Postanowienie NSA z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. III OZ 302/24
Do zgłoszenia wodnoprawnego należy obligatoryjnie dołączyć wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o ile taki plan istnieje, a organ właściwy ma prawo wnieść sprzeciw wobec zgłoszenia wodnoprawnego, jeżeli wymagane dokumenty nie zostały uzupełnione (art. 422 pkt 3, art. 423 ust. 4 Prawa wodnego).
Właściciel gruntu nie może zmieniać stanu wody na gruncie w sposób szkodliwy dla gruntów sąsiednich, a wójt, burmistrz lub prezydent miasta mogą nakazać przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom, jeżeli zmiany te wywierają szkodliwy wpływ na te grunty.
Wysokość opłaty stałej za pobór wód podziemnych ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, czasu wyrażonego w dniach i maksymalnej ilości wody podziemnej wyrażonej w m3/s, która może być pobrana na podstawie pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego, z uwzględnieniem stosunku ilości wody podziemnej, która może być pobrana na podstawie tych pozwoleń, do dostępnych zasobów wód
Wysokość opłaty stałej za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi ustala się na podstawie maksymalnej ilości ścieków wyrażonej w m3/s, określonej w pozwoleniu wodnoprawnym, a nie na podstawie rocznej dopuszczalnej ilości ścieków.
Wysokość opłaty stałej za pobór wód podziemnych zgodnie z art. 271 ust. 2 ustawy Prawo wodne należy ustalać jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, czasu wyrażonego w dniach i maksymalnej ilości wody podziemnej wyrażonej w m3/s, która może być pobrana na podstawie pozwolenia wodnoprawnego.
Nałożenie nakazu wykonania urządzeń zapobiegających szkodom na podstawie art. 234 ust. 3 Prawa wodnego nie wymaga zrealizowania przesłanki winy po stronie właściciela gruntu.