1. Uchwała organu kolegialnego adwokatury w przedmiocie skierowania adwokata na badania lekarskie przez Komisję do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, wydana w sprawie o zezwolenie na wykonywanie zawodu adwokata indywidualnie, nie stanowi decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Uchwała taka dotyczy kwestii proceduralnych, wynikłych w trakcie załatwiania sprawy zezwolenia na wykonywanie
Przewidziane w art. 67 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ wyłączenie możliwości uzyskania wpisu na listę adwokatów przez osoby, które wykonywały zawód sędziego lub prokuratora, przed upływem dwóch lat od zaprzestania wykonywania tego zawodu, nie ma zastosowania do ponownego wpisu na listę adwokatów uregulowanego w art. 73 tego prawa.
Przewidziane w art. 67 prawa o adwokaturze wyłączenie możliwości uzyskania wpisu na listę adwokatów przez osoby, które wykonywały zawód sędziego lub prokuratora, przed upływem dwóch lat od zaprzestania wykonywania tego zawodu, nie ma zastosowania do ponownego wpisu na listę adwokatów uregulowanego w art. 73 tego prawa.
Uchwała organu samorządu adwokackiego ustalająca wysokość składki rocznej na potrzeby izby adwokackiej /art. 40 pkt 3 i art. 44 i 46 ustawy z 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ nie dotyczy rozstrzygnięcia sprawy indywidualnej z zakresu administracji, zleconej do załatwienia przez organ samorządu adwokackiego. Jest to sprawa wewnątrzorganizacyjna tego samorządu związana
Jest niezgodne z zasadą zaufania do państwa i prawa, stanowiącą komponent konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawa (art. 1 Konstytucji), gdy organ administracji zachował się odmiennie wobec osoby, której uprzednio oficjalnie udzielił informacji o praktyce stosowania prawa.
"Wyrażenie zgody" przez organy samorządu aptekarskiego w sprawie o udzielenie koncesji na prowadzenie apteki /art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179/ nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa, ani też nie należy do postanowień, o których mowa w art. 196 par. 3 Kpa.
Artykuł 5 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz.103/ stanowi samodzielną podstawę, uzasadniającą legitymację prokuratora do zaskarżenia uchwały organu samorządu terytorialnego, i wyłącza w tym zakresie stosowanie art. 197 pkt 3 Kpa.
Tryb szczególny wzruszenia ostatecznej decyzji w sprawie wpisu na listę adwokatów, przewidziany w art. 74 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./, wyłącza tryb ogólny określony w art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.
Adwokat, który wykonuje zawód indywidualnie na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16, poz. 124 ze zm.) i ma uprawnienia emerytalne, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z art. 24 w zw. z art. 37 tej ustawy.
W postępowaniu dotyczącym pozycji zawodowej członka adwokatury stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego tylko w zakresie nieuregulowanym odrębnie w prawie o adwokaturze. Takie odrębne uregulowanie zawarte jest w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, który wprowadził jako lex specialis nieznany kodeksowi postępowania administracyjnego
Odmowa wystąpienia przez okręgową radę adwokacką do Ministra Sprawiedliwości o zezwolenie na indywidualną praktykę adwokacką w miejscowości, w której nie ma zespołu adwokackiego, osobie, która jest adwokatem i której siedzibę wyznaczono w tej właśnie miejscowości, uniemożliwia adwokatowi realizację jego prawa do wykonywania zawodu.
Wyższe studia w zakresie nauk administracyjnych i uzyskanie dyplomu magistra administracji nie jest tożsame z ukończeniem wyższych studiów prawniczych w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./.
