Prawo pierwokupu przewidziane w art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1989 r., nr 14, poz. 74 z późn. zm.) nie ma zastosowania w przypadku, gdy nabywca nieruchomości jest spadkobierca ustawowy sprzedawcy, niezależnie od kolejności powołania tego spadkobiercy do dziedziczenia po sprzedawcy.
Spółki wodne, wyłączające z produkcji grunty rolne lub leśne na cele budowy i eksploatacji oczyszczalni ścieków, podlegają zwolnieniu z obowiązku uiszczania opłat rocznych na podstawie par. 10 ust. 2 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/.
Przy ustalaniu wysokości opłat /zarówno podstawowych, jak i podwójnych/ z tytułu odłogowania gruntów stosownie do art. 42 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ należy stosować ceny ziarna żyta obowiązujące w roku, za który wymierza się opłatę z tytułu odłogowania, choćby decyzja ustalająca tę opłatę była wydana w roku następnym /
Najem lokali użytkowych regulowany jest prawem cywilnym, zatem ustalanie stawek czynszu za takie lokale, w tym również stanowiące mienie gminy, w drodze stanowienia przepisów gminnych /art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym/ nie jest dopuszczalne.
Obowiązywanie ostatecznej decyzji zezwalającej na budowę określonego obiektu, wydanej w postępowaniu, które następnie zostało wznowione, wyłącza możliwość orzekania o rozbiórce tego obiektu na podstawie art. 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ bez uprzedniego zakończenia wznowionego postępowania.
1. Przewidziany w art. 34 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ obowiązek aktualizacji planów odnosi się - co jest oczywiste - do planów obowiązujących. 2. Terminy przewidziane w art. 47 ust. 4, 5 i 6 powołanej wyżej ustawy określają terminy zakończenia sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Wydawanie zatem po tych terminach
Wobec właściciela nieruchomości, która jest wyposażona w określone urządzenia komunalne, energetyczne lub gazowe i w której sąsiedztwie w czasie późniejszym zostało pobudowane drugie takie samo urządzenie, nie może być ustalona na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./ opłata adiacencka związana
Prawo do rozporządzania własnym gruntem w sposób zgodny z planowym przeznaczeniem tereny nie może być ograniczone decyzją lokalizacyjną wydaną na rzecz innego podmiotu.
Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie budynku wzniesionego samowolnie /bez zezwolenia wymaganego prawem/ nie wyłącza stosowania art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./.
O zaliczeniu urządzeń wodnych lub cieków wodnych do melioracji wodnych podstawowych bądź do melioracji wodnych szczegółowych decyduje charakter tych urządzeń lub cieków, a samo zaliczenie następuje z mocy prawa.
Pojęcie "zainstalowanie i utrzymanie wodomierzy" użyte w par. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ ma szeroki zakres i obejmuje niewątpliwie związane z tym koszty, a więc i koszt zainstalowania pierwszego wodomierza względnie kolejnego w przypadku
Przy określaniu miejsca publicznego, odpowiadającego hipotezie par. 44 ust. 1 pkt 3 lit. "c" rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./, posłużyć się można pojęciem miejsca publicznego, użytym w par. 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu
Przewidziane w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1989 r. nr 14, poz. 74; zm. Dz.U. z 1989 r. nr 29, poz. 154, Dz.U. z 1990 r. nr 14, poz. 90, nr 34, poz. 198, nr 79, poz. 464) prawo do zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru Państwa Polskiego przysługuje
Zryczałtowana kwota udziału jednostki gospodarki uspołecznionej w kosztach utrzymania drogi publicznej, o której stanowi art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z 11 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. nr 14, poz. 60 ze zm.), jest ustalana w drodze decyzji administracyjnej.
Artykuł 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./, wyłączający w zakresie nim unormowanym stosowanie art. 199 Kc, nie wyłączył stosowania innych przepisów tego kodeksu dotyczących współwłasności; w szczególności nie jest wyłączone stosowanie art. 202 i art. 203 Kc.
Określone w art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ zakłady mogły uzyskać zwolnienie od wykonania urządzeń zabezpieczających wody przed zanieczyszczeniem z jednoczesnym określeniem dopuszczalnego zanieczyszczenia w ściekach wprowadzanych do wód lub ziemi, tylko do końca 1984 r.
1. Wyposażenie organów administracji państwowej w prawo wydawania decyzji nakładających na właścicieli, zarządców i użytkowników nieruchomości obowiązek wycięcia drzew stanowiących zagrożenie dla ludzi lub mienia na nieruchomościach innych osób, jakie zostało przewidziane w par. 38 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego
1. Utrata prawa do dysponowania nieruchomością nie należy do żadnej z kategorii przyczyn powodujących utratę ważności wydanego pozwolenia na budowę, wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, i nie uzasadnia wydania decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych na podstawie art. 36 ust. 1 tej ustawy. 2. Wadliwość pozwolenia na budowę
1. Przymiot strony postępowania administracyjnego w sprawie przebudowy, nadbudowy lub rozbudowy polegającej na powiększeniu liczby lokali posiada niewątpliwie właściciel mieszkania będący jednocześnie współwłaścicielem domu i współwłaścicielem lub współużytkownikiem gruntu /art. 24 ust. 3, 4, 4a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - art. 21 ust. 3,
Nie stanowi przeszkody dla realizacji przez byłego właściciela /współwłaściciela/ jego uprawnień określonych w art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ okoliczność, że na jego rzecz na zasadach ogólnych określonych w rozdziale 1, 3 i 5 tej ustawy ustanowiono już wieczyste użytkowanie gruntu /w całości lub części/
Gdy termin opróżnienia budynku, a tym samym termin umożliwiający rozpoczęcie remontu budynku, nie jest znany, wyłączenie budynku z użytkowania powinno wyprzedzać decyzję o nakazaniu usunięcia zagrożenia.
Zatwierdzenie podziału nieruchomości na podstawie wniosku zarządcy, użytkownika wieczystego lub inwestora jest dopuszczalne jedynie w odniesieniu do gruntów państwowych /par. 13 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu ustalania granic gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne, rozgraniczania i podziału nieruchomości
