Wyrok NSA z dnia 11 marca 1998 r., sygn. I SA/Ka 1361/96

Powierzchnia użytkowa budynku, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, obejmuje także piwnice.

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 kwietnia 1996 r. Prezydent Miasta ustalił spółdzielni mieszkaniowej wymiar podatku od nieruchomości za 1996 r. w wysokości 308 356,10 zł, z "uwzględnieniem w podstawie opodatkowania pomieszczeń piwnic". Ustosunkowując się do zastrzeżenia spółdzielni, iż piwnice nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, albowiem nie stanowią one kondygnacji budynku mieszkalnego, organ wyjaśnił, że przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie definiują pojęcia "kondygnacja", ani też nie odsyłają do odrębnych przepisów, które by ją określały. Skoro tak, to wyjaśnienia tego pojęcia należy szukać w języku potocznym, z którego wynika, iż kondygnacja jest to część budynku znajdująca się pomiędzy sąsiednimi stropami lub między podłożem, a najniższym stropem. Na podstawie tej definicji, powierzchnię użytkową budynku wielokondygnacyjnego stanowi, zdaniem organu, suma powierzchni użytkowych we wszystkich kondygnacjach, nie wyłączając piwnic.