Stałe wykonywanie funkcji duchownych na rzecz członków wyznania "Świadków Jehowy" /współwyznawców/ można byłoby uznać za społecznie usprawiedliwioną przyczynę uchylania się od pracy, albowiem w przeciwnym razie mielibyśmy do czynienia z ograniczeniem konstytucyjnej zasady stanowiącej prawo do swobodnego wykonywania funkcji religijnych przez związek wyznaniowy /art. 70 Konstytucji PRL/. Konieczność
1. Fundamentalną zasadą, na jakiej opiera się nasz system prawny, jest zasada równości obywateli wobec prawa. Zasada ta wprawdzie nie została wyrażona odrębnie w przepisach prawa materialnego i postępowania administracyjnego, wynika jednak ona z art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL i - jak każda zasada konstytucyjna - musi być przestrzegana na gruncie wszystkich dziedzin prawa polskiego. 2. Jeżeli strona
1. Orzekający o wydaniu zezwolenia organ administracji państwowej nie działa dowolnie lecz jedynie w ramach zakreślonych przepisami ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową /Dz.U. nr 12 poz. 64/. 2. W istocie rzeczy zakazana jest każda działalność objęta przepisami ustawy jeżeli sprzeciwia się prawu albo zagraża bezpieczeństwu, spokojowi
Imputowanie w materiale prasowym Radzie Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - na której spoczywa m.in. konstytucyjny obowiązek zapewnienia porządku publicznego, interesów państwa i praw obywateli /art. 41 pkt 7 Konstytucji/ - iż wbrew oczywistym interesom społeczeństwa, bez jakiejkolwiek racjonalnej podstawy i w całkowitym oderwaniu od istniejącego zagrożenia przestępczością kryminalną, z naruszeniem
Pogląd, że art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./ w związku z art. 237 Kk tylko wtedy mógłby stanowić podstawę prawną zakazu rozpowszechniania tekstu, gdyby jego autor był prawomocnie skazany za wymienione przestępstwo jest błędny, gdyż właśnie celem tego przepisu jest zapobieżenie popełnienia przestępstwa a w konsekwencji, także uchronienie
1. Autonomia kościoła rzymsko-katolickiego sprawia, że jest on organizacją społeczną, której wraz z jednostkami organizacyjnymi nie można wprawdzie zaliczyć do organizacji ludu pracującego, o których mowa w art. 84 ust. 2 Konstytucji PRL /stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 grudnia 1959 r. 1 CO 42/59 - OSNCiK 1960 poz. 33/, lecz jego prawo - prawo kanoniczne, może być
Praktyczne zastosowanie zasady równości wobec prawa w postępowaniu administracyjnym oznacza, że z tego samego stanu faktycznego i prawnego wynikają dla różnych osób takie same prawa i obowiązki. Za niedopuszczalne z punktu widzenia przytoczonej zasady należy uznać wybiórcze stosowanie rygorów prawa w stosunku do niektórych tylko osób, bez jednoczesnego ich zastosowania w stosunku do pozostałych osób
1. Regulacja zawarta w art. 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt /t.j. Dz.U. 1932 nr 42 poz. 417 ze zm./ jest wyjątkiem od zasady wolności dysponowania zwierzęciem przez jego właściciela, zaś jako wyjątek musi być interpretowana ściśle. 2. Jeśli zachodzi realna obawa, że właściciel nie będzie zwierzęcia leczył, organ administracji może na czas tego
Zaprzeczeniem konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa /art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL/, a także naruszeniem zasad współżycia społecznego /art. 5 pkt 5 Konstytucji PRL/ jest wycofanie przez organ administracji nieruchomości rolnej ze sprzedaży i umorzenie postępowania w sytuacji, gdy uprawnienia jednej z osób ubiegających się o nabycie tej nieruchomości stanęły na przeszkodzie sprzedaniu
1. Państwo reprezentuje wszystkich obywateli, mających różne światopoglądy i poglądy, które mogą być artykułowane publicznie, zarówno przez każdego z osobna, jak i przez przedstawicieli wszystkich legalnie działających struktur, o ile mieszczą się one w granicach porządku konstytucyjnego socjalistycznego państwa. 2. Dopuszczalna jest również ze strony obywateli krytyka niesłuszna lub nietrafna, szczególnie
1. "Ważny interes Państwa" jest pojęciem prawnym niedookreślonym i w pełnym zakresie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Interes ten nie może być rozumiany abstrakcyjnie. Musi to być "interes Państwa" /i to tylko "ważny interes"/, a więc nie interes przedsiębiorstwa, fabryki, miasta, interes lokalny czy regionalny lecz interes ogólnokrajowy.
Regulamin weryfikacyjny ZBoWiD przewidujący ograniczenia dowodowe, jako akt niższego rzędu nie może być sprzeczny z aktem wyższego rzędu /ustawy/, który takich ograniczeń dowodowych nie przewiduje. Również porozumienie pomiędzy organami ZBoWiD i MSW co do formy wystawiania zaświadczeń nie może wyłączyć stosowania art. 75 Kpa.
