Postanowienie SN z dnia 26 listopada 1973 r., sygn. III CRN 227/73

Artykuł 43 § 2 k.r.o. może mieć zastosowanie nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz tylko w tych wypadkach, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównego udziału, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania dorobku stosownie do posiadanych sił i możliwości zarobkowych.

Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz.

Sędziowie: W. Kuryłowicz, Z. Wasilkowska (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, _po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Wacława C. z udziałem Danuty S. o podział majątku wspólnego na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego od postanowienia Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 17 lutego 1973 r.,

uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Sądu Powiatowego dla m.st. Warszawy z dnia 4 listopada 1972 r. tylko w części zasądzającej od uczestniczki postępowania Danuty S. na rzecz wnioskodawcy Wacława C. kwotę ponad 100 000 zł z odsetkami i sprawę w tym zakresie przekazał Sądowi Powiatowemu dla m.st. Warszawy do ponownego rozpoznania; oddalił rewizję nadzwyczajną w pozostałej części.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4.XI.1972 r. Sąd Powiatowy dokonał podziału majątku wspólnego byłych małżonków C.

Sąd Powiatowy ustalił, że wnioskodawca Wacław C. i uczestniczka postępowania Danuta C., obecnie S., zawarli w 1958 r. związek małżeński, z którego mają dwoje małoletnich dzieci. Prawomocnym wyrokiem z dnia 16.VI.1969 r. został orzeczony rozwód małżonków C. z winy obu stron.