Udział w kontroli krzyżowej
Organem właściwym do rozpoznania zażaleń od postanowień wydawanych przez inspektora kontroli skarbowej zatrudnionego w urzędzie kontroli skarbowej, jak i do rozpoznania odwołań od decyzji wydawanych przez takiego inspektora, jest izba skarbowa /art. 26 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej - Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./.
W sytuacji gdy ustalenia inspektora dotyczą podatków w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, których określenie lub ustalenie należy do właściwości urzędów skarbowych -inspektor kontroli skarbowej zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz.442 ze zm./ ma obowiązek
Inspektor kontroli skarbowej rozpoznając ponownie sprawę na skutek decyzji organu odwoławczego powinien wydać decyzję o umorzeniu postępowania na podstawie art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ o ile stwierdzi, że postępowanie to z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe.
Wydany przez Inspektora Kontroli Skarbowej dokument nie jest wynikiem kontroli w rozumieniu art. 24 ust. 2 pkt 2 i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./.
1. Inspektor kontroli skarbowej, który kwestionuje wysokość straty poniesionej przez podatnika, może wydać decyzję w tej sprawie. Ani w orzecznictwie, ani w doktrynie nie ma już wątpliwości, że przysługują mu uprawnienia organu podatkowego, jeżeli jego ustalenia są związane ze zobowiązaniami podatkowymi. Straty są zaś ich elementem. 2. Podstawę do wydania decyzji w przedmiocie określenia straty wprowadzono
Nieracjonalne i nieefektywne byłoby pozbawienie organu kontroli skarbowej do określenia zobowiązania podatkowego w drodze oszacowania. Jeżeli bowiem organ ten z mocy art. 193 par. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest uprawniony do stwierdzenia, że księgi podatkowe są nierzetelne, to nie można tego organu pozbawiać możliwości określania zobowiązania
Wynik kontroli skarbowej nie nakładający żadnych obowiązków na kontrolowanego nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Zażalenie na postanowienie inspektora kontroli skarbowej, wydane w toku postępowania w sprawie podatków i innych należności budżetowych /por. art. 236 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, winno być rozpoznane - podobnie jak odwołanie - przez właściwą izbę skarbową. Przepis art. 26 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U
Kwestia uprawnień inspektora kontroli skarbowej do orzekania w sprawach podatku od towarów i usług - również przed 1 stycznia 2000 r. /tj. przed dniem dokonania zmiany art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - nie powinna budzić wątpliwości, ponieważ zmiana ta nie była niezbędna do przyznania inspektorowi kontroli
Inspektor kontroli skarbowej jest uprawniony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ do wydania decyzji dotyczącej straty określonej w art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Inspektor kontroli skarbowej nie jest władny wydać decyzji określającej wysokość straty.