Postanowienie WSA w Lublinie z dnia 1 września 2008 r., sygn. I SA/Lu 396/08
-
Postanowienie TK z dnia 25 sierpnia 2008 r., sygn. Tw 24/08
Pełnomocnik wnioskodawcy (również podmiot sporządzający lub podpisujący wniosek) jest zobowiązany do działania w zakresie i granicach udzielonego pełnomocnictwa. Nie posiada tym samym kompetencji do samodzielnego kształtowania ani przedmiotu, ani wzorców kontroli, gdyż wiąże go treść uchwały podmiotu legitymowanego do wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego.
-
Postanowienie TK z dnia 25 sierpnia 2008 r., sygn. Ts 189/08
Polski model skargi konstytucyjnej wyklucza bowiem skargę opartą na zarzucie zaniechania unormowania pewnej kategorii spraw.
-
Postanowienie TK z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. Tw 10/08
Skoro art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie określa warunki prowadzenia działalności gospodarczej, a - co oczywiste - Rada Gminy przedsiębiorcą nie jest (nie jest tym samym adresatem przepisu), to zaskarżone unormowanie nie dotyczy spraw objętych zakresem działania wnioskodawcy [czego wymaga art. 191 ust. 2 Konstytucji].
-
Postanowienie TK z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. Tw 23/08
Podjęcie przez Zarząd OZPPS uchwały, w której nie przedstawiono zarzutu niezgodności art. 63c ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej z wyraźnie wskazanym przepisem Konstytucji jako wzorcem kontroli, nie może być uznane za skuteczne złożenie przez ten organ oświadczenia woli o wystąpieniu do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie hierarchicznej zgodności norm.
-
Postanowienie TK z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. Ts 112/08
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji jedynym dopuszczalnym przedmiotem skargi konstytucyjnej w prawie polskim mogą być przepisy ustawy lub innego aktu normatywnego spełniające dwojaką kwalifikację. Po pierwsze, winny stanowić podstawę prawną ostatecznego orzeczenia sądu lub organu administracji publicznej. Po drugie, to w nich winien skarżący upatrywać bezpośredniego źródła naruszenia przysługujących
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 18 lipca 2008 r., sygn. III SA/Wa 1479/08
1. Żądanie - i egzekwowanie - wpisu sądowego w wysokości nieproporcjonalnej do możliwości zarobkowych skarżącego może być uznane za naruszenie prawa do Sądu z art. 45 Konstytucji RP i niewykonanie zobowiązań państwa wynikających z art. 6 § Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284). 2. Chociaż gwarancje ochrony prawnej przewidziane w art. 6 ust. 1 EKPCz nie mają zastosowania
-
Postanowienie TK z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. Ts 158/07
Art. 32 ust. 1 Konstytucji tworzy prawo podmiotowe o szczególnym charakterze: jego naruszenie może być rozpatrywane jedynie w zakresie innego konstytucyjnego prawa lub wolności (metaprawo).
-
Postanowienie TK z dnia 1 lipca 2008 r., sygn. Ts 86/08
Zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.) obowiązkiem osoby występującej ze skargą konstytucyjną jest dokładne określenie konstytucyjnych praw podmiotowych przyznanych jej przez poszczególne unormowania Konstytucji.
-
Postanowienie TK z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. Ts 197/07
Art. 3701 k.p.c. odnosi się do zasad kontroli formalnej apelacji. Sprawa, w której wniesiono apelację została już zatem rozpoznana przez sąd pierwszej instancji i tym samym nie można mówić o tym, by dopuszczalność kontroli tego pisma z punktu widzenia występowania braków formalnych naruszała którykolwiek z aspektów prawa do sądu w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji.
