Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 czerwca 2008 r., sygn. III SA/Wa 1676/07

1. Fakt uzależnienia przyznania pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenia od sposobu prowadzenie sprawy, uregulowany w art. 250 u.p.p.s.a., i związana z tym analiza działania pełnomocnika dokonana podczas zasądzania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jest konstrukcją, która zabezpiecza pełnię realizacji prawa jednostki do Sądu, uregulowanego zarówno w art. 6 EKPCz, jak też w art. 45 Konstytucji RP.

2. Konstytucja RP nie limituje "prawa sądu" granicami określonymi w ustawie i gwarantuje prawo do ochrony sądowej nie tylko w szeroko pojętych "sprawach karnych i cywilnych ", jak art. 14 i 26 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (por. wyrok TK z 16 stycznia 2006 r. sygn. SK 30/05), czego następstwem jest konieczność oceny działań pełnomocnika przy przyznawaniu mu wynagrodzenia także w sprawach administracyjnych. Oznacza to, że w Polsce mają zastosowanie gwarancje ochrony prawnej, przewidziane dla sprawy cywilnej przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, także dla spraw, które nie zaliczają się do przywołanej kategorii sprawy cywilnej (np. sprawy podatkowe i pokrewne) oraz dla sporów, których status nie został jednoznacznie rozstrzygnięty - jak w analizowanej sprawie