Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 1991 r., sygn. IV SA 1122/90

Artykuł 24 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./, wyłączający w zakresie nim unormowanym stosowanie art. 199 Kc, nie wyłączył stosowania innych przepisów tego kodeksu dotyczących współwłasności; w szczególności nie jest wyłączone stosowanie art. 202 i art. 203 Kc.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Anny B. i Henryka G. na decyzję Architekta Miasta W. z dnia 17 maja 1990 r. w przedmiocie powiększenia liczby lokali w budynku i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Architekta Dzielnicowego, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody W-kiego kwotę po sześć tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 marca 1990 r. Architekt Dzielnicowy w W. orzekł o zwiększeniu z 7 do 8 liczby lokali w budynku wielomieszkaniowym w W. przy ul. M. nr 3 i zezwolił na adaptację poddasza tego budynku na lokal mieszkalny według projektu stanowiącego integralną część decyzji. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że inwestor przedstawił ekspertyzę techniczną stwierdzającą możliwość nadbudowy budynku. Projekt przebudowy uwzględnia uzasadnione interesy innych lokatorów oraz wytyczne Architekta Miasta W. W budynku nie wszystkie lokale zostały wykupione.