W kontekście regulacji zawartej w art. 48 i art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, przepis art. 49 powinien być wykładany w ten sposób, że zakaz wydania decyzji nakazującej rozbiórkę po upływie 5 lat od zakończenia budowy obiektu jest zakazem skierowanym pod adresem organu I instancji, natomiast zakaz ten nie dotyczy organu II instancji rozpatrującego
Zgłoszenie wniosku o usunięcie drzew na nieruchomości /art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ przysługuje nie tylko właścicielowi, współwłaścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości, lecz także osobom, które wykażą się prawem do dysponowania nieruchomością i/lub prawem do usunięcia drzew, jeżeli prawa takie
Ani decyzja organu pierwszej instancji, ani też decyzja zaskarżona, wydana przez organ odwoławczy, nie zawierają uzasadnienia prawnego, z którego można byłoby uzyskać informację o tym, jaki przepis prawa materialnego upoważniał do nałożenia określonych obowiązków decyzją administracyjną, a które nie wynikają z samego prawa /ustawy lub rozporządzenia/, jak też z jakiego przepisu prawa wynika właściwość
Skoro postanowienie organu I instancji ma charakter dowodowy, nie przysługuje na nie - w świetle art. 141 par. 1 Kpa - zażalenie. Również przepis art. 56 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na to postanowienie zobowiązujące inwestora do wyjaśnienia kwestii technicznych, niezbędnych dla prawidłowego zakwalifikowania
Uciążliwość spowodowana funkcjonowaniem planowanej stacji gazu płynnego propan-butan, jest zagadnieniem prawa cywilnego dotyczącym prawa sąsiedzkiego /imisje/, podlegającym rozstrzygnięciu w postępowaniu przed sądem powszechnym.
Opłata adiacencka ustalona w związku ze wzrostem nieruchomości po jej podziale /art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ nie jest podatkiem i wobec tego nie mają do niej zastosowania wyłączenia przewidziane w art. 55 ust. 2-6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U.
Opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie mogą być uznane za nie podatkowe należności budżetowe, ponieważ nie wpływają do budżetu Państwa, a są przeznaczone na odrębny fundusz celowy, a mianowicie Fundusz Ochrony Środowiska.
Właściciel obiektu budowlanego, wzniesionego w warunkach określonych w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie jest obowiązany dołączyć do wniosku o pozwolenie na użytkowanie tego obiektu dowodu stwierdzającego prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Sprzeciwu, wyrażanego w trybie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, nie można traktować jako środka uniwersalnego powodującego zatrzymanie budowy lub robót budowlanych wymagających zgłoszenia bez prawnego uzasadnienia zastosowania tego sprzeciwu. Środek ten może mieć zastosowanie tylko w uzasadnionych przypadkach, wymaga to jednak dokonania
Zgodnie z przepisami art. 113 par. 1 Kpa oraz art. 126 Kpa instytucja sprostowania błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych pomyłek ma zastosowanie w przypadku wydanych przez organ decyzji oraz postanowień. Nie ma natomiast zastosowania do upomnienia, poprzedzającego wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które nie należy do tych kategorii aktów administracyjnych.
Skarżący domagał się z jednej strony informacji o obowiązującym prawie, z drugiej zaś strony zastosowania tego prawa w konkretnej sprawie indywidualnej, poprzez przyjęcie szkody i odpowiedzialności odszkodowawczej organu. W pierwszej sytuacji - nie znajduje zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej na podstawie jej art. 1 ust. 2, dostęp do treści aktów prawnych /z wyjątkiem aktów nieogłoszonych
Jeżeli podanie w imieniu strony wnosi osoba prawna, to obowiązkiem organu administracji publicznej, wynikającym z art. 64 par. 2 Kpa, jest wezwanie strony do przedłożenia pełnomocnictwa odpowiadającego wymogom określonym w art. 33 par. 1 Kpa z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. Nadto, z art. 9 Kpa wyprowadzić należy obowiązek poinformowania strony
Przeniesienie prawa własności nieruchomości dokonane w formie aktu notarialnego stanowi czynność cywilnoprawną, a rozstrzyganie w sprawach ważności tego rodzaju czynności, jak i zasądzanie stosownych kwot z tytułu wyrządzonej szkody należy do drogi sądowej w sprawach cywilnych i pozostaje w kompetencji sądów powszechnych. W tym zakresie wyłączona jest sądowa kontrola wykonywana przez Naczelny Sąd Administracyjny
Cofnięcie odwołania przez stronę nie zwalnia organu odwoławczego z obowiązku oceny decyzji organu pierwszej instancji w zakresie jej zgodności zarówno z prawem, jak i z interesem społecznym, a zatem nie prowadzi wprost do umorzenia postępowania odwoławczego.
Utrzymanie przewodów dymowych i wentylacyjnych należy do właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego /art. 5 i art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Zauważyć należy, że przepis art. 62 cytowanej ustawy stanowi, iż obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę okresowej kontroli, co najmniej raz w roku
Samo występowanie nawet z oczywiście bezzasadnymi wnioskami i wykorzystywanie przez cudzoziemca wszystkich przewidzianych w przepisach prawa polskiego instytucji prawnych w celu "zalegalizowania" pobytu, nie może być, poczytywane jako wyraz lekceważenia polskiego porządku prawnego.
O realizowaniu inwestycji w rozumieniu art. 130c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ można mówić dopiero wówczas, kiedy strona będzie dysponować ostateczną decyzją pozwalającą na budowę projektowanej inwestycji; taka decyzja upoważnia ją do rozpoczęcia robót budowlanych i zezwala na realizację projektowanego zamierzenia.
Zajęcie przez organ gminy stanowiska w formie postanowienia stanowiącego porozumienie w rozumieniu art. 40 ust. 3c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ o treści odpowiedniej dla decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, do wydania której ustawą upoważniony jest organ gminy, na terenie której znajdować się ma większa
Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 154 par. 1 Kpa nie może prowadzić do wydania decyzji sprzecznej z prawem. Słuszny interes strony w rozumieniu art. 154 par. 1 Kpa musi być bowiem rozumiany jako interes znajdujący oparcie w obowiązujących przepisach prawa.
Na etapie postępowania o udzielenie pozwolenia na użytkowanie w oparciu o art. 55 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm. tj. po nałożeniu przez nadzór budowlany obowiązku dokonania określonych czynności w trybie procedury legalizacyjnej/, organ architektoniczno-budowlany może dokonać jedynie sprawdzenia zgodności wykonanych robót z dokumentacją
Do obiektów budowlanych lub ich części, których nakazano rozbiórkę, a które nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, przy nakładaniu grzywny w celu przymuszenia nie można stosować przepisu art. 121 par. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Ustalając
