Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 października 2016 r., sygn. III SA/Gl 311/16
W doktrynie wykształcił się pogląd, co do możliwości wywodzenia interesu prawnego z tzw. prawa refleksowego, które polega na tym, że prawo podmiotowe wykonywane przez uprawniony podmiot może prowadzić do naruszenia nieobojętnych dla interesów osoby trzeciej norm prawnych, uzasadniających interes tej osoby w udzieleniu ochrony prawnej.
W sytuacji, kiedy skarga kasacyjna zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania. Do kontroli subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo
Prawo obywatela do wniesienia odwołania oznacza według zasady jego prawo do ponownego i sprawiedliwego rozpoznania sprawy. Z kolei sprawiedliwość wymusza między innymi takie cechy procesowe, jak obiektywizm w orzekaniu oraz związaną z tym konieczną niezależność osób wydających decyzje administracyjne.
Podkreślić należy, że w postępowaniu w przedmiocie stwierdzenia nieważności indywidualnego aktu administracyjnego może nastąpić rozszerzenie kręgu stron postępowania w stosunku do postępowania zwykłego. Stroną postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji jest nie tylko strona postępowania zwykłego, zakończonego wydaniem kwestionowanej decyzji, lecz również każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku