Art. 12a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nakłada na komorników, dokonujących czynności egzekucyjnych, obowiązek płatnika podatku należnego od sprzedaży dokonanej w trybie egzekucji. Komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług tylko w przypadku, gdy w ramach postępowania egzekucyjnego dokonuje czynności egzekucyjnych
Wniosek o wykładnię nie może zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny może na podstawie art. 352 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze
Możliwość wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA przewiduje art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Ustawa ta nie określa jednak podstaw prawnych wznowienia postępowania ani szczegółowego trybu. Stąd zgodnie z odesłaniem przewidzianym w art. 59 ustawy o NSA mają tu odpowiednie zastosowanie przepisy Kpc: art. 401
Zgodnie z mającym odpowiednie zastosowanie do postępowania przed Sądem Administracyjnym art. 359 Kpc, postanowienia nie kończące postępowania w sprawie, mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy. Z treści tego przepisu nie wynika wprost, kiedy następuje "zmiana okoliczności sprawy", gdyż nie zostało to bliżej określone. Zgodzić się jednak należy z poglądami, przyjmującymi, że
Kwota wydatków komornika na nabycie ruchomości, jeżeli zawiera się w prawnym pojęciu i unormowaniu kosztów działalności egzekucyjnej - na podstawie art. 62 ust. 1 i art. 34 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji /Dz.U. nr 133 poz. 882 ze zm./ - podlega odliczeniu od opłat egzekucyjnych pobranych i ściągniętych w danym miesiącu w celu określenia wysokości wynagrodzenia
Na podstawie art. 59 in fine ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ pełnomocnikiem procesowym strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym może być wyłącznie podmiot wymieniony w art. 87 par. 1 Kpc, jeżeli przepisy innych ustaw nie będą w tym przedmiocie stanowić inaczej. Powyższe stanowi zasadę całościowego i wyczerpującego unormowania
Otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy powoduje konieczność jej odroczenia, a zatem rozpatrując wniosek strony w tej kwestii, sąd powinien kierować się przesłankami z art. 214 i art. 215 Kpc, mającymi odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Zgodnie z art. 355 par. 1 Kpc, mającym odpowiednie zastosowanie do postępowania przed Sądem administracyjnym /na podstawie art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne
Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste następuje tylko w drodze umowy cywilnoprawnej. Orzekanie przez NSA po dniu 1 stycznia 1998 r. o legalności decyzji, wydanych przed tą datą w sprawach, w których w nowym stanie prawnym nie obowiązuje już tryb decyzyjny, stało się zbędne,
Stwierdzenie w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny wykonania obowiązku nałożonego treścią decyzji ostatecznej, bez względu na to, czy obowiązek ten wykonany został przez adresata rozstrzygnięcia, czy też przez osobę trzecią, nie zawsze uzasadnia umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego jako bezprzedmiotowego w oparciu o założenie, iż ziściła się przesłanka zbędności orzekania /
Cofnięcie skargi nie skutkuje w sposób bezwzględny umorzeniem postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, poza wypadkami, gdy rozpatrzenie sprawy stało się bezprzedmiotowe lub wydanie orzeczenia stało się z innych przyczyn zbędne. Oznacza to, że prawna skuteczność cofnięcia skargi i dopuszczalność tej czynności procesowej, podlega kontroli Sądu. Skoro zaś zakres sądowej kontroli dopuszczalności
