USTAWA z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego

Wersja: archiwalna |  Dziennik Ustaw rok 1981 nr 24 poz. 123 z 1981-09-30

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustaw o przedsiębiorstwach państwowych oraz o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego do przedsiębiorstw państwowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej

Wersja: aktualna |  Dziennik Ustaw rok 1981 nr 31 poz. 172 z 1981-12-29

Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 1982 r., sygn. SA/Po 210/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1982

Przedsiębiorstwu państwowemu, które nabyło nieruchomość w trybie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, przysługuje jedynie ograniczone prawo rzeczowe użytkowania takiej nieruchomości, a nie prawo własności. Decyzja organu administracji państwowej o wygaśnięciu użytkowania ze względu na zmianę przeznaczenia terenu

Postanowienie NSA z dnia 25 lutego 1983 r., sygn. II SA 2024/82

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1983

1. W myśl dekretu z dnia 26 października 1950 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. 1960 nr 18 poz. 111/ przedsiębiorstwo posiadało odrębną osobowość prawną, mogło zatem w sprawach majątkowych występować w charakterze strony w stosunkach z organami administracji państwowej lub jednostkami gospodarczymi spełniającymi funkcje administracji państwowej. 2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 października

Uchwała SN z dnia 21 marca 1983 r., sygn. III AZP 1/83

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1983

Organy administracji państwowej mogą nakładać na przedsiębiorstwa państwowe obowiązek odpłatnych świadczeń rzeczowych na cele zwalczania zagrożenia lub przerwania komunikacji na skutek zasp śnieżnych, powodzi lub usuwisk.

Wyrok NSA z dnia 26 maja 1983 r., sygn. SA/Ka 171/83

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1983

1. W ustawie z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122 ze zm./ wprawdzie brak jest przepisów proceduralnych, wskazujących na organ odwoławczy między innymi w sprawach mieszkań funkcyjnych, jednakże nie uzasadnia to wniosku o ostatecznym charakterze decyzji wydanej przez dyrektora przedsiębiorstwa w konsekwencji likwidacji zjednoczenia. 2. Cechy zrzeszeń przedsiębiorstw

Wyrok NSA z dnia 19 lipca 1983 r., sygn. SA/Wr 361/83

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1983

1. Korzystanie przez organy administracyjne z daleko idącej swobody w ocenie "szczególnych względów społecznych lub gospodarczych", uzasadniających dokonywanie zmian w stanie zajmowania lokali użytkowych, oznaczałoby możliwość arbitralnej ingerencji - zamiast stosowania mechanizmów ekonomicznych - tych organów w dysponowaniu jednym z czynników produkcji zreformowanego przedsiębiorstwa państwowego.

Wyrok NSA z dnia 3 listopada 1983 r., sygn. SA/Kr 856/83

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1983

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122 ze zm./ podstawową jednostką organizacyjną gospodarki narodowej jest przedsiębiorstwo państwowe, którego dyrektor jest organem administracji gospodarczej stopnia podstawowego. Należy zatem przyjąć, że w sprawach mieszkań funkcyjnych właściwym organem stopnia podstawowego jest dyrektor

Wyrok NSA z dnia 9 lutego 1984 r., sygn. SA/Kr 756/83

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1984

Zasiłki chorobowe wypłacane przez przedsiębiorstwa państwowe z ich własnych środków w czasie trwania stosunku pracy, są częścią wynagrodzeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 7 poz. 54/ i zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 7

Wyrok NSA z dnia 25 maja 1984 r., sygn. SA/Wr 222/84

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1984

1. Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122/ wobec takich przedsiębiorstw nie utraciło mocy obowiązującej rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969

Uchwała SN z dnia 30 października 1984 r. sygn. III CZP 62/84

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1984

Zawarta w formie pisemnej, pomiędzy przedsiębiorstwami państwowymi, umowa zbycia wynikających z prawa własności uprawnień do nieruchomości stanowiącej własność Państwa wymaga - do ujawnienia w dziale II księgi wieczystej zmiany podmiotu uprawnionego do wykonywania tych uprawnień - żeby podpisy osób zawierających tę umowę były notarialnie poświadczone (art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o

Postanowienie NSA z dnia 10 maja 1985 r., sygn. III SA 369/85

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1985

Decyzje dotyczące usunięcia nieprawidłowości w rocznym bilansie przedsiębiorstwa /par. 21 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 1982 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw i innych państwowych jednostek organizacyjnych - Dz.U. nr 25 poz. 180/ nie są decyzjami objętymi art. 196 par. 2 pkt 4 i 11 Kpa, a możliwości ich zaskarżenia do sądu administracyjnego nie przewidują

Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 1986 r., sygn. SA/Gd 129/86

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1986

1. Lokal użytkowy, pozostający w dyspozycji terenowego organu administracji państwowej, przydzielony przedsiębiorstwu państwowemu decyzją administracyjną w celu prowadzenia w nim przez to przedsiębiorstwo statutowej działalności, nie stanowi mienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 38 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122/. 2. Żaden przepis prawa

Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1988 r., sygn. SA/Gd 180/88

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1988

Przedsiębiorstwo wspólne, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. /t.j. Dz.U. 1987 nr 35 poz. 201/, które utworzyło spółkę na zasadach określonych w par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie wykonania ustawy o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 170/, jest organizacją grupującą przedsiębiorstwa państwowe i jest jednostką gospodarczą

Uchwała SN z dnia 16 grudnia 1988 r., sygn. III PZP 42/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1988

Wartościowanie pracy przeprowadzone na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy (Dz.U. nr 8, poz. 64) nie może prowadzić do naruszenia przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 lipca 1982 r. w sprawie głównych księgowych przedsiębiorstw i innych państwowych jednostek organizacyjnych (Dz.U. nr 25, poz. 179 ze zm.) w związku

Uchwała Pełnego Składu SN z dnia 30 marca 1989 r., sygn. III PZP 49/88

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1989

Przepisy ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1987 r. nr 35, poz. 201 ze zm.) oraz ustawy z dnia 25 września 1981 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego (Dz.U. nr 24, poz. 123 ze zm.) nie nakładają na organy samorządu załogi prawnego obowiązku uprzedniego porozumienia się z dyrektorem przedsiębiorstwa co do podejmowania w godzinach pracy działalności

Wyrok NSA z dnia 20 marca 1990 r., sygn. III SA 101/90

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1990

Przekształceniem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 3 poz. 10 ze zm./ jest zarówno jego podział, wyłączenie części majątku /środków trwałych i obrotowych/, jak i włączenie do przedsiębiorstwa majątku /środków/, który do niego uprzednio nie należał.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 maja 1990 r., sygn. III CZP 8/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1990

1. Nie jest ważna umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i umowa spółki akcyjnej zawarta przez przedsiębiorstwo państwowe i osobą fizyczną, jeżeli osoba ta występuje równocześnie w imieniu własnym i jako dyrektor przedsiębiorstwa państwowego. 2. Nie jest ważna umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i umowa spółki akcyjnej zawarta przez osobą występującą równocześnie w imieniu własnym

Wyrok NSA z dnia 31 maja 1990 r., sygn. II SA 291/90

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1990

Z art. 14a ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18; zm. Dz.U. 1989 nr 10 poz. 57, por. też art. 8 ust. 1 nowej ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. - Dz.U. nr 14 poz. 88/ nie wynikają żadne uprawnienia organu antymonopolowego do kształtowania treści umów, zmiany ich treści lub zobowiązanie jednostki gospodarczej do zwrotu

Postanowienie SN z dnia 19 lutego 1991 r., sygn. I CR 634/90

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Przepis art. 61 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1987 r. nr 35, poz. 201 z późn. zm.) wymaga, aby decyzja organu założycielskiego dotycząca praw przedsiębiorstwa została doręczona wraz z jej uzasadnieniem – odrębnie dyrektorowi i radzie pracowniczej.

Uchwała SN z dnia 9 maja 1991 r., sygn. I PZP 15/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Tymczasowy kierownik przedsiębiorstwa państwowego jest uprawniony do odwołania zastępcy dyrektora.

Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 16 maja 1991 r., sygn. I PZP 3/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Odwołanie dyrektora przedsiębiorstwa państwowego przez radę pracowniczą staje się skuteczne z chwilą doręczenia dyrektorowi decyzji (uchwały) odwołującej go ze stanowiska, po wyczerpaniu przez organ założycielski środków prawnych przewidzianych w art. 38 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80) lub po upływie terminów do ich złożenia.

Uchwała SN z dnia 5 lipca 1991 r., sygn. I PZP 25/91

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1991

Pełnomocnik procesowy przedsiębiorstwa, któremu udzielił pełnomocnictwa tymczasowy kierownik, nie może zawrzeć ugody sądowej w sprawie o roszczenia majątkowe tego kierownika, wynikające jego żądania nawiązania stosunku pracy z tym przedsiębiorstwem

Postanowienie NSA z dnia 15 lipca 1991 r., sygn. SA/Wr 653/91

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, rok 1991