Rozstrzygnięcie o udzieleniu pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
Rozstrzygnięcie o udzielenie pomocy finansowej funkcjonariuszowi Policji na budownictwo mieszkaniowe nie należy do postępowania określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego, a tym samym do właściwości Policji działającej w charakterze organu administracji państwowej.
Przepis art. 92 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ zawiera delegację dla Ministra Spraw Wewnętrznych określenia zasad przyznawania i wypłaty równoważnika pieniężnego /ust. 2/. Ustawa nie daje wyraźnego upoważnienia do rozstrzygania spraw o przyznaniu równoważnika pieniężnego decyzją administracyjną.
Poza zakresem przedmiotowym art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ były zabudowane nieruchomości miejskie, nie mające związku funkcjonalnego z nieruchomością ziemską, przejmowaną na cele reformy rolnej.
W przypadku kiedy skarżący nie jest w stanie uzyskać od pracodawcy zaświadczenia czy świadectwa pracy precyzującego przyczynę wypowiedzenia, nie ma przeszkód, by Urząd Pracy okoliczność tą wyjaśnił zgodnie z art. 7 Kpa. Skarżącej /bezrobotnej/ nie mogą obciążać zaniedbania, czy inne uchybienia przepisom prawa pracy ze strony pracodawcy.
Przepis art. 21 ust. 4 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, w zakresie, w jakim Trybunał Konstytucyjny uznał tę normę za niezgodną z Konstytucją, utracił moc w dniu 9 września 1994 r. /por. Obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 września 1994 r
Bezrobotny, który w okresie pomiędzy 27 stycznia 1990 r. a 31 grudnia 1994 r. został zwolniony z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, a następnie podjął inne zatrudnienie i nowy stosunek został rozwiązany w zwykłym trybie po upływie ponad 20 miesięcy nie może skutecznie domagać się podwyższonego zasiłku na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu
Przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu represji okresu wojennego i powojennego na podstawie art. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ nie jest uzależnione od działalności czy aktywności politycznej, narodowościowej, religijnej osób, a jedynie od charakteru źródła stosowanych
Umowa o dożywocie zawierana w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie podlega opłacie skarbowej /art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Nabycie filmu /videokasety/ w celu odpłatnego rozpowszechniania, od osoby uprawnionej do działalności handlowej, lecz nie mającej uprawnienia do prowadzenia tej działalności w zakresie dystrybucji filmów, nie spełnia wymogu określonego w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii.
Dekret z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej /Dz.U. nr 40 poz. 247/ oparty jest na zasadzie winy żołnierza. Brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że wypłacenie odprawy emerytalnej /zgodnie z przepisami prawa/ w związku ze zwolnieniem ze służby mogłoby - nawet w przyszłości - być traktowane jako "zawinione wyrządzenie
Prowadzenie przez adwokata działalności gospodarczej na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ stanowi sytuację, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ w brzmieniu: "Adwokat może wykonywać zawód także w obsłudze prawnej na zasadach określonych w odrębnych przepisach
Określenie przedmiotu sprawy jako "odmowy zaniechania poboru podatku w 1993 r. i w przyszłości" nie znajduje podstaw prawnych. Podatnikowi przysługuje prawo ubiegania się o zaniechanie poboru podatku w każdym roku podatkowym, jeżeli znajdzie się w sytuacji uzasadniającej, jego zdaniem, taki wniosek.
1. Zatrudnienie jest pojęciem szerszym niż służba i obejmuje wszystkich zatrudnionych, także tych, którzy wykonują zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Zawężenie tego pojęcia jedynie do tych osób, które wykonują zadania polegające na podejmowaniu rozstrzygnięć kształtujących sytuację prawną osób administrowanych nie ma więc prawnego uzasadnienia. 2. Przy obecnym brzmieniu art. 27 ustawy z dnia
Nieuzasadnione odrzucenie przez organy podatkowe argumentacji mającej świadczyć, iż przedmiot importu jest rzeczą otrzymaną przez fundację, przeznaczoną do działalności statutowej /objętą zwolnieniem od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 15 Prawa celnego/, stanowi naruszenie interesu społecznego, o którym mowa w art. 7 Kpa w związku z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku
Przepis art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie wymaga, by każda z nowo powstałych działek w wyniku podziału miała bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Prawidłowe korzystanie z domu mieszkalnego usytuowanego na działce, która w wyniku podziału na podstawie powyższego przepisu nie ma dostępu
Art. 12 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ nie upoważnia organów administracyjnych ani do zwolnienia, ani do odmawiania zwolnienia. Przepis ten przesądza, które grunty zwolnione są od podatku rolnego. Skoro więc zwolnienie następuje z mocy prawa, żaden organ administracyjny nie ma podstawy prawnej do orzekania w tym zakresie. Jeżeli natomiast dany
Stosownie do art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ spółdzielnie użytkując grunty, do których stosuje się przepisy o zarządzie, korzystają z nieruchomości zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki. W tak określonej treści użytkowania mieści się dopuszczalność wykonywania tego prawa przez najemców
Przewidziane w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ opłaty adiacenckie mają charakter obligatoryjny. Obowiązek ich uiszczenia istnieje niezależnie od tego czy właściciel nieruchomości ma zamiar z wybudowanych urządzeń korzystać.
Wyłączenie karty rejestracyjnej bezrobotnego z ewidencji i przekazanie jej do archiwum w trybie par. 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego, rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz poszukujących pracy, a także przyznawania świadczeń określonych w
1. Normy zawarte w przepisach art. 168 i 169 Kpa ustanawiają domniemanie prawdziwości zeznania podatkowego lub księgi podatkowej. Oznacza to, że stan wynikający z zeznania lub księgi jest dla organu podatkowego wiążący. Możliwość przyjęcia za podstawę rozstrzygnięcia podatkowego innego stanu niż wynikający z zeznania lub księgi zachodzi dopiero wówczas, gdy wskazane wyżej domniemania zostaną obalone
Sformułowanie 'emeryci i renciści, którzy przeszli na rentę' użyta w załączniku do zakładowej umowy zbiorowej, określającej uprawnienie do deputatu węglowego oznacza, iż deputat ten przysługuje tylko tym byłym pracownikom zakładu pracy, który zakończyli w nim pracę, przechodząc na emeryturę lub rentę.
Okoliczność, czy wypadek pracownika udającego się do pracy zdarzył się poza terenem zakładu pracy, czy po wejściu już na teren zakładu, ma istotne znaczenie dla oceny prawnej tego zdarzenia i określenia strony zobowiązanej do wy-płacenia należnego odszkodowania.
W 1992 r. bank wypłacający renty z zagranicy mógł pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych tylko na wniosek rencisty. Obowiązki płatnika zostały nałożone na banki przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/.
