Dla przyznania statusu pokrzywdzonego konieczne jest prawidłowe rozpoznanie nie tylko ogólnego lub rodzajowego, ale indywidualnego przedmiotu ochrony analizowanej normy karnej (niezależnie, czy chodzi o przedmiot główny czy uboczny), przy jednoczesnym uwzględnieniu, iż dany czyn może wypełniać znamiona więcej niż jednego przepisu ustawy lub obejmować przestępstwo współukarane. Kryterium bezpośredniości
Przestępstwo z art. 586 k.s.h. jest przestępstwem trwałym. Czas popełnienia przestępstwa z art. 586 k.s.h. rozpoczyna się pierwszego dnia po upływie dwutygodniowego terminu od powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki, a kończy z chwilą złożenia przez zobowiązanego wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, ustania warunków uzasadniających upadłość spółki, bądź utraty przez sprawcę
Wysokość orzeczonej od sprawcy przestępstwa nawiązki przewidzianej w art. 290 § 2 k.k. nie może przekroczyć podwójnej wartości drzewa będącego przedmiotem przestępstwa, niezależnie od ilości osób pokrzywdzonych - w rozumieniu art. 49 § 1 k.p.k. - tym przestępstwem.
Przepis art. 180a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Z 2004 r., nr 171, poz. 1800 ze zmianami) nakłada na operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej oraz dostawców ogólnie dostępnych usług telekomunikacyjnych obowiązek udostępniania, to jest wyszukiwania, tworzenia stosownych zestawień i przesyłania za pomocą sieci telekomunikacyjnej uprawnionym podmiotom
„W postępowaniu kasacyjnym nie jest możliwe uchylenie orzeczenia wyłącznie w części, której orzeczenie to nie zawiera, a więc co do braku w nim rozstrzygnięcia w kwestii środka karnego lub kary, którego umieszczenie było obowiązkiem sądu, gdyż przedmiotem zaskarżenia i zarzutu, a w konsekwencji uchylenia orzeczenia można