Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 1994 r., sygn. SA/Wr 1522/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 1994 r., sygn. SA/Po 3585/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Uznanie konieczności osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żołnierza na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ jest możliwe również wtedy gdy tylko jeden z wstępnych żołnierza pobiera emeryturę lub rentę inwalidzką z powodu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 1994 r., sygn. II SA 2328/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Przewidziane w par. 150 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 lipca 1992 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz.U. nr 60 poz. 305/ zwolnienie żołnierza w służbie stałej od obowiązku zwrotu kosztów "w szczególnie uzasadnionych, nie zawinionych przez żołnierza przypadkach losowych" nie rozciąga się na żołnierzy zawodowych zwolnionych ze służby na ich wniosek

Uchwała SN z dnia 3 lutego 1994 r. sygn. II UZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Prawo kombatantów uprawnionych do emerytury lub renty i odznaczonych orderem lub tytułem honorowym do świadczenia przewidzianego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie świadczenia pieniężnego przysługującego kombatantom - emerytom i rencistom odznaczonym orderem lub tytułem honorowym (Dz. U. Nr 27, poz. 143) ustało z dniem 1 stycznia 1991 r.

Wyrok NSA z dnia 4 lutego 1994 r., sygn. SA/Wr 2063/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

1. Postępowanie z urzędu przed wojewódzką komisją lekarską, o jakim mowa w art. 28 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/, jest postępowaniem szczególnym, o którym mowa w art. 163 Kpa. 2. Wszczęte z urzędu w powyższym trybie postępowanie w celu zmiany orzeczenia o zdolności poborowego do czynnej służby

Wyrok NSA z dnia 7 lutego 1994 r., sygn. V SA 1156/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, a zwłaszcza z użytego w nim zwrotu "posiada obywatelstwo polskie lub posiadała je w okresie działalności", wynika, że uprawnienia /przewidziane ustawą/ przysługują także wtedy osobie posiadającej obywatelstwo

Wyrok NSA z dnia 7 lutego 1994 r., sygn. V SA 1157/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Odmowa przyznania uprawnień kombatanckich z powodu nieudokumentowania posiadania obywatelstwa polskiego w czasie podlegania represjom, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i stanu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75/ nie znajduje oparcia w przepisie art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 10 lutego 1994 r., sygn. II UZP 31/93

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Osobę urodzoną w więzieniu lub łagrze w ZSRR, bądź na przymusowym zesłaniu i deportacji w ZSRR, należy uważać za podlegającą w tym czasie represjom w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 litera „a” albo litera „b” ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. nr 17, poz. 75 ze zm.).

Postanowienie NSA z dnia 22 lutego 1994 r., sygn. II SAB 7/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /t.j. Dz.U. 1992 nr 8 poz. 31/ nie przewiduje obowiązku mianowania /wyznaczania/ na jakiekolwiek stanowisko a zatem ewentualna decyzja o odmowie wyznaczenia żołnierza na proponowane przez niego, lub osoby trzecie, stanowisko jest niezaskarżalną.

Wyrok NSA z dnia 2 marca 1994 r., sygn. II SA 9/93

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Ocena stopnia zawinienia w odniesieniu do oficera więziennictwa specjalizującego się w pewnym zakresie działalności więziennictwa jest inna niż w stosunku do podoficera do służby w tym zakresie nieprzygotowanego, bądź też przygotowanego w niewystarczającym stopniu. Odpowiedzialność za szkodę opiera się na zasadzie winy. Oznacza to, że w sprawie winny być rozważone wszystkie okoliczności świadczące

Postanowienie SN z dnia 3 marca 1994 r., sygn. WZ 36/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Do uznania za nieważny wyroku sądu wojskowego, skazującego osobę cywilną za popełnienie przestępstwa określonego w art. 18 § 1 w zw. z art. 7 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (Dz.U. nr 30, poz. 192 z późn. zm.), powołany jest z mocy art. 2 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych

Wyrok SN z dnia 22 marca 1994 r., sygn. WR 45/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Przymusowe doprowadzenie do jednostki wojskowej – na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (j.t. Dz.U. z 1992 r., nr 4, poz. 16; zm. Dz.U. z 1992 r., nr 54, poz. 254 i z 1994 r., nr 43, poz. 165) – powołanego do czynnej służby wojskowej, który nie zgłosił się do odbywania tej służby, nie nadaje mu statusu „żołnierza” (art

Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 1994 r. sygn. II URN 10/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Datą decydującą o sposobie obliczenia podstawy wymiaru emerytury lub renty jest data zgłoszenia wniosku o te świadczenia.

Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 1994 r. sygn. II URN 9/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Data nabycia prawa do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) jest związana z datą złożenia wniosku o te świadczenia (art. 99 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), a nie

Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 1994 r., sygn. II SA 129/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Związana z transformacją ustrojową państwa zmiana w zatrudnieniu dotychczasowych funkcjonariuszy państwowych, polegająca na zmianie podstawy prawnej zatrudnienia czy też na zmianie nazwy albo podporządkowania, przy zachowaniu zarówno struktury jednostki państwowej jak i ciągłości służby funkcjonariuszy a także zajmowanego stanowiska, nie może być uznana za nowe zatrudnienie uzasadniające roszczenie

Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 1994 r., sygn. II SA 214/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Decyzja uznaniowa, o jakiej mowa w art. 76 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /t.j. Dz.U. 1992 nr 8 poz. 31/ winna wskazywać, że organ podejmujący decyzję nie stosuje mechanicznie przepisu uprawniającego go do zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej, jak to jest przy decyzji przewidującej obligatoryjne zwolnienie /art. 75 ust. 1 pkt 12 cyt. ustawy/,

Wyrok NSA z dnia 5 maja 1994 r., sygn. II SA 201/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Zaliczenie określonej działalności do okresu służby stanowi czynność organizacyjną, a także procesową, której efektem jest przyjęcie określonego stanu faktycznego, zgodnie z kryteriami zawartymi w przepisach obowiązującego prawa /por. II SA 1507/93 z dnia 23 września 1993 r./. Powyższe ustalenie stanu faktycznego stanowi podstawę decyzji administracyjnej w przedmiocie uprawnienia do nagrody jubileuszowej

Wyrok NSA z dnia 16 maja 1994 r., sygn. II SA 189/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Obywatel polski musi uzyskać zgodę Ministra Spraw Wewnętrznych na przyjęcie obowiązków w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej. Skazany nie może podjąć takich obowiązków, ponieważ odbywa karę pozbawienia wolności. Dlatego postępowanie jest bezprzedmiotowe i ulega umorzeniu. Zainteresowany może złożyć ponowny wniosek w tej sprawie, ale dopiero po odbyciu kary.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 25 maja 1994 r., sygn. III CZP 38/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa jednoosobowej spółki Skarbu Państwa powstałej z przekształcenia państwowego przedsiębiorstwa wykonującego w całości zadania dla potrzeb obronności i bezpieczeństwa Państwa przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Przemysłu i Handlu o zapłatę z tytułu wynagrodzenia szkody wynikłej z utrzymywania w latach 1990-1991 w gotowości bezczynnych linii produkcyjnych

Wyrok NSA z dnia 27 maja 1994 r., sygn. SA/Wr 445/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Powołanie nauczyciela wychowania fizycznego, będącego wychowawcą klasy do odbycia ćwiczeń wojskowych może powodować określone trudności związane z realizacją programu szkolnego w zakresie wychowania fizycznego, oceną i klasyfikacją uczniów na koniec roku szkolnego, jednakże trudności te nie mogą być identyfikowane z wyrządzeniem szkole poważnej szkody, o jakiej mowa w art. 101 ust. 4 ustawy z dnia

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 28 maja 1994 r., sygn. WZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994

Działające w Wojsku Polskim – na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. nr 6, poz. 53) – oficerskie sądy honorowe nie były organami pozasądowymi w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych

Wyrok NSA z dnia 30 maja 1994 r., sygn. V SA 258/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

Uprawnienia kombatanckie nie przysługują osobie, która po przymusowym wcieleniu do armii niemieckiej pełniła służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, lecz nie brała bezpośredniego udziału w walkach.

Wyrok NSA z dnia 31 maja 1994 r., sygn. II SA 397/94

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1994

W razie istnienia wielu podstaw prawnych rozwiązania stosunku służbowego, błędne zakwalifikowanie stanu faktycznego sprawy do wskazanego w decyzji przepisu czyni z niej orzeczenie wadliwe w stopniu wymagającym jej uchylenia przez sąd administracyjny.

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 31 maja 1994 r. sygn. III AZP 1/94

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1994