Zgodnie z art. 64 par. 2 Kpa, jeżeli podanie nie czyni zadość wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, należy wezwać wnoszącego do usunięcia braków w terminie 7 dni. Nieusunięcie tych braków w ustawowym terminie powoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. Pozostawienie odwołania bez rozpoznania stanowi natomiast jedną z postaci stwierdzenia niedopuszczalności odwołania przewidzianą w art. 134 Kpa
Zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych nie może reglamentować czasu sprzedaży tych napojów.
Obrona interesów zawodu aptekarza /art. 7 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ nie wymaga oceny ani zdolności prawnej ubiegającego się o koncesję podmiotu ani też celowości podejmowania działalności przez ten podmiot.
Obrony interesów zawodu aptekarza nie stanowi już, niekiedy praktykowane, wypowiadanie się, Prezydium Naczelnej lub Okręgowej Rady Aptekarskiej, o celowości powstania nowej apteki lub hurtowni - zwłaszcza, że nie samorząd aptekarski będzie ponosił ryzyko gospodarcze takiej działalności, ani też, jak w tej sprawie - o zdolności prawnej podmiotu, który zamierza prowadzić aptekę, gdyż w każdym przypadku
1. Określenie w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ upoważnienia rady gminy do określenia, w drodze uchwały, warunków sprzedaży napojów alkoholowych nie daje jej możliwości ustalenia godzin sprzedaży tych napojów. 2. Uprawnienie do ustalenia godzin sprzedaży napojów alkoholowych nie daje również
1. Pozostawienie odwołania bez rozpoznania stanowi jedną z postaci niedopuszczalności odwołania przewidzianą w art. 134 Kpa i następuje w formie ostatecznego postanowienia organu II instancji. 2. W sprawach zobowiązań podatkowych rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego nie stanowiło podstawy obligatoryjnego zawieszenia postępowania, lecz ustawodawca pozostawił to ocenie organu podatkowego. Skoro podatkowy
Podatnicy, którzy nie skorzystali ze środka prawnego przewidzianego w art. 175 Kpa, nie mogą domagać się po dniu 1 stycznia 1998 r. stwierdzenia nadpłaty podatku na podstawie art. 79 par. 1 w zw. z art. 80 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w okresie, jaki pozostał do upływu 5 lat od dnia pobrania podatku.
W sprawach ustalających zobowiązanie podatkowe, podatnik skutecznie może domagać się wszczęcia jednego z trybów nadzwyczajnego postępowania administracyjnego /żądanie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie podatkowe/ w ciągu roku od doręczenia tej decyzji. Złożenie żądania po tym terminie powoduje jego bezskuteczność; art. 177 Kpa stanowi bowiem,
Stosownie do dyspozycji art. 170 Kpa odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wykazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zatem w tym postępowaniu odwołanie nie może być prostym wyrazem niezadowolenia strony z decyzji, ale musi spełniać wymogi określone wyżej przytoczonym przepisem.
Wstrzymanie wykonalności decyzji przez organ odwoławczy na wniosek podatnika /art. 173 par. 1 Kpa/ lub z mocy prawa /art. 173 par. 2 w zw. z art. 172 Kpa/ w przypadku niezałatwienia odwołania przez organ odwoławczy w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania odwołania /nie od dnia wniesienia odwołania przez podatnika/ - nie daje podstaw do umorzenia postępowania egzekucyjnego, gdyż zobowiązanie podatkowe
Wprowadzenie przez prawodawcę zasady, według której zakwestionowanie przez podatnika obliczenia i poboru podatku dokonanego przez płatnika bądź istnienia w takiej sytuacji w ogóle obowiązku podatkowego dokonać się może wyłącznie w trybie określonym w art. 175 par. 1 Kpa, oznacza, iż przewidziany w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm
1. Ulga podatkowa, o której mowa w art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ma charakter wyjątkowy, a jej przyznanie zależy od uznania organu podatkowego. Jeżeli więc postępowanie dowodowo-wyjaśniające i dokonana na tej podstawie ocena stanu faktycznego sprawy są przeprowadzone poprawnie, to samo wyprowadzenie z takiej oceny wniosku,
Praca wykonywana w prywatnym zakładzie nie może być uznana za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach. Otwartą pozostaje kwestia zaliczenia pracy w szczególnych warunkach we wszystkich rodzajów zakładów pracy, ze względu na brak przepisu pozytywnego prawa powszechnie obowiązującego. Z tego względu organy administracji nie mogą uwzględniać przypadków wykraczających poza obowiązujące unormowania.
