Nawet długo trwający stan faktycznych relacji między określonymi podmiotami (właścicielem gruntu lub jego użytkownikiem wieczystym a przedsiębiorcą eksploatującym urządzenia przesyłowe umieszczone na gruncie) nie może prowadzić do powstania zobowiązania o cechach obligacji rzeczowej, skutecznej erga omnes.
Prawo do niezakłóconego korzystania z energii elektrycznej nie jest dobrem osobistym.
Sama sprzedaż pierwotnych certyfikatów, potwierdzających wytworzenie energii, nie może stanowić o jej zakwalifikowaniu do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż certyfikatów ma na celu realizację dodatkowej ich funkcji, czyli uzyskanie premii ekologicznej dla wytwórcy tej energii lub zrekompensowanie kosztów jej wytworzenia
Punktem wyjścia przy interpretacji przepisu art. 42 ust. 4 ustawy o KDT powinna być wykładnia językowa. Z jego treści wynika, że tylko dokonany zwrot środków na rzecz Zarządcy stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nie pozwala zatem na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty nie dokonanego jeszcze zwrotu ww. środków. Gdy data
Tylko dokonany zwrot środków na rzecz Zarządcy stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten nie pozwala zatem na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty nie dokonanego jeszcze zwrotu ww. środków. Gdy data ujęcia w księgach rachunkowych wspomnianego rodzaju kosztów, jest wcześniejsza od daty ich faktycznego poniesienia (dokonania
W celu ustalenia wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne na dzień otrzymania zaliczki lub kwoty korekty rocznej lub końcowej, w wartości odpisów amortyzacyjnych nie uwzględnia się odpisu amortyzacyjnego za miesiąc otrzymania zaliczki lub kwoty korekty.
Zgodnie z art. 2 pkt 12, jak i art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2007r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz.U., Nr 130, poz. 905 ze zm.) związek otrzymanych, nabytych albo wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z wytwarzaniem
Na mocy art. 9e ust. 6 Prawa energetycznego świadectwa pochodzenia energii są towarem giełdowym i w myśl art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - pochodnymi instrumentami finansowymi niebędącymi papierami wartościowymi. Wobec tego producent odnawialnej energii elektrycznej uzyskuje dwa autonomiczne przychody, z których jeden pochodzi
Zbycie świadectw pochodzenia energii od 2010 roku rozlicza się w ramach działalności gospodarczej. Wcześniej było kwalifikowane do przychodów kapitałowych.
Dostosowanie się przez przedsiębiorstwo energetyczne w toku postępowania taryfowego do oczekiwań Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki przez przedłożenie do zatwierdzenia wniosku taryfowego, skonstruowanego z naruszeniem obowiązujących w tym zakresie unormowań, nie wyłącza możliwości zmiany decyzji po zatwierdzeniu taryfy.
Przepis art. 3 pkt 22 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.), w zakresie w jakim odnosi się do kosztów budowy i utrzymania punktów oświetleniowych, należy interpretować z uwzględnieniem realiów gospodarczych, w jakich świadczone są usługi oświetlenia ulicznego.
W okresie przed 1 lutego 1989 r. państwowe osoby prawne (w tym przedsiębiorstwa państwowe) wykonywały uprawnienia związane z własnością nieruchomości wprawdzie we własnym imieniu, ale na rzecz Skarbu Państwa, będącego jedynym dysponentem własności państwowej. Dlatego skutki prawne związane z posiadaniem w tamtym okresie przez przedsiębiorstwo państwowe nieruchomości, w tym nabycie służebności w drodze
Wypowiedzenie umowy zakupu i sprzedaży energii elektrycznej przez powoda ze skutkiem na koniec 2001 r., a następnie negocjacje stron, które ostatecznie nie zakończyły się uzgodnieniem nowego sposobu obliczania opłaty przesyłowej z racji nowego ujęcia statusu pozwanego odbiorcy energii (jako tzw. autoproducenta), świadczyć mogą o jednoznacznej i kategorycznej postawie strony pozwanej, wyłączającej jednak
Status prawny przyłączonych do sieci urządzeń objętych treścią art. 49 k.c. zależy od tego, czy stają się one częścią składową instalacji należącej do przedsiębiorstwa. W razie odpowiedzi twierdzącej, urządzenia te tracą swoją odrębność i stają się własnością właściciela instalacji. W razie odpowiedzi przeczącej, stanowią odrębne rzeczy ruchome i o ich własności zdecydować mogą strony umowy o przyłączenie
1. Postępowanie administracyjne staje się bezprzedmiotowe (art. 105 § 1 k.p.a.) tylko wtedy, gdy brak jest sprawy administracyjnej, która może być załatwiona decyzją. 2. Sąd uchyla decyzję, jeżeli w toku postępowania sądowego z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki okaże się, że wydana została ona w warunkach określonych w art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a.
