Dowody z zeznań świadków mogą być dopuszczone do rozwiania wątpliwości związanej z treścią istniejącego dowodu źródłowego, nie są zaś dopuszczalne dla ustalenia istnienia podstawy dokonania wydatków.
Prawidłowe sporządzenie dokumentów i należyte ich księgowanie obciąża podatnika. Obowiązek ten nie może być zastąpiony dowodami z zeznań świadków czy stron. Zeznania takie bowiem i tak nie mogą doprowadzić do zmiany rejestrów księgowych. Jeżeli więc strona nie sporządziła dokumentów w wymaganej formie, brak podstaw aby w postępowaniu podatkowym zastąpić ten brak innymi dowodami. Dowody z zeznań świadków
Przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121, poz. 591/ są przepisami szczególnymi w stosunku do art. 75 par. 1 Kpa i mają przed tym przepisem pierwszeństwo. Natomiast przepisy rangi podustawowej, wydane na podstawie upoważnień zawartych w innych ustawach niż w kodeksie postępowania administracyjnego, w tym rozporządzenie w sprawie prowadzenia ksiąg podatkowych, czy też
Nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 KP w związku z art. 11 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591) wyniesienie do domu przez główną księgową, za zgodą dyrektora, dokumentów księgowych pracodawcy potrzebnych do sporządzenia bilansu.
Dokumenty potwierdzające dokonanie konkretnych transakcji, nie spełniające wszystkich wymagań określonych w art. 21 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/, mogą być uznane za dowody świadczące o poniesionych kosztach, jednakże może to dotyczyć tylko niewielkich uchybień formalnych, np. braku niektórych elementów, które mogą być uzupełnione, a fakt dokonania danej
Nie można przyjąć, aby wydatki dokonane przez spółkę ponad kwotę wynikającą z faktur na zakup materiałów - płyt meblowych, a udokumentowane jedynie wekslami i dowodami ich wykupu spełniały wymagania stawiane dowodom księgowym przez par. 7 rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości - Dz.U. nr 10 poz. 35, a co więcej - brak jest dowodu, aby poniesione zostały
1. Organy prowadzące postępowanie, przywiązując zasadnicze znaczenie do poprawności formalnej dowodu, zamiast do wyjaśnienia, czy koszt został poniesiony i czy miał na względzie uzyskanie przychodu naruszają przepisy postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7, art. 75 par. 1, art. 77 par. 1, art. 80, art. 107 par. 3 Kpa, nie wyjaśniając i nie rozważając w dostatecznym stopniu okoliczności
Faktury i ich kopie są - zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/ - dowodami księgowymi i powinny być przechowywane w sposób umożliwiający sprawdzalność ksiąg rachunkowych. Zapewnienie dostępności ksiąg do badania przez organy kontroli, to zarówno obowiązek podatnika wynikający z art. 11 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, jak i zagwarantowane ustawowo
Przewidziane w art. 204 ust. 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. 1997 nr 139 poz. 934 ze zm./ powiadomienie o stwierdzonych nieprawidłowościach nie jest decyzją administracyjną ani innym aktem bądź czynnością prawną, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm
Za przypadek uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych, obcych dowodów źródłowych należy uznać odmowę wydania rachunku przez rolnika sprzedającego produkty zwierzęce z własnej hodowli /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/.
Regulacja art. 20 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ w powiązaniu z art. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wskazuje na to, że dla celów tego podatku wprowadzona została zasada szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Sam fakt nie ujęcia dowodów księgowych w księdze
1. Przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, nie można odrywać od art. 9 ust. 1 tej ustawy, zobowiązującego podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. 2. Przepisy art
W przypadku połączenia spółek przez przejęcie /per incorporationem/ przed 1.01.2002 r. nie powstawał obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Tym samym nie uległ skróceniu - w myśl art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j.
1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że ciężar dowodu w postępowaniu podatkowym spoczywa na podatniku. 2. Nietrafny jest pogląd, w myśl którego art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nakłada na podatnika obowiązek udokumentowania
Wydatki faktycznie poczynione, a jedynie wadliwe czy też w sposób niepełny udokumentowane, nie mogą być tylko z tego powodu w całości pominięte przy określaniu podstawy opodatkowania, jeśli mogą być udowodnione dowodami zasługującymi na wiarę, chyba, że przepis prawa podatkowego przewiduje określony sposób dokumentowania tych wydatków. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu
Przepisy art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ są dopełnieniem normy z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten nakłada na podatnika obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej w taki sposób, który zapewni prawidłowe ustalenie wysokości dochodu /straty
Ukończenie technikum finansowego i uzyskanie świadectwa dojrzałości o innej specjalności niż rachunkowość nie może być kwalifikowane jako ukończenie szkoły średniej o specjalności rachunkowość w rozumieniu par. 2 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
Odmienna ocena wydatków ujętych przez podatnika w kosztach uzyskania przychodów nie czyni automatycznie nieprawidłowej księgi rachunkowej. Zapisy w księgach nie mogę tworzyć, ani też modyfikować obowiązku podatkowego; obowiązek ten może wynikać wyłącznie z przepisów materialnego prawa podatkowego.
Za koszt może być uznany wydatek, co do którego zostało ustalone, że pozostaje on w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem i który został właściwie udokumentowany /art. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm. w zw. z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./. Słusznie nie
Ukończenie Technikum Ekonomicznego o specjalności ogólnoekonomicznej nie jest tożsame z ukończeniem szkoły o kierunku lub specjalności w zakresie rachunkowości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi Feliksy M. na decyzję Ministra Finansów z dnia 19 czerwca 2004 r. (...) w przedmiocie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych
Przepisy ustawy o rachunkowości miały obowiązek zamknięcia i otwarcia ksiąg rachunkowych z postepowaniem upadlościowym połączonym z likwidacją majątku a nie z możliwością zawarcia układu. Zatem w wyniku zastosowania tych przepisów zmianie może ulec rok podatkowy tylko w pierwszej sytuacji. Natomiast stan ten nie ulega zmianie w drugiej sytuacji. |Sygn. akt I SA/Kr 703/07 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ
