Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Kr 1438/23
W postępowaniu nieważnościowym, organy administracyjne są związane wyłącznie przesłankami enumeratywnie wskazanymi w art. 156 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego i nie dokonują merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, lecz jedynie oceniają, czy ostateczne rozstrzygnięcie administracyjne dotknięte jest wadą kwalifikowaną. Jednocześnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie stosuje się analogicznie
Przy ustalaniu odsetek ustawowych od należnego odszkodowania nie ma podstawy prawnej dla waloryzacji wcześniej wypłaconego, a następnie egzekwowanego odszkodowania, które przewyższa należną kwotę odszkodowania.
Organy administracji publicznej obowiązane są załatwić sprawy bez zbędnej zwłoki i w wyznaczonych przepisami terminach, a naruszenie przepisów dotyczących terminowości załatwienia sprawy może stanowić podstawę do przyznania rekompensaty za długotrwałość postępowania oraz nałożenia grzywny na organ, według uznania sądu administracyjnego, co ma na celu zapewnienie ochrony praw strony i dyscyplinowanie
Dla uzasadnienia ograniczenia prawa własności nieruchomości w trybie art. 124 ust. 1 Ustawy o gospodarce nieruchomościami na cele inwestycji celu publicznego nie jest niezbędne, aby miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w sposób precyzyjny określał lokalizację takiej inwestycji, jej charakter oraz granice terenu, który ma być zajęty pod daną inwestycję. Decyzja ograniczająca sposób korzystania
Realizacja inwestycji bez uprzedniego wywłaszczenia i przekształcenia własności nieruchomości na rzecz organu realizującego cel publiczny, nie uprawnia do uznania, że nieruchomość służy celom publicznym w rozumieniu art. 112 ust. 3 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami w gospodarce nieruchomościami.
W postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nabycia przez państwową osobę prawną prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, niezbędne jest jednoznaczne wykazanie prawa zarządu nieruchomością na dzień 5 grudnia 1990 r. na podstawie odpowiednich dowodów określonych w przepisach wykonawczych lub, w ich braku, na podstawie zeznań świadków lub oświadczeń złożonych zgodnie z przepisami prawa. Uznając drogę
Realizacja celu wywłaszczenia nieruchomości musi być oceniana na podstawie całościowego rozpoznania sytuacji faktycznej i zamiarów organów wywłaszczeniowych, przy uwzględnieniu ówczesnej nomenklatury i praktyki stosowania prawa, a nie wyłącznie w oparciu o ścisłą interpretację terminologii zawartej w decyzji wywłaszczeniowej.
Decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości wydana na podstawie art. 124 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 108 k.p.a. jest zgodna z prawem, o ile opiera się na prawidłowej interpretacji przesłanek interesu społecznego i gospodarczego, oraz gdy w postępowaniu nie doszło do naruszeń mogących mieć wpływ na wynik sprawy.
W toku postępowania administracyjnego zastosowanie art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami może nastąpić w przypadku inwestycji celu publicznego zgodnie z obowiązującym planem miejscowym, nie wymagając jednocześnie szczegółowego wyznaczenia przebiegu nowej infrastruktury w planie, jeżeli charakter inwestycji i ograniczenia korzystania z nieruchomości temu odpowiadają.