Organ, który udzielił zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych spółce cywilnej obejmującej więcej niż dwóch wspólników i wpisanej do ewidencji działalności gospodarczej jako podmiot prowadzący taką działalność, nie może na zasadzie art. 18 ust. 8 pkt 4 ustawy z dnia 12 listopada 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ orzec o wygaśnięciu
W związku z zakłóceniami porządku przez osoby pijące alkohol w pobliżu domu skarżącego, skarżący ma określony interes faktyczny związany z rozważeniem konieczności pozbawienia możliwości zakupu alkoholu w sklepie. Nie ma natomiast interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa. Brak przymiotu strony w postępowaniu objętym dyspozycją art. 18 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
Wprawdzie w przepisach kodeksu postępowania administracyjnego nie określono wymagań, jakim powinna odpowiadać opinia biegłych, ale z samej istoty tego dowodu wynika, że oprócz konkluzji, stanowiącej w rozpoznawanej sprawie ocenę przeprowadzonych badań powinna ona zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z jednoczesnym odniesieniem się do innych zebranych dowodów zwłaszcza, gdy są prezentowane w nich
Z dniem wejścia w życie art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 42 poz. 202 ze zm. jako przepisu szczególnego/, z woli ustawodawcy dyrektorów oddziałów powołuje i odwołuje Prezes Zakładu (...). Tak więc z mocy prawa stosunek z mianowania został przekształcony w stosunek z powołania.
Warunek faktycznego władania nieruchomością, którym mowa w art. 118 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25/ po śmierci rolnika w zakresie odpowiadającym jego uprawnieniom /czyli prawa użytkowania/ oznacza wymaganie osobistego użytkowania nieruchomości /faktycznego/ przez zstępnego ubiegającego się o przyznanie prawa własności działki
Termin, o którym mowa w art. 177 Kpa, jest terminem prekluzyjnym, do którego nie mają zastosowania przepisy art. 58-60 Kpa dotyczące możliwości jego przywrócenia po dopełnieniu określonej czynności procesowej.
1. Spółka cywilna jest niewątpliwie inną jednostką organizacyjną o jakiej mowa w przepisie art. 45 Kpa i zgodnie z nim jednostce takiej doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do ich odbioru. 2. Wspólnik spółki cywilnej jest osobą uprawnioną do odbioru pism skierowanych do spółki, zatem pokwitowanie przez niego odbioru decyzji wywołuje skutki, jakie są związane z doręczeniem
Rada gminy nie jest uprawniona do regulowania w trybie przepisów powszechnie obowiązujących czasu sprzedaży napojów alkoholowych na podstawie delegacji upoważniającej ją do określenia warunków sprzedaży napojów alkoholowych /art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi/.
Przewidziana w końcowej części art. 139 Kpa możliwość odstąpienia od zawartego w tym przepisie zakazu reformationis in peius ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od generalnej zasady niepogarszania sytuacji prawnej odwołującej się strony. Skorzystanie przez organ z tej instytucji winno ograniczać się do absolutnie wyjątkowych sytuacji. Rozstrzygając sprawę na niekorzyść odwołującego się, organ
1. Zaistnienie przesłanek z art. 177 Kpa organ podatkowy powinien stwierdzić w formie decyzji administracyjnej. 2. Każde postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Dotyczy to także postępowań uregulowanych w art. 154 i art. 155 Kpa. 3. Nie istnieją żadne racje, które przemawiałyby za dopuszczalnością wzruszenia po upływie rocznego terminu z art. 177 Kpa decyzji deklaratoryjnych
Wydanie decyzji o przejęcie gospodarstwa rolnego na własność Państwa powinno poprzedzać postępowanie wyjaśniające prowadzone w celu wydania opinii, że gospodarstwo rolne kwalifikuje się do zaliczenia jako wykazujące niski poziom produkcji rolnej i ustalające, że rolnik odpowiada ustawowym warunkom dopuszczającym przyjęcie gospodarstwa rolnego na własność Państwa za rentę.
