1. Opłaty licencyjne są związane z istotą znaku towarowego i stanowią "warunek" sprzedaży towaru, w znaczeniu, jaki temu terminowi nadaje art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. 2. Błędne jest mechaniczne potraktowanie przez organy administracji celnej breloków reklamowych tak, jak markowych kosmetyków, do których odnosi się umowa licencyjna
Skoro skarżący nie posiada prawa do patentu lub licencji, które miałyby być wdrożone przy pomocy zakupionej maszyny odlewniczej, to nie może skorzystać z podwyższonej ulgi inwestycyjnej, o której mowa w par. 3 ust. 2a rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego /Dz.U. nr 18 poz. 62 ze zm./.
Wprowadzenie do obrotu towarów opatrzonych znakiem towarowym bez uprzedniej zgody uprawnionego, stanowi naruszenie prawa do tego znaku. Podobnie, naruszeniem tego prawa jest nieuiszczenie opłaty za prawo korzystania z tego znaku.
1. Komputerowej bazy danych w postaci informacji o klientach i ich adresach nie można uznać za efekt działalności twórczej o indywidualnym charakterze w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./. 2. Takie bazy danych należy grupować w ramach SWW pod symbolem 0923-62 "Oprogramowanie zastosowań", co oznacza, że stanowią
1. Licencjobiorca, o ile nie zastrzeżono tego uprawnienia w ustawie, nie może udzielić sublicencji, czyli upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie swojej licencji. Przy umowie licencyjnej licencjodawca nie wyzbywa się swoich uprawnień dysponenta prawa, umożliwiając licencjobiorcy korzystanie w określonym zakresie z danego prawa lub zezwalając na wykorzystanie określonych czynności,
Z programem komputerowym jako prawem autorskim, czy też ze sprzedażą licencji, mamy do czynienia gdy zostanie zachowana wymagana obligatoryjna forma pisemna. Opracowanie programu komputerowego na zlecenie zagranicznego kontrahenta, z jednoczesnym przeniesieniem na zamawiającego praw do swobodnego dysponowania dziełem, jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlegającą opodatkowaniu
Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa z mocy prawa producent /co wynika z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt
Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa ex lege producent /art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzania prawami autorskimi, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt
