Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza
Mając na uwadze literalne brzmienie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 144 poz. 930 ze zm./, należało przyjąć za kryterium tej oceny dzień uzyskania przychodów płynących z tego rodzaju działalności. W rozpoznawanej sprawie skarżący uzyskał pierwszy przychód z dniem 2 października 2001
Za osobę rozpoczynającą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 144 poz. 930 ze zm./, w stanie prawnym obowiązującym w 2001 r. należy uznać podatnika, który w poprzednim roku podatkowym nie uzyskał przychodów z działalności gospodarczej.
1. Opodatkowaniu podlega sprzedaż tych składników majątku podatnika, których posiadanie wiąże się z faktem wykonywania działalności gospodarczej, bez względu na to czy przedmioty te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. 2. Uznając, że samochód stanowił składnik związany z działalnością gospodarczą, konsekwentnie należało uznać, że kwota uzyskana ze sprzedaży stanowi przychód podlegający
1. Dla ustalenia podatku w wysokości 20 procent od wartości niezaewidencjonowanego przychodu osiągniętego w 1995 r. przez podatnika objętego zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, organ podatkowy powinien określić kwotę tego przychodu w sposób, który uzna za właściwy, przy czym może również zastosować metodę oszacowania /art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