1. Dzieło naukowe, powstałe w warunkach wolności myśli i słowa, nie może być identyfikowane ze stanowiskiem rządu lub innego organu reprezentującego państwo. 2. Nieprzestrzeganie przez organy państwa zobowiązań międzynarodowych, służących praktycznej realizacji wolności słowa i druku, mogłoby być uznane za godzenie w konstytucyjne zasady polityki zagranicznej PRL.
Organy państwa stosując prawo wewnętrzne powinny mieć na względzie, iż autorytet i wiarygodność Polski w stosunkach międzynarodowych budować można tylko wtedy gdy wykładnia prawa wewnętrznego stosowanego wobec obywateli uwzględnia - w rozmiarach możliwie najszerszych - normy międzynarodowe, które państwo zobowiązało się przestrzegać.
Z konstytucyjnej zasady wolności sumienia i wyznania oraz rozdziału kościoła od państwa w żadnym razie nie można wyprowadzić normatywnie ujętej reguły co do odpowiedzialności lub braku odpowiedniości zachowaniu pracownika, który wiesza krzyż na ścianie w zakładzie pracy lub który odmawia zdjęcia krzyża już wiszącego w zakładzie pracy. Reguły takiej nie można także doszukiwać się w obrębie przepisów
1. Użyte w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o rozwiązywaniu stosunku pracy z pracownikami państwowymi mianowanymi w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz terenowych organów administracji rządowej /Dz.U. nr 51 poz. 300/ pojęcie nieostre "inne ważne przyczyny" jako podstawa rozwiązania stosunku pracy musi być interpretowane zgodnie z podstawowymi założeniami
Reguła interpretacyjna, że przepis szczególny ma pierwszeństwo przed przepisami o charakterze ogólnym, powinna być w zasadzie stosowana w wypadku kolizji aktów prawnych tego samego stopnia z punktu widzenia konstytucyjnej hierarchii źródeł prawa. Akt wykonawczy do ustawy, nawet jeżeli wydany został w granicach jej upoważnienia, nie może być oczywiście sprzeczny z przepisami innej ustawy, zwłaszcza
Zasada poszanowania praw nabytych jest jedną z fundamentalnych zasad demokratycznego państwa prawnego. Odstępstwa od tej zasady są możliwe tylko w wypadku wyraźnego ich włączenia do treści umowy (wówczas uzyskuje podstawę w woli stron volenti non fit iniuria) lub uznania ich przez ustawę (wówczas legitymowane są przez wolę parlamentu oczywiście gdy ustawa zgodna jest z konstytucją).
Za niesłuszny uznać należy pogląd Sądu Najwyższego wypowiedziany w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 1982 r. V KRN 50/82, opublikowany w urzędowym zbiorze orzeczeń (OSNKR 1982, nr 6, poz. 39), że nie można się powoływać na nieświadomość bezprawności czynu, jeżeli określone w dekrecie zakazy i nakazy zostały przed ogłoszeniem aktu prawnego w Dzienniku Ustaw podane do publicznej wiadomości przez
1. Obecnie, gdy art. 1 Konstytucji określa Rzeczpospolitą Polską jako państwo prawne, obowiązywanie zasady lex retro non agit nie może budzić najmniejszych wątpliwości. 2. Przestępczość czynów popełnionych przed promulgacją aktu prawnego, uznającego czyny te za karalne, jest wyłączona, i to zarówno z uwagi na brak powinności zapoznania się z treścią aktu prawnego, który nie wszedł jeszcze w życie,
l. Ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 r. nr 17 poz. 99 ze zm./ nie przewiduje możliwości "zawieszenia planu zagospodarowania przestrzennego" uchwałą rady gminy. 2. Uchwała rady gminy, pozbawiająca właścicieli nieruchomości, którym przysługiwałoby odszkodowanie za grunty wydzielone pod budowę ulic, możliwości realizacji zabudowy mieszkaniowej przewidzianej w planie
Wśród szczegółowych zasad, wynikających z koncepcji demokratycznych państwa prawnego wymienić należy zasadę zaufania obywatela do prawa i zasadę zaufania obywatela do państwa /por. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego sygnatura K 5/91/ Z pierwszej z tych zasad wynika m.in. niedopuszczalność nieuzasadnionego zaskakiwania obywatela nowymi rozwiązaniami prawnymi, bez stworzenia im niezbędnej możliwości
Z zasad zaufania obywatela do prawa i zaufania obywatela do państwa, wynikających - według Trybunału Konstytucyjnego /orzeczenie K 15/91/ - z koncepcji demokratycznego państwa prawnego, pierwsza oznacza między innymi niedopuszczalność nieuzasadnionego zaskakiwania obywateli nowymi rozwiązaniami prawnymi, bez stworzenia im niezbędnej możliwości dostosowania ich działań do nowego stanu prawnego, z drugą
Artykuł 18 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., ratyfikowanego przez Polskę w 1977 r. /Dz.U. 1977 nr 38 poz. 167 i 168/, który traktuje o prawie do wolności myśli, sumienia i wyznania /podobnie jak art. 82 Konstytucji RP/, nie stwarza podstawy do otrzymania skierowania do służby zastępczej.
