Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 1974 r., sygn. III CRN 316/73

Wieczyste użytkowanie zostało ukształtowane jako instytucja pośrednia między prawną kategorią własności a kategorią tzw. praw rzeczowych ograniczonych. W wypadkach więc nie uregulowanych w art. 232 - 243 k.c. oraz w umowie o oddanie terenu państwowego w wieczyste użytkowanie należy przy trudnościach interpretacyjnych posługiwać się analogią przede wszystkim do przepisów zawartych w dziale II tytułu I księgi drugiej k.c., dotyczących treści i wykonywania własności, a więc m.i. również do art. 145 k.c.

Przewodniczący: sędzia W. Bryl (sprawozdawca).

Sędziowie: J. Ignatowicz, K. Olejniczak.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym sprawy wniosku Władysława D. i Stanisława D. z udziałem uczestników Edwarda S. i Józefy T. o ustanowienie służebności drogi koniecznej na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od postanowienia Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu z dnia 30 maja 1973 r.,