Z użytego w art. 153 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ sformułowania o piśmie przesłanym przez pocztę lub w inny sposób oraz o zwrocie pisma do nadawcy wynika w sposób jednoznaczny, że możliwość uznania za doręczone pisma, którego adresat odmówił przyjęcia, nie może odnosić się do sytuacji, w których nie następuje czynność przesłania pisma
Jeżeli organ podatkowy przyjął dokument bez wyjaśnienia przyczyn jego złożenia i bez wskazania podatnikowi, iż dokument ten jest niewystarczający dla osiągnięcia celu w nim wskazanego, tj. możliwości regulowania podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych, to naruszył zasady działania państwa prawa. Bowiem brak informacji o obowiązujących przepisach, zwłaszcza o wymogu złożenia oświadczenia
Złożenie przez podatnika równocześnie deklaracji korygujących zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za dwa okresy rozliczeniowe w taki sposób, iż wykazany wcześniej za jeden z tych miesięcy podatek należny skorygowany zostaje do zera i wykazany w skorygowanej deklaracji za późniejszy okres rozliczeniowy, nakłada na organ podatkowy powinność zaliczenia przedwcześnie uiszczonego podatku
1. Wydając decyzję o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej pomimo stwierdzenia naruszeń przewidzianych w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, organ podatkowy jest obowiązany nie tylko wskazać okoliczności, z powodu których wadliwa decyzja ostateczna nie może być uchylona, ale winien także określić, jakie naruszenie prawa przy jej wydaniu
Ważny interes podatnika to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych przypadków losowych nie jest on w stanie uregulować zaległości podatkowych.
W sytuacji kiedy podatnik składa wniosek o stwierdzenie nadpłaty w czasie toczącego się postępowania kontrolnego lub podatkowego taki wniosek nie powinien być rozpoznany w trybie żądania stwierdzenia nadpłaty lecz w ramach toczącego się postępowania zmierzającego do określenia zaległości podatkowej albo stwierdzenia nadpłaty.
Wydanie przez organ statystyczny opinii klasyfikacyjnej niezawierającej szczegółowego uzasadnienia dla określonego przyporządkowania konkretnego wyrobu, w szczególności w oderwaniu od jego konstrukcyjnych właściwości nadających mu określone przeznaczenie /indywidualne lub ogólne/, oznacza, że opinia taka jest opinią niepełną i nie mającą waloru dowodu, a dążenie do jej uzupełnienia w tym zakresie stanowi
Przepis art. 115 ani żaden inny przepis ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie uzależnia wydania orzeczenia o odpowiedzialności wspólników za zaległości podatkowe spółki cywilnej od zakończenia postępowania w odrębnej sprawie o rozłożenie tych zaległości na raty.
Niedokonanie przez podatnika obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w terminie, jaki przewidziany jest dla dokonania rozliczenia podatku za miesiąc następny po miesiącu otrzymania faktury, powoduje utratę przez podatnika prawa do dokonania takiego odliczenia /art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym
1. Otrzymany nienależnie zwrot podatku naliczonego VAT nie jest w swej istocie zaległością podatkową na gruncie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, co oznacza, że w okresie obowiązywania tej ustawy brak było podstaw prawnych do naliczania odsetek za zwłokę od kwoty nienależnie dokonanego zwrotu. 2. Stosowanie przepisów art. 52
Aczkolwiek regulacja art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie wyklucza wprost możliwości rozstrzygania przez organ podatkowy o wysokości odsetek za zwłokę w decyzji odrębnej od decyzji określającej zaległość podatkową, to jednakże za uzasadnioną uznać należy tezę, że uzależnienie naliczania przez organ podatkowy wysokości odsetek za zwłokę
Nie można przyjąć, że z dniem przesłania przez skarżącego pisma zawiadamiającego prezesa zarządu spółki o rezygnacji z funkcji wiceprezesa zarządu i ze stanowiska dyrektora oraz z udziałów w spółce, zgodnie z przepisami kodeksu handlowego, zbył on udziały w spółce.
W myśl art. 223 par. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odwołanie od decyzji organu podatkowego /organu kontroli skarbowej/ wydanej w pierwszej instancji wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał decyzję oraz w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, zaś wniesienie odwołania z uchybieniem tego terminu powoduje ten skutek
Przepis art. 213 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stanowi wprost jedynie o tym, że w drodze decyzji następuje uzupełnienie lub sprostowanie doręczonej stronie decyzji wydanej w sprawie, to jednak ze względu na skutki, o jakich mowa w art. 213 par. 3 Ordynacji podatkowej za uzasadnioną uznać należy tezę, iż formy decyzji wymaga też negatywne
Art. 53 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nakazuje na równi z zaległością podatkową traktować taki zwrot podatku, który podatnik otrzymał nienależnie, a nie taki, który jedynie nienależnie deklarował.
Wystąpienie nadpłaty nie daje podatnikowi swobody w dysponowaniu nią, skoro przepis art. 75 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stanowi, że nadpłaty podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych.
Niezgłoszenie w postępowaniu egzekucyjnym przez organ podatkowy zestawienia podatków i innych danin publicznych należnych na dzień licytacji zgodnie z art. 954 pkt 2 Kpc lub jego wycofanie przed podziałem uzyskanej sumy, powoduje określony w tym przepisie rygor, niemożność orzekania o odpowiedzialności nabywcy przedsiębiorstwa lub jego części za długi podatnika na podstawie przepisu art. 112 ustawy
Art. 64 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przewiduje potrącenie bieżących zobowiązań podatkowych oraz zaległości z wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności wobec państwowych jednostek budżetowych z określonych tytułów. Koniecznym warunkiem potrącenia jest to aby to była wierzytelność wobec państwowej jednostki budżetowej.
Hipoteka ustawowa zabezpieczająca zaległość podatkową na wszystkich nieruchomościach podatnika powstaje nie w dniu sporządzenia przez organ podatkowy decyzji określającej wysokość tej zaległości, ani też w dniu wysłania takiej decyzji jej adresatowi, lecz dopiero z dniem doręczenia tej decyzji podatnikowi w sposób prawem przewidziany, który to dzień jest dniem wydania tej decyzji w rozumieniu art.
Organy podatkowe dokonały szacowania kosztów nabycia towaru przez skarżącego przyjmując, iż z uwagi na to, że podmioty nie zarejestrowane nie płaciły podatku, konieczne jest przyjęcie, iż ceny ich towarów były niższe niż ceny u tych dostawców, którzy jako podmioty zarejestrowane płaciły podatek co najmniej w wysokości 20 procent skali podatkowej obowiązującej w 1997 r. Przyjęta zatem przez Urząd Skarbowy
Nieuzasadnione wykazanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podlegającej zwrotowi na rzecz podatnika prowadzi do sytuacji, że należny Skarbowi Państwa podatek nie został zapłacony w terminie i we właściwej wysokości. W tej sytuacji po stronie podatnika powstała zaległość podatkowa i to zarówno w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993
Prawo do płacenia swoich podatków długami szpitali, szkół i innych jednostek budżetowych mają tylko ci dostawcy towarów, usług i robót budowlanych dla budżetu, którzy realizują te dostawy na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych. Równocześnie wykluczono cesję wierzytelności. Prawo do potrącenia podatków długami budżetu ma więc zatem tylko pierwszy ich właściciel.
Decyzja wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy nie ma charakteru uzupełniającego w stosunku do poprzedniej, uchylonej decyzji. Oznacza to, że organ rozpoznający sprawę w pierwszej instancji nie jest ograniczony wcześniejszymi ustaleniami, a co za tym idzie może wydać również decyzję mniej korzystną dla strony. Zasada zakazu orzekania na niekorzyść strony obowiązuje wyłącznie organ odwoławczy, wynika
Niesłusznie dokonany zwrot podatku może być traktowany na równi z zaległością podatkową dopiero od dnia wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
