Przepis art. 2 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ nakazuje traktować przedmioty objęte ochroną własności intelektualnej, w tym wypadku plany rozbudowy zakładu, za utwory architektoniczne, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. 2000 nr 80 poz. 904 ze zm./, jak towary. Konsekwencją
1. Wskazany przez stronę w zgłoszeniu celnym rok produkcji ciągnika /1993/ nie stanowił elementu decyzji organu celnego, a jedynie podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, w tym przypadku o tyle istotną, iż nie tylko decydującą o wymiarze należności celnych /zależnych od wartości sprowadzonego pojazdu, implikowanej rokiem jego pochodzenia/, co w ogóle o możliwości dopuszczenia towaru do obrotu na polskim
Skoro w postępowaniu, w którym wydano decyzję, którego wznowienia domaga się Agencja, była ona jedynie upoważniona do działania w imieniu importera w zakresie wskazanym w upoważnieniu, to nie przysługiwał jej przymiot strony, zatem nie mogła ona skutecznie domagać się wznowienia postępowania we własnym imieniu. Zgodnie bowiem z art. 241 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
W ocenie organu /celnego/, w sytuacji gdy strona nie dopełniła obowiązków wynikających z Kodeksu celnego związanych z wywozem towaru, obciąża ją nadal pierwotnie ustalony dług celny. Tak stanowi art. 211 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./, który stwierdza, że dług celny powstaje w przywozie w sytuacji nielegalnego wprowadzenia towaru na polski
W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobrał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości.
Ten sam towar /wkłady kominowe/ nie może być opodatkowany dwiema różny mi stawkami VAT, tj. przy wprowadzeniu na polski obszar celny stawkę 7 procent, a następnie do dalszego obrotu przez podatnika w kraju stawką 22 procent. Importer nie ma bowiem prawa stosować innej stawki podatku niż stawka zastosowana w decyzji organu celnego.
Aby realizować cel, jakim jest między innymi niesienie dzieciom i młodzieży oraz ich rodzinom pomocy materialnej i moralnej, fundacja musi mieć odpowiednią bazę materiałową, a skoro przywiezione materiały otrzymane bezpłatnie posłużyły na ten cel, to spełniają kryteria wskazane w art. 190 par. 1 pkt 12 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./.
Nie doliczona do wartości celnej towaru prowizja od zakupu jest opłatą agenta za usługę polegającą na reprezentowaniu go przy zakupie towarów. W niniejszej sprawie wykonawca ww. "umowy pośrednictwa" nie jest agentem importera i nie reprezentuje strony przy dokonywaniu zakontraktowanych czynności. Wykonawcą "umowy pośrednictwa" jest firma litewska, która jest, zgodnie z deklaracją celną, eksporterem
Zakup samochodu w całości i przewiezienie go przez granicę w stanie rozmontowanym uprawnia przyjęcie, iż samochód na polski obszar celny wprowadzili obaj skarżący i oni też mają obowiązek zapłacenia należności celnych. Warunkiem przyjęcia istnienia wyrobu gotowego jest sprowadzenie takiej ilości części, z których można skonstruować kompletny wyrób gotowy.
Wolne od cła są więc towary w postaci wzorów, modeli, próbek i materiałów przywożone z zagranicy i służące do akwizycji, reklamy i promocji, nie posiadające wartości handlowej. Dotyczy to więc tylko takich towarów, które są wyraźnie reklamowe czy też promocyjne, których celem w kategoriach obiektywnych jest tylko reklama, promocja i zachęcanie do zakupu.
W niniejszej sprawie wykonawca "umowy pośrednictwa" nie jest agentem importera i nie reprezentuje strony przy dokonywaniu zakontraktowanych czynności. Wykonawcą "umowy pośrednictwa" jest firma litewska, która jest zgodnie z deklaracją celną eksporterem - sprzedającym. Koszty akwizycji i transportu są zatem kosztami poniesionymi przez sprzedawcę, a nie przez wyodrębniony podmiot-agenta, nie stanowią
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wolne od cła są te towary sprowadzane z zagranicy na polski obszar celny w celach reklamowych, które nie mają wartości handlowej.
Jeżeli przedmiotem importu był pojazd w stanie rozmontowanym, to stosownie do obowiązującej taryfy celnej należy zastosować stawki przewidziane dla kompletnego pojazdu, a nie dla części samochodowych, i to niezależnie od tego, ilu importerów dokonywało sprowadzenia tego towaru.
Doręczenie decyzji dokonane w siedzibie Dyrektora Zarządu Zakładu jest skuteczne w świetle przepisu art. 45 Kpa, bowiem Zakład odpowiada definicji "podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą" zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.
Reguła 2a Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej określa, że wyroby niekompletne, jak również wyroby kompletne oraz wyroby znajdujące się w stanie nie zmontowanym lub zdemontowanym klasyfikuje się do pozycji obejmującej wyrób kompletny. Tożsamość podmiotu dokonującego obrotu towarowego nie zmontowanymi częściami nie jest więc uwzględniona w wymienionej regule.
Uprawnienie osoby przesiedlającej się, określone w art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, w brzmieniu ustalonym art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. /Dz.U. nr 87 poz. 434/ jako uprawnienie o charakterze publicznoprawnym nie należy do spadku, a zatem spadkobierca osoby przesiedlającej się nie może nabyć tego uprawnienia
Realizacja umowy ubezpieczenia, w której wyniku została naprawiona szkoda przez wypłatę odszkodowania przez zakład ubezpieczeń i doszło do przejęcia przez ten zakład uszkodzonego w znacznym stopniu środka trwałego - samochodu, nie oznacza odstąpienia tego środka trwałego w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.
Postępowanie karno-skarbowe mające na celu ustalenie faktu popełnienia przestępstwa z ustawy Karno Skarbowej z dnia 26 października 1971 r. /Dz.U. 1984 nr 22 poz. 103/ pozostaje bez wpływu na wszczęcie postępowania administracyjnego, mającego na celu ustalenie należności celnych.
Zamontowanie urządzenia do okresowej współpracy z pojazdem, bez utraty dotychczasowego przeznaczenia pojazdu, nie może stanowić podstawy do uznania go dla celów klasyfikacji celnej i wymiaru cła za pojazd specjalnego przeznaczenia.
Utworzone przedsiębiorstwa powstałe w wyniku podziału odpowiadają solidarnie za zobowiązania powstałe przed podziałem, ponosząc wspólnie odpowiedzialność z tytułu nie zapłaconego cła.
Skorzystanie z uprawnień celnych, związanych z powrotnym wywozem towaru, zależne jest od ujawnienia faktu wywozu powrotnego przy dokonywaniu odprawy celnej.