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 1676/07
1. Fakt uzależnienia przyznania pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenia od sposobu prowadzenie sprawy, uregulowany w art. 250 u.p.p.s.a., i związana z tym analiza działania pełnomocnika dokonana podczas zasądzania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jest konstrukcją, która zabezpiecza pełnię realizacji prawa jednostki do Sądu, uregulowanego zarówno w art. 6 EKPCz, jak też w art. 45 Konstytucji RP. 2
-
Postanowienie SN z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. V KK 175/08
Obowiązujące przepisy nie wymagały i nie wymagają dołączenia aktu delegacji do sprawy, w której orzekał sędzia delegowany. Akt ten powinien natomiast znajdować się w aktach osobowych sędziego oraz w dyspozycji prezesa sądu. Miesięczny okres, o którym mowa w art. 77 § 8 u.s.p. należy rozumieć jako 30 dni po sobie następujących albo pojedynczych.
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 883/08
1. Żądanie - i egzekwowanie - wpisu sądowego w wysokości nieproporcjonalnej do możliwości zarobkowych skarżącego może być uznane za naruszenie prawa do Sądu z art. 45 Konstytucji RP i niewykonanie zobowiązań państwa wynikających z art. 6.1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284). 2. Wobowiązującej w Polsce Konstytucji, także w art. 45, nie obowiązuje zróżnicowanie traktowania
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 831/08
1. Jeżeli osoba fizyczna wniosła do Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, a jednocześnie, pomimo wezwania, nie wyjaśniła swojej sytuacji majątkowej, to w procesie badania zasadności wniosku strony szczególną uwagę należy zwrócić na treść dokumentów źródłowych przedstawiających jej sytuację życiową - jak zeznania podatkowe, wyciągi z rachunków bankowych, deklaracje o podejmowanej
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 1059/08
1. Obowiązek skarżącej do uprawdopodobnienia - w myśl art. 246 § 1 pkt 2 swojej sytuacji finansowej i jej czynności podjęte w tym celu należy rozpatrywać z uwzględnieniem realizacji prawa strony do Sądu wynikającego tak z Konstytucji RP, jak też z aktów prawa międzynarodowego wiążących Polskę, zatem obowiązek realizacji wezwania Sądu nie powinien ani ograniczać, ani odwlekać w czasie dostępu strony
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 23 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 832/08
1. Jeżeli osoba fizyczna wniosła do Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, a jednocześnie, pomimo wezwania, nie wyjaśniła swojej sytuacji majątkowej, to w procesie badania zasadności wniosku strony szczególną uwagę należy zwrócić na treść dokumentów źródłowych przedstawiających jej sytuację życiową - jak zeznania podatkowe, wyciągi z rachunków bankowych, deklaracje o podejmowanej
-
Postanowienie TK z dnia 13 maja 2008 r., sygn. Ts 27/08
Na etapie administracyjnym organy administracji publicznej badały zaistnienie przesłanek stwierdzenia nieważności postępowania, z kolei na etapie sądowoadministracyjnym sądy kontrolowały legalność działania organów administracji w tym zakresie. Przepisami stanowiącymi podstawę rozstrzygnięć były więc regulacje dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej. Już sama ta okoliczność stanowi
-
Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 578/08
1. Jeżeli osoba fizyczna wniosła do Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a jednocześnie uiściła wszelkie wymagalne koszty sądowe, to w procesie badania zasadności wniosku strony szczególną uwagę należy zwrócić na treść dokumentów źródłowych przedstawiających jej sytuację życiową - jak zeznania podatkowe, wyciągi z rachunków bankowych, deklaracje o podejmowanej
-
Postanowienie TK z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. Ts 151/07
Wyczerpanie drogi prawnej rozumiane jest jako skorzystanie przez skarżącego ze wszystkich przysługujących mu zwyczajnych środków zaskarżenia, zakończone uzyskaniem ostatecznego orzeczenia, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia. Podejmowanie przez skarżącego prób wzruszenia takiego rozstrzygnięcia za pomocą nadzwyczajnych środków zaskarżenia pozostaje bez wpływu na obliczenie terminu
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
