Wyrok NSA z dnia 7 czerwca 1994 r., sygn. SA/Po 1695/93
Nie zrealizowane przez zmarłego spadkobiercę właściciela mienia nieruchomego pozostawionego za granicą prawo do zaliczenia wartości mienia, o którym mowa w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127 z późn. zm.), przechodzi na jego spadkobierców ustawowych.
Zbędność wywłaszczonej nieruchomości dla wnioskodawcy wywłaszczenia, który legitymował się decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji, powoduje nie tylko utratę ważności decyzji lokalizacyjnej, ale także wygaśnięcie celu, na który dokonano wywłaszczenia. Dotyczy to także przypadku, gdy wywłaszczona nieruchomość została przekazana nieformalnie przez wnioskodawcę wywłaszczenia innej państwowej jednostce
1. W przypadku zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia poprzedni właściciel nabywa prawo do przywrócenia na jego rzecz utraconej własności nieruchomości. Podmioty nabywające z mocy prawa użytkowanie wieczyste na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie uzyskują tego prawa wobec
1. Organ drugiej instancji, wykonując zawarty w art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ nakaz umorzenia postępowania "w sprawie" nie może ograniczyć się tylko do umorzenia postępowania odwoławczego /art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa/, lecz musi uchylić zaskarżoną decyzję organu pierwszej
Dopuszczalny jest zwrot wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie tylko w sytuacji, gdy nie zrealizowano zamierzonej inwestycji, ale również wtedy, gdy inwestycję wykonano, ale nie jest ona wykorzystywana bądź przeznaczona jest na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu
W pojęciu infrastruktury społecznej osiedla mieszkaniowego mieszczą się obiekty sakralne, służące zaspokajaniu potrzeb religijnych i kultowych mieszkańców osiedla.
1. Art. 40 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ upoważniający organy gminy do wydawania przepisów gminnych w zakresie zasad zarządu mieniem gminy oraz zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, nie pozwala na ustalanie cen i opłat za usługi świadczone przez zakłady komunalne. Ceny i opłaty za usługi
1. Art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ ogranicza poddanie egzekucji administracyjnej należności z tytułu najmu tylko do należności państwowych. 2. Państwo nie odpowiada za zobowiązania przedsiębiorstwa państwowego. Wobec tego należności przedsiębiorstwa państwowego są należnościami tego przedsiębiorstwa, a tym samym nie są należnościami
1. Przepis artykułu 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ odnosi się zarówno do lokali mieszkalnych jak i użytkowych. 2. Lokal użytkowy wyposażony w urządzenia do prowadzenia działalności wytwórczej lub usługowej, jako rzecz z przeznaczenia służąca do przynoszenia pożytków, może być jedynie przedmiotem
1. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia pozostałego po likwidacji państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej między innymi poprzez tworzenie gospodarstw
Zanim podjęta zostanie decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ powinno uprzednio nastąpić nie budzące wątpliwości ustalenie stanu stosunków prawnych nieruchomości, a w razie potrzeby ich uregulowania w taki sposób, aby organ administracji miał w swoim
1. W sytuacjach, w których Skarb Państwa lub gmina nie ma we władaniu wywłaszczonej nieruchomości, będąc jej właścicielem, organ nie może bez uprzedniego rozwiązania umowy użytkowania wieczystego lub wygaszenia prawa zarządu lub użytkowania odebrać gruntu lub budynków dotychczasowemu użytkownikowi i wydać decyzji o ich zwrocie poprzedniemu właścicielowi, choćby uznał, że stały się one zbędne na cel
Nie do przyjęcia jest ażeby spór dotyczący zagadnienia własności samochodu mógł być rozstrzygnięty przez niekompetentny do tego organ administracji państwowej prowadzący postępowanie administracyjne o rejestrację określonego pojazdu mechanicznego. Brak jest bowiem w przepisach ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /t.j. Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41/ i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu
Zawarte w art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ odesłanie w sprawach nie uregulowanych w tej ustawie do przepisów kodeksu cywilnego należy odnieść także do takich pojęć, jak "zwrot kwot nakładów", o których mowa w par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w
W sytuacji, gdy osobie zobowiązanej do opróżnienia mieszkania zakładowego zakład pracy jako lokal zamienny dostarcza lokal w spółdzielni mieszkaniowej, przydzielony tej osobie na zasadach lokatorskiego prawa do lokalu, którego koszty budowy poniósł zakład pracy, osoba ta nie jest zobowiązana do zwrotu zakładowi pracy części wkładu mieszkaniowego (10%).
Rejonowy organ rządowej administracji ogólnej, stwierdzając w toku postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, że istnieją przewidziane w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przesłanki zwrotu, winien stosownie do postanowień art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa zawiesić postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej
Przepis art. 3571 k.c. nie może stanowić podstawy prawnej rozwiązania przez sąd umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania gruntu w użytkowanie wieczyste zawartej przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. nr 79, poz. 464 z późn. zm.) w celu zaspokojenia roszczeń osoby, która na podstawie pozwolenia na budowę
Obowiązki właścicieli gruntów uczestniczenia w kosztach budowy urządzeń komunalnych, energetycznych i gazowych zostały wyczerpująco uregulowane w art. 44 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i wydanym w wykonaniu tego przepisu rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania
1. Nie można przyjąć, aby określone w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ warunki zamieszkiwania, od których uzależniony jest przydział lokalu mieszkalnego, miały być ograniczone do przesłanek wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr
Zwrot przez właściciela wypłaconego odszkodowania na rzecz Skarbu Państwa lub gminy /par. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r./, o czym orzeka się w decyzji o zwrocie nieruchomości - następuje na rzecz tego podmiotu, który był właścicielem zwracanej nieruchomości w momencie orzekania o jej zwrocie, niezależnie od tego na czyją rzecz nastąpiło jej wywłaszczenie i kto wypłacił
Organem upoważnionym do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przed dniem 27 maja 1990 r. przez wojewodę w sprawach z zakresu prawa lokalowego jest Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa.