowanie z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego, oparte na przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 1968 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych (Dz. U. Nr 15, poz. 89), można wytoczyć przed sąd, w którego okręgu nastąpił wywołujący szkodę wypadek komunikacyjny (art.
W rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110) Centralny Fundusz Turystyki i Wypoczynku jest instytucją państwową, której zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej, i dlatego nie ma on obowiązku uiszczania opłat sądowych. Prawo do żądania zwrotu opłaty sądowej (art. 25 ust. 2 cyt. ustawy) ulega trzyletniemu przedawnieniu
Spory o prawa niemajątkowe nie są rozpoznawane przez państwowe komisje arbitrażowe. Jeżeli w stosunkach między podmiotami arbitrażowymi część dochodzonych roszczeń ma charakter niemajątkowy, podlegają one rozpoznaniu przez sąd powszechny (art. 2 k.p.c.).
Sądy powszechne nie są powołane do rozstrzygania spraw o wydanie świadectwa racjonalizatorskiego, i to zarówno pod rządem przepisów prawa wynalazczego obowiązującego do dnia 31 grudnia 1972 r. (ustawa z dnia 31 maja 1982 r. prawo wynalazcze - Dz.U. Nr 33, poz. 156), jak i w świetle obecnie obowiązującej ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz.U. Nr 43, poz. 272). Niedopuszczalność
Sądy powszechne nie są powołane do badania pod względem materialnoprawnym trafności orzeczeń dyscyplinarnych.
W świetle art. 553 k.p.c., stanowiącego, że osoba, która ma być ubezwłasnowolniona, musi być zbadana przez jednego lub więcej biegłych psychiatrów, obowiązek zbadania przez psychiatrów istnieje tylko wówczas, gdy zachodzą uzasadnione wątpliwości co do stanu psychicznego uczestnika postępowania.
Warunkiem ważności testamentu szczególnego z art. 952 k.c. jest złożenie przez spadkodawcę ustnego oświadczenia ostatniej woli. Wymaganiu temu nie odpowiada odczytanie pisemnego projektu testamentu przez świadka i oświadczenie przez spadkodawcę, że to, co mu odczytano, uznaje za swoją ostatnią wolę. Jeżeli jednak projekt testamentu spisany został na podstawie złożonego uprzednio w warunkach określonych
Nazwa-szkoły i zakres przygotowania zawodowego, jeżeli tylko jego zadaniem jest przysposobienie do prowadzenia gospodarstwa rolnego, nie są w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych (jedn. tekst: Dz.U. z 1972 r. Nr 31, poz. 215) określone wyczerpująco
Ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych z art. 111 § 1 pkt 3 k.p.c. dotyczy każdej sprawy pracowniczej w szerokim rozumieniu przepisu art. 459 k.p.c., przedstawionym w wytycznych wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej z dnia 29 i 30.IX.1966 r. w przedmiocie uprawnień pracowniczych w postępowaniu odrębnym (M. P. Nr 63, poz. 305), nie wyłączając spraw dotyczących członkostwa w spółdzielniach pracy
Przewidziane w art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 27, poz. 192) pozwolenie właściwego do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organu administracyjnego na podział nieruchomości położonej w granicach miast wymagane jest niezależnie od tego, w jakim trybie dochodzi do
Sądem miejscowo właściwym do rozstrzygnięcia sporu między specjalistą oddelegowanym za granicę w trybie uchwały nr 138/65 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1965 r. a przedsiębiorstwem delegującym go jest sąd miejsca siedziby tego przedsiębiorstwa, a więc sąd właściwości ogólnej (art. 30 k.p.c.).
Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94), po ujawnieniu wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego (przez wpis do księgi wieczystej lub przez złożenie do zbioru dokumentów odpisu zawiadomienia) zmiany stanu prawnego nieruchomości - stanu z daty ujawnienia wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego
Artykuł 43 § 2 k.r.o. może mieć zastosowanie nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz tylko w tych wypadkach, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównego udziału, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania dorobku stosownie do posiadanych sił i możliwości zarobkowych.
W myśl art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 27, poz. 192) sąd, przed wydaniem postanowienia o zniesieniu przez podział współwłasności nieruchomości położonej w granicach miast, powinien przedstawić projekt podziału właściwemu do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska
Stwierdzenie zgonu może opierać się na domniemaniach faktycznych. Śmierć niewątpliwa - w rozumieniu art. 535 k.p.c. - zachodzi nie tylko wtedy, gdy istnieją naoczni świadkowie zgonu, ale także wówczas, gdy okoliczności konkretnego wypadku uzasadniają pełne przekonanie o zgonie określonej osoby. Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Do ważności aktu notarialnego wystarczy wskazanie, iż osoba biorąca udział w akcie nie podpisała go bądź dlatego, że nie umie się podpisać, bądź też dlatego, że nie mogła złożyć podpisu. Nie jest natomiast konieczne zamieszczenie w akcie notarialnym szczegółowej wzmianki, z jakiego powodu osoba ta nie mogła się podpisać, zwłaszcza jeżeli z okoliczności towarzyszących sporządzaniu aktu niedwuznacznie
Zarówno z przepisów poprzednio, jak i obecnie obowiązującego prawa o aktach stanu cywilnego (art. 76 pkt 1 dawnego prawa - Dz.U. z 1945 r. Nr 48, poz. 272; art. 50 ust. 1 prawa o aktach stanu cywilnego z 1955 r. - Dz.U. Nr 25, poz. 151) wynika, że w akcie małżeństwa wymienia się to nazwisko kobiety, które w dacie zawierania małżeństwa prawnie jej przysługuje, a nie jej nazwisko rodowe. Jeżeli więc
Jakkolwiek prawo o sądach ubezpieczeń społecznych nie przewiduje badania przez sąd dopuszczalności cofnięcia skargi, to jednak ogólne zasady postępowania przed sądami ubezpieczeń społecznych nakładają na sąd obowiązek pouczenia z urzędu strony skarżącej o warunkach nabycia prawa do żądanych świadczeń, o trybie ich dochodzenia oraz o skutkach prawnych cofnięcia skargi i umorzenia postępowania.
Niedopuszczalne jest wydanie orzeczenia przez sąd - w sprawie o dział spadku, w którego skład wchodzi gospodarstwo rolne - gdy postanowienie sądu ma jedynie sankcjonować istniejący stan posiadania poszczególnych spadkobierców, jeśli ten stan jednocześnie spełnia przesłanki nabycia poszczególnych części spadku na podstawie ustawy uwłaszczeniowej (Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz. 250). Dokonanie pomimo tego
Wieczyste użytkowanie zostało ukształtowane jako instytucja pośrednia między prawną kategorią własności a kategorią tzw. praw rzeczowych ograniczonych. W wypadkach więc nie uregulowanych w art. 232 - 243 k.c. oraz w umowie o oddanie terenu państwowego w wieczyste użytkowanie należy przy trudnościach interpretacyjnych posługiwać się analogią przede wszystkim do przepisów zawartych w dziale II tytułu
Na postanowienie sądu pierwszej instancji, uchylające pierwotne własne postanowienie tego sądu o odrzuceniu rewizji, nie przysługuje w świetle art. 394 § 1 k.p.c. zażalenie.
