Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 14 grudnia 1998 r., sygn. FPK 15/98
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
1. Nadanie mocy wstecznej przepisom rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ także w zakresie, w jakim stanowią one część konstrukcji podatku od nieruchomości, narusza zasadę zaufania do państwa wynikającą z konstytucyjnej zasady
Skarżąca spółka w oparciu o decyzje organu gminnego, ustalające obowiązek świadczeń rzeczowych pojazdami samochodowymi na wypadek stanu zagrożenia lub wojny, sporządziła wykaz środków transportowych i bezzasadnie na tym wykazie określiła ten transport jako zapasy mobilizacyjne. Następnie skarżąca zwróciła się do tegoż organu o zwolnienie od podatku od środków transportowych tychże pojazdów w trybie
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do końca 1996 r. /Dz.U. nr 149 poz. 704/ podstawą opodatkowania dla budowli jest ich wartość z dnia 1 stycznia roku podatkowego, stanowiącego podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z
1. Uregulowania zawarte w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ w zakresie "innych zwolnień" niż zamieszczone w ustawie, nie zawierają w zasadzie żadnych kryteriów ani ograniczeń. Radzie gminy pozostawiono zdaniem Sądu swobodę przy określeniu tych zwolnień mając niewątpliwie na uwadze, że wpływy z tych podatków w całości stanowią dochód budżetu gminy
W sytuacji, gdy zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ za grunty związane z działalnością gospodarczą uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane, będące w posiadaniu podmiotu gospodarczego, a w szczególności grunty pod budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, administracyjnymi lub socjalnymi za niewadliwą uznać należy interpretację
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
1. Sam fakt wynajmowania przez skarżącego na rzecz liceum pomieszczeń nie przesądza o zajmowaniu tej części nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej. Zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Dotyczy budynków i gruntów wpisanych do rejestru zabytków "z wyjątkiem
Grunty wchodzące w skład masy upadłości podmiotu gospodarczego /spółdzielni/ - mimo ogłoszenia upadłości - nadal są gruntami związanymi z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w latach 1994 i 1995.
1. O ile spółce cywilnej, a nie jej wspólnikom jako osobom fizycznym, służy określony w pkt 1-4 art. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ tytuł prawny do korzystania z nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, to wówczas spółka cywilna jako jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej jest podmiotem
Zgodnie z treścią przepisu art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ podstawą wymiaru podatków powinny być dane z ewidencji gruntów i budynków. Dlatego też, należy przyjąć, że podatnik nie może w trakcie postępowania podatkowego prowadzić przeciwdowodu na okoliczność, iż faktyczna powierzchnia jest mniejsza od powierzchni tej działki uwidocznionej
Za czynność urzędową może być uznane jedynie dopełnienie czynności przewidzianej w przepisach prawa materialnego przez powołany do tego organ.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Pojęcie budynku ustawodawca wyjaśnił w przepisie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ stanowiąc, iż "za budynek, uważa się obiekt budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe". W tym znaczeniu budynkiem będzie np. taras, którego zadaszenie wsparte jest na słupach czy wiata
W rozumieniu przepisów art. 2 i art. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ przedmiotem opodatkowania może być lokal, jako część składowa budynku stanowiącego własność Państwa lub gminy, a podmiotem obowiązku podatkowego - najemca, jako posiadacz zależny lokalu, jeżeli posiadanie to wynika z umowy zawartej z właścicielem.
Rada Miejska w T. była uprawniona do ustalenia stawek podatku od gruntów, które nie można zaliczyć do kategorii gruntów objętych podatkiem rolnym, mimo iż są wykorzystywane rolniczo. Zarówno wysokość stawek podatkowych, jeżeli mieszczą się w granicach przewidzianych stawek, jak i brak skorzystania z możliwości zwolnienia z podatku od nieruchomości mieści się w granicach samodzielności finansowej gminy
Powierzchnia użytkowa budynku, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, obejmuje także piwnice. Przez kondygnację należy rozumieć "część budynku między stropami lub między podłożem i najniższym stropem". Tak pojmowana kondygnacja obejmuje powierzchnię użytkową piwnic.
Na zakres obowiązku w podatku od nieruchomości nie wpływa okoliczność uszkodzenia uprzedniego istniejącego zadaszenia budynku. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w żadnym przepisie nie uzależnia obowiązku podatkowego, czy też wysokości zobowiązania od stanu technicznego obiektu. Jeżeli więc dany obiekt istnieje i nie podlega rozbiórce powstaje
Okoliczność, że istniejące uprzednio zadaszenie budynku uległo uszkodzeniu nie wpływa na zakres obowiązku w podatku od nieruchomości ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w żadnym przepisie nie uzależnia obowiązku podatkowego, czy też wysokości zobowiązania w tym podatku od stanu technicznego obiektu. Jeżeli więc dany obiekt istnieje i nie podlega
Targowiskiem w świetle art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ są wszelkie miejsca, w których faktycznie prowadzona jest działalność handlowa o znamionach targu, w tym również hale targowe oraz inne podobne obiekty.
Złożenie przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego do depozytu kierownika urzędu rejonowego, rządowej administracji ogólnej /par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów - Dz.U. nr 37 poz. 164 ze zm./ świadczy jedynie o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu, co nie zwalnia właściciela pojazdu
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera przepisów określających szczegółowo, wyczerpująco, poszczególne rodzaje środków transportowych, wobec czego dla celów ustalenia wysokości stawek podatku od tych środków należy stosować klasyfikację ustaloną w ustawie posługując się wykładnię językową.
Powierzchnia użytkowa budynku, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, obejmuje także piwnice.