1. W zakresie stosunków prawa budżetowego obowiązuje zasada, że dozwolone jest tylko to, na co prawo zezwala; oświadczenie woli wyrażone w tekście uchwały powinno być dokładnie określone, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /t.j. Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./, ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600
Stosownie do art. 60 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./, osoba winna naruszenia dyscypliny budżetowej odpowiada zarówno z winy umyślnej, jak i nieumyślnej, przy czym winę tę ocenia się według przepisów kodeksu wykroczeń. Na mocy art. 63 ust. 1-4 tej ustawy, odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny budżetowej jest niezależna od odpowiedzialności
Na podstawie art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 101 poz. 504/ oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych /Dz.U. nr 141 poz. 692/ gmina przejęła od kuratorium oświaty, do prowadzenia jako zadanie własne, szkoły podstawowe
Udzielanie pomocy finansowej na rzecz wybranej grupy członków społeczności obcego państwa nie mieści się w zakresie zadań publicznych gmin.
Nie można opłaty skarbowej przypadającej budżetowi gminy potrącać z należności Skarbu Państwa, gdyż należności te przypadają innym wierzycielom.
Przewidziana w art. 1 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczegółowych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. /Dz.U. nr 80 poz. 491/ zapomoga przysługuje osobom, które wskutek powodzi i zalania wodami powodziowymi mieszkania pozbawione zostały możliwości trwałego lub czasowego przebywania w lokalu mieszkalnym bądź w części tego lokalu i poniosły
Naruszenie prawa, choćby nieistotne, ma miejsce tylko wówczas, kiedy reguły prawa są jasne i nie zezwalają na dwojaką - równie usprawiedliwioną - ich interpretację.
Nie powinna mieć formy zakładu budżetowego ta komunalna jednostka organizacyjna ze sfery kultury, która nie prowadzi działalności gospodarczej, pokrywającej koszty z dochodów własnych. Dla tego rodzaju jednostek kulturalnych pozostawiona jest przede wszystkim forma komunalnej jednostki budżetowej, której dochody i wydatki w całości mieszczą się w budżecie gminy.
1. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ zarząd gminy może upoważnić wójta, burmistrza /prezydenta miasta/ do rozstrzygania spraw dotyczących m. in. "zgody" na umorzenie zaległości podatkowych w sprawach dotyczących podatków i opłat lokalnych stanowiących dochody gminy. Powołany przepis nie przewiduje możliwości dalszego cedowania
Wydanie przez zarząd gminy lub miasta lub uprawnione przez te organy podmioty postanowienia na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ wyrażającego zgodę na umorzenie określonemu podatnikowi zaległości podatkowej nie obliguje urzędu skarbowego do umorzenia tego podatku w granicach określonych w tym postanowieniu. Postanowienie to
Decyzję rozstrzygającą o udzieleniu lub odmowie udzielenia ulg w zakresie podatków i opłat stanowiących dochody gminy a pobieranych przez urząd skarbowy podejmuje zawsze urząd skarbowy.
Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ ani przepisy ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ nie przewidują możliwości finansowania przez gminy z budżetu gminy zadłużeń pieniężnych mieszkańców gminy z tytułu zawartych przez nich bankowych umów kredytowych także w wypadku, gdy uzyskany kredyt przeznaczony
Próba generalnej rezygnacji z części dochodów podatkowych gminy, chociażby nawet zapisana w formie "rezolucji" dla zarządu gminy, nie mieści się w uprawnieniach gminy do stanowienia przepisów gminnych, określonych w art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./
Wykładnia gramatyczna przepisu zobowiązującego do rozliczenia dotacji w określonym terminie /par. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie zasad udzielania i sposobu rozliczania dotacji dla spółdzielni mieszkaniowych w 1992 r. - Dz.U. nr 54 poz. 263/, przy braku odrębnego uregulowania kwestii zwrotu środków finansowych, prowadzi do wniosku
W budżecie związku międzygminnego wszystkie wydatki i dochody powinny być ujęte w kwotach realnych.
Związki międzygminne obowiązane są uchwalać budżet; czynność ta podlega nadzorowi regionalnej izby obrachunkowej.
Jako źródło pokrycia niedoboru - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/ - rada gminy może wskazać faktyczną nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych oraz wolne środki pochodzące z niewykorzystanego kredytu, które tej nadwyżki nie zwiększyły.
1. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r.- Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/ państwowe jednostki budżetowe pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane dochody odprowadzają do budżetu. Nie ustalają więc zysku ani straty. Tym samym nie można przyjąć, iż działają one w celach zarobkowych. Nie prowadzą one działalności na własny rachunek. Działalność ta jest prowadzona
Art. 28 ustawy budżetowej na rok 1992 z dnia 5 czerwca 1992 r. (Dz. U. Nr 50, poz. 229) ustanawiający okresowe zawieszenie przewidzianej w art. 71 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 1994 r., Nr 7, poz. 25) waloryzacji wynagrodzenia sędziów nie jest niezgodny z zasadą państwa prawnego wyrażoną w art 1 oraz zasadami praworządności i legalności
1. Pogląd Zarządu Miasta co do ilości oraz wysokości rat6 podatku, wyrażony w decyzji wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600/ jest wiążący dla Urzędu Skarbowego, prowadzącego postępowanie na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Pouczenie
Na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej przy Ministrze Finansów, będącej organem drugiej instancji w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Orzeczenia komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej są decyzjami administracyjnymi i w przeciwieństwie do orzeczeń w sprawach karnych skarbowych podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego
1. Uchwały budżetowe rad gmin są aktami prawa miejscowego, normami generalnymi i abstrakcyjnymi, przepisami powszechnie obowiązującymi na danym terenie. 2. Pomimo utraty formalnej mocy prawnej uchwały budżetowej rady gminy - sąd administracyjny nie tylko może, ale powinien rozstrzygać merytorycznie o legalności zaskarżonej uchwały budżetowej, ewentualnie orzekając po okresie obowiązywania o niezgodności
