1. Ustalenie limitu punktów sprzedaży napojów alkoholowych na podstawie art. 12 ust. 1 - ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie jest decyzją administracyjną. 2. W razie wygaśnięcia zezwolenia z powodu likwidacji punktu sprzedaży /par. 14 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług
W sytuacji gdy osoba pozostająca bez pracy, ponad wszelką wątpliwość pozostaje w rozłączeniu z małżonkiem, który jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego, okoliczność, iż małżonek tej osoby jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego nie stoi na przeszkodzie uznania jej za bezrobotną w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu
Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego
l. Granica postępowania w sprawie wznowienia postępowania jest wyznaczona zakresem rozstrzygniętej decyzją ostateczną sprawy administracyjnej. Wykroczenie poza granice wskazane w art. 145 par. 1 Kpa przez rozpoznanie sprawy nie zakończonej decyzją ostateczną bądź sprawy, która nie była w ogóle przedmiotem postępowania administracyjnego, stanowi rażące naruszenie prawa będące podstawą stwierdzenia nieważności
W przypadku uchylenia dotychczasowej decyzji - zezwolenia na sprzedaż alkoholu w trybie wznowienia postępowania i wydania nowej decyzji o odmowie udzielenia takiego zezwolenia na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ i par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z
"Wyrażenie zgody" przez organy samorządu aptekarskiego w sprawie o udzielenie koncesji na prowadzenie apteki /art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179/ nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa, ani też nie należy do postanowień, o których mowa w art. 196 par. 3 Kpa.
1. Rada Miejska nie może rozszerzać zakazów ustawowych, ograniczając dodatkowo sferę praw obywatelskich, jeśli ustawa szczególna nie upoważniła jej do stanowienia takich ograniczeń w formie przepisów gminnych. 2. Uchwała rady miejskiej nie może regulować raz jeszcze tego, co jest już zawarte w obowiązującej ustawie.
1. Jeżeli ubezpieczający w czasie trwania stosunku ubezpieczeniowego złożył zakładowi ubezpieczeń ofertę zmiany liczącej ich umowy ubezpieczenia poprzez podwyższenie sumy ubezpieczenia, a zakład rozwiązując dotychczasowy stosunek ubezpieczeniowy przedstawia dokument (polisę) stwierdzający zawarcie nowej umowy ubezpieczenia na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia odbiegających od poprzednio obowiązujących
Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie definiuje pojęcia "nieusprawiedliwionych przyczyn" w zakresie przestrzegania obowiązku o jakim mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy przez bezrobotnego. W związku z tym przy stosowaniu przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy powyższe pojęcie rozumieć należy w taki sposób, czy w świetle przyczyny podawanej przez bezrobotnego
1. Pozbawienie prawa do zasiłku z powodu niestawienia się z przyczyn nieusprawiedliwionych w wyznaczonym terminie /przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm. oraz obecnie w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie może nastąpić czynnością faktyczną organu
Trwałą przeszkodą o charakterze faktycznym, wykluczającą traktowanie wzajemnego położenia obiektów i miejsc wymienionych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ a punktu sprzedaży alkoholu w kategoriach ustawowego pojęcia "w pobliżu", może być odpowiednio szeroki ciek wodny bez bliskich przepraw,
Zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. nr 59, poz. 344) przekształcenie spółdzielni prowadzącej działalność ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242 ze zm.) w spółkę akcyjną oraz uchwalenie jej etatu powinny stanowić przedmiot odrębnych uchwał walnego zgromadzenia
Okoliczność, że ubezpieczający, który nabył w dobrej wierze od osoby nieuprawnionej skradziony pojazd i nie uzyskał jeszcze prawa jego własności (art. 169 § 2 k.c.), nie powoduje nieważności umowy ubezpieczenia auto-casco tego pojazdu zawartej z Państwowym Zakładem Ubezpieczeń Spółka Akcyjna na podstawie ustalonych przez ten Zakład ogólnych warunków ubezpieczenia auto-casco obowiązujących w dniu 1
1. Sięgnięcie po drastyczny środek w postaci pozbawienia praw nabytych, jakim jest utrata zasiłku dla bezrobotnych /art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ winno nastąpić po jednoznacznym i wnikliwym wyjaśnieniu sprawy, do czego organy administracji zobligowane są na podstawie przepisów art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa. 2. Brak dokumentacji
Sformułowanie zawarte w części wstępnej przepisu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, że "warunku określonego w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do bezrobotnych", wyraźnie wskazuje, że od bezrobotnych w sytuacji opisanej w pkt 7 ust. 2 art. 20 nie jest wymagane spełnienie warunku pozostawania w stosunku pracy co najmniej 180 dni w okresie
1. W razie ustalenia istnienia jednego tytułu do przyznania zasiłku dla bezrobotnych, nie można zaniechać badania, czy danej osobie przysługuje /lub przysługiwał/ na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów zasiłek również z innych obowiązujących w czasie wydawania decyzji, przepisów, bowiem okoliczność ta może mieć istotne znaczenie w sprawie i może wpływać na zakres uprawnień danej osoby do
1. Przyjmując, że wydawanie zezwoleń na prowadzenie sprzedaży alkoholu w przypadku zwolnienia się objętych limitem punktów sprzedaży należy do sfery uznania administracyjnego organów orzekających, to musimy też pilnować rygorów jakimi obwarowane jest korzystanie z owego uznania - nie zaś posługiwać się argumentacją stosowaną w uzasadnieniu decyzji o charakterze prawnie związanym /art. 18 ust. 1 ustawy
Absolwent średniej szkoły zawodowej, który został zarejestrowany jako bezrobotny w rejonowym biurze pracy przed dniem 1 grudnia 1991 r., a który jest zdolny do pracy i wyraża gotowość jej podjęcia w pełnym wymiarze czasu pracy, ale traci po tym dniu prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu rozpoczęcia już po zarejestrowaniu się nauki w szkole wyższej w systemie studiów zaocznych.
Artykuł 20 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie ma zastosowania do stanów faktycznych istniejących przed 1 grudnia 1991 r.
Artykuł 21 ust. 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, dotyczący specjalnej sytuacji związanej z okresem pobierania zasiłku, nie jest samodzielną podstawą prawną do uzyskania prawa do zasiłku, niezależną od warunków ustalonych w art. 20 ust. 1 i 2 tej ustawy.
Nie jest sprzeczne z prawem działanie organu uprawnionego do wydawania koncesji, jeśli w decyzji o przyznaniu koncesji określa granice tej koncesjonowanej działalności.
Tymczasowego aresztowania bezrobotnego nie można traktować jako przyczyny, która nie usprawiedliwia niestawiennictwa w urzędzie pracy w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/.
