Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego udzielonego osobie fizycznej jest dopuszczalne w przypadku ukarania prawomocnym orzeczeniem za inne wykroczenia niż określone w art. 30 i art. 33 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297/, jeżeli wykroczenia te pozostają w związku z prowadzoną działalnością. Przesłanką cofnięcia zezwolenia
Zezwolenie na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego może być cofnięte w razie zmiany okoliczności uzasadniających udzielenie zezwolenia. Jeśli więc okoliczności faktyczne przyjęte za podstawę decyzji cofającej zezwolenie istniały już w chwili wydania tego zezwolenia, to brak jest podstaw do jego cofnięcia.
Wezwanie kierowcy pojazdu przez organ administracji państwowej do sprawdzenia kwalifikacji na podstawie art. 82 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie jest decyzją administracyjną.
Decyzja administracyjna w przedmiocie wydania zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu drogowego przez osobę fizyczną wydawana jest w ramach uznania administracyjnego, przy czym samo spełnienie przez osobę ubiegającą się o wydanie zezwolenia przesłanek wymienionych w par. 16 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego
Przepis par. 42 ust. 3 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ nie zezwala na cofanie uprawnień do wykonywania publicznego transportu drogowego jeżeli uprawnienie to nie zostało jeszcze udzielone, a poprzednio wydane w tym przedmiocie uprawnienie utraciło już swą ważność
1. Odpowiedzialność kierownika statku za bezpieczeństwo żeglugi i statku /par. 2 ust. 8 zarządzenia nr 44 Ministra Komunikacji z dnia 11 marca 1975 r. w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych - Dz.Urz. MK nr 9 poz. 68 ze zm./ obejmuje działania i zaniechania zarówno własne, jak i podległych mu członków załogi. 2. Jeżeli w wyniku rażącego naruszenia przepisów regulujących ruch
1. Decyzja administracyjna załatwia sprawę indywidualną. Oznacza to, że organ załatwiający sprawę ma obowiązek rozpatrzeć wszystkie okoliczności dotyczące tej sprawy, a w uzasadnieniu faktycznym decyzji odmownej wskazać fakty, które uznał za udowodnione, dowody, na których się oparł, przyczyny z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W uzasadnieniu prawnym organ powinien
Badania lekarskie kierowców i osób ubiegających się o prawo jazdy mogą przeprowadzać jedynie lekarze imiennie do tego upoważnieni /przez właściwy miejscowo zespół opieki zdrowotnej/ i odpowiednio przeszkoleni. Oni też wyłącznie są upoważnieni do orzekania o zdolności tych osób do kierowania pojazdami silnikowymi /par. 4 i par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 grudnia
1. Ustawodawca nie definiuje pojęcia "pozbawiony prawa jazdy". Pod pojęcie to należy podciągnąć wszelkie formy prawnego pozbawienia kierowcy uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi, w tym także w drodze zatrzymania prawa jazdy w trybie art. 84 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/. 2. Użyty w art. 82 ust. 1 pkt 2 lit. b" cyt. prawa o ruchu
Wezwanie kierowcy do poddania się egzaminowi sprawdzającemu jego kwalifikacje na podstawie art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie następuje w formie decyzji administracyjnej. Wydana zaś w takim przypadku decyzja nie przewidziana w prawie materialnym uzasadnia stwierdzenie jej nieważności /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
Ze sformułowania zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297/ oraz par. 12 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./, w których mowa, że organ administracji może udzielić osobie fizycznej zezwolenia
