Postanowienie TK z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. Ts 197/07

177/3/B/2009

POSTANOWIENIE

z dnia 19 czerwca 2008 r.

Sygn. akt Ts 197/07

Art. 370¹ k.p.c. odnosi się do zasad kontroli formalnej apelacji. Sprawa, w której wniesiono apelację została już zatem rozpoznana przez sąd pierwszej instancji i tym samym nie można mówić o tym, by dopuszczalność kontroli tego pisma z punktu widzenia występowania braków formalnych naruszała którykolwiek z aspektów prawa do sądu w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Janusz Niemcewicz,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Przedsiębiorstwo Komunikacyjno Spedycyjne TYCHY o zbadanie zgodności:

art. 370¹ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

postanawia:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

Skarżąca w skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 22 sierpnia 2007 r. domaga się uznania art. 370 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) za niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 176 ust. 1 Konstytucji. Zgodnie z treścią zaskarżonego przepisu sąd pierwszej instancji odrzuca bez wzywania do usunięcia braków apelację sporządzoną przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, niespełniającą określonych wymagań formalnych, zawiadamiając o tym właściwy organ samorządu zawodowego, do którego należy pełnomocnik. W opinii skarżącej, norma ta skutkuje obowiązkiem nieomylności profesjonalnych pełnomocników procesowych w toku postępowania sądowego i ustanawia dyktat formalizmu nad istotą postępowania sądowego, którą stanowi prawo do sprawiedliwego rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym, zagwarantowane w art. 45 ust. 1 Konstytucji, a jednocześnie narusza zasadę państwa prawa, wynikającą z art. 2 Konstytucji. Skarżąca wyraża ponadto przekonanie, że tak rozumiany art. 370k.p.c. narusza wprost jej konstytucyjnie chronione prawo do rozpoznania sprawy w co najmniej dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym.