Wyrok NSA z dnia 28 marca 2001 r., sygn. II SA/Wr 64/00

W sytuacji, gdy dla danego terenu nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, bądź gdy plan ten wprawdzie był ale następnie został zmieniony, istnieje możliwość, że na terenie objętym planem miejscowym w okresie sprawdzania zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z wymaganiami zagospodarowania przestrzennego może pojawić się niezgodność pomiędzy planem miejscowym a decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wówczas organ właściwy w sprawach pozwoleń na budowę powinien zawiesić postępowanie w sprawach budowlanych i sprawę niezgodności pomiędzy planem miejscowym i decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przedstawić organowi właściwemu w sprawach zagospodarowania przestrzennego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Sebastiana K. na decyzję Wojewody D. z dnia 6 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę budynku jednorodzinnego - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 sierpnia 1999 r. (...), wydaną na podstawie art. 28, art. 32 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ oraz art. 104 Kpa, po ponownym rozpoznaniu sprawy, Kierownik Referatu ds. Nadzoru Budowlanego Urzędu Miasta w J.-G., działając z up. Prezydenta J.-G., zatwierdził projekt budowlany i udzielił Sebastianowi K. pozwolenia na rozbudowę domu jednorodzinnego położonego w J.-G. na działce nr 150 przy ul. M. 23.

Odwołanie od tej decyzji złożyli Anna Ś.-S. i Ziemowit S. właściciele sąsiedniej działki położonej w J.-G. przy ul. M. 21.

Podnosząc zarzut naruszenia przepisu art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przez nie sprawdzenie zgodności projektu budowlanego i projektu zagospodarowania działki z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i wskutek tego zatwierdzenie projektu niezgodnego z planem zagospodarowania przestrzennego "NC" oraz zarzut rażącego naruszenia przepisów postępowania, a to art. 7, art. 8, art. 9, art. 10, art. 80, art. 81 i art. 107 Kpa przez nieinformowanie odwołujących się o podejmowanych w sprawie czynnościach i przeprowadzonych dowodach, nie zapewnienie im prawa do składania oświadczeń, wniosków i wniosków dowodowych, nie zapewnienie możliwości wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów, oparcie decyzji wyłącznie na wnioskach i twierdzeniach wnioskodawcy, a także brak uzasadnienia faktycznego skarżonej decyzji wnieśli o uchylenie decyzji wydanej przez organ I instancji.