Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2657/14
Zgodnie z poglądem wyrażanym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym konstrukcje oporowe w tym także mury oporowe mają przede wszystkim za zadanie zabezpieczenie terenu przed osuwaniem się gruntu. Jeżeli dominującą funkcją konstrukcji jest zabezpieczanie przed osuwaniem się ziemi, należy uznać, że stanowi ona mur oporowy pełniący funkcję zabezpieczającą, nie służy zaś korzystaniu i kształtowaniu zasobów
Przepis art. 19 ust. 2 zdanie ostatnie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) nie stanowi wystarczającej podstawy do wywiedzenia z niego interesu prawnego dzierżawcy (którego łączył stosunek obligacyjny dzierżawy z użytkownikiem wieczystym przejmowanej działki
Prawidłowo sporządzone uzasadnienie powinno zatem zawierać ocenę Sądu co do zasadności zarzutów wpływających na legalność kontrolowanego aktu, aby strona skarżąca mogła poznać w pełni motywy podjętego rozstrzygnięcia oraz ewentualnie sformułować merytoryczne zarzuty kasacyjne podlegające kontroli instancyjnej.
Jako obowiązujący porządek prawny wskazuje się zarówno obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego, jak również istniejące w obrocie prawnym decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych.