Wyrok NSA z dnia 18 lutego 1992 r., sygn. IV SA 1314/91

l. Ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 r. nr 17 poz. 99 ze zm./ nie przewiduje możliwości "zawieszenia planu zagospodarowania przestrzennego" uchwałą rady gminy.

2. Uchwała rady gminy, pozbawiająca właścicieli nieruchomości, którym przysługiwałoby odszkodowanie za grunty wydzielone pod budowę ulic, możliwości realizacji zabudowy mieszkaniowej przewidzianej w planie zagospodarowania przestrzennego, stanowi w istocie usiłowanie obejścia art. 10 ust. ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 r. nr 30 poz. 127/.

3. Uchwała rady gminy, różnicująca zakres uprawnień właścicieli nieruchomości na danym terenie przez dozwolenie jednym, a uniemożliwienie innym wykorzystania nieruchomości zgodnie z ich wolą i przeznaczeniem gruntu, godzi w wyrażoną w przepisach art. 67 ust. 2, art. 78 i 81 Konstytucji RP zasadę równości obywateli wobec prawa.