1. Postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych może być wydane na podstawie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyłącznie w stosunku do niezakończonych robót budowlanych. Jeśli wykonano wszelkie prace konstrukcyjne, mury, dach, wstawiono otwory okienne i drzwiowe a pozostały jedynie prace wykończeniowe, które nie stanowią przeszkód do przynajmniej
Prawo użytkowania wieczystego na spornej nieruchomości uczelnia uzyskała z mocy samego prawa w oparciu o przepis art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./, który stanowi, że z dniem wejścia w życie ustawy grunty państwowe pozostające w zarządzie uczelni stają się przedmiotem użytkowania wieczystego uczelni. Skoro prawo powstało z mocy
Rozpoczęcie przez inwestora robót budowlanych, na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, polegających na wylaniu ław fundamentowych, jest wprawdzie działaniem niezgodnym. z prawem, gdyż narusza przepis art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jednakże działanie takie, wyłącza możliwość wydania nakazu rozbiórki, przez organ nadzoru budowlanego
Unormowania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1994 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ ograniczyły kognicję organów administracji publicznej wyłącznie do orzekania o zaistnieniu bądź nie zaistnieniu przesłanek z art. 2 ust. 1 lit. "e" tego dekretu a więc w kwestii czy z uwagi na obszar majątku ziemskiego podlegał on czy też nie podlegał
Art. 136 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ dotyczy zwrotu nieruchomości wywłaszczonych w każdym czasie w oparciu o przepisy wywłaszczeniowe w ścisłym tego słowa znaczeniu.
1. Art. 61 i art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ odnoszą się do obiektów budowlanych, a nie lokali znajdujących się w tych obiektach. Generalnie więc nakazy określone w art. 66 tego prawa mogą dotyczyć wsunięcia nieprawidłowości samego obiektu, co w konkretnym przypadku nie wyklucza nałożenia obowiązku wykonania określonych robót również w lokalu lub
1. Fakt, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są : Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego nie oznacza, że z dniem wejścia w życie Konstytucji przestały obowiązywać te akty prawne, które nie mieszczą się w ww. systemie źródeł prawa. 2. Z art. 241 ust. 6 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia
W sytuacji, gdy dla danego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, bądź gdy plan ten wprawdzie był ale następnie został zmieniony, istnieje możliwość, że na terenie objętym planem miejscowym w okresie sprawdzania zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z wymaganiami zagospodarowania przestrzennego może pojawić się niezgodność pomiędzy planem miejscowym a
Jeśli roboty budowlane polegają na wykonaniu faktycznie nowego obiektu budowlanego, choć z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych pozostałych po innym obiekcie budowlanym, który uległ zniszczeniu, inwestor dokonuje nie remontu /art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ lecz odbudowy /art. 3 pkt 6 tej ustawy/.
Ogrodzenie placu budowy jest urządzeniem budowlanym mieszczącym się w pojęciu określonym przez art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Na rozbiórkę takiego ogrodzenia nie jest wymagane pozwolenie na budowę, ani zgłoszenia /art. 31 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 prawa budowlanego z 1994 roku/.
Stwierdzenie nieważności decyzji może mieć miejsce tylko w sytuacjach wyjątkowych, gdy naruszenie prawa powoduje skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności. Rażące naruszenie prawa winno być oceniane tak z punktu widzenia konsekwencji prawnych, jak również całokształtu okoliczności danej sprawy.
Wprowadzenie szczegółowego trybu ochrony interesu osób trzecich w art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ oznacza, że osoba ta ma prawo domagać się szczegółowego rozważenia zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też w art. 24 ust. 3 ustawa ta stanowi, iż "o uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutu
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
1. W razie samowolnego zajęcia pasa drogowego dopuszczalne jest pobranie kary pieniężnej, o której mowa w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838/, pomimo że zarządca drogi nie orzekł o przywróceniu pasa drogowego do stanu poprzedniego na podstawie art. 36 tej ustawy. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze.
Decyzja w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, wydawana przez prezydenta miasta na prawach powiatu, nie wymaga podjęcia przez starostę odrębnego uzgodnienia, o którym mowa w art. 40 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, w brzmieniu tego przepisu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 listopada
Jednostronne ustalenie przez Dyrektora Generalnego Dróg Publicznych w trybie decyzji administracyjnej obowiązków Skarżącego w zakresie ponoszenia kosztów związanych z usuwaniem kolizji w pasie drogowym zapadło z przekroczeniem ustawowych kompetencji zarządcy drogi.
Art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ jest przepisem "ustawy szczególnej", o jakiej mowa w art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 91 poz. 577 ze zm./. Obydwa te przepisy z kolei są "przepisami stanowiącymi inaczej", o jakich mowa w art. 17 pkt 1 Kpa. Daje to wojewodom status "organu
Ust. 5 art. 35 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należy odczytywać jako określający wyjątek od zawartej w ust. 4 tego przepisu zasady, iż w razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 i 2 oraz w art. 32 ust. 4 właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę i ze względu na ten wyjątkowy charakter nie może on być interpretowany rozszerzająco
Obowiązek uiszczania opłaty za zajęcie pasa drogowego /art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ ma charakter publicznoprawny i podlega egzekucji administracyjnej.
1. Organ ma ustawowy obowiązek zajęcia stanowiska wobec zgłoszenia zamierzenia inwestycyjnego w terminie 30 dni, ale do dalszych jego czynności aż do ostatecznego rozstrzygnięcia stosuje się już przepisy Kpa, w tym dotyczące terminów załatwiania spraw. Inwestor ma możliwość wpływu na jak najszybsze ostateczne załatwienie sprawy poprzez instytucje zażalenia z art. 37 Kpa i w dalszej kolejności instytucję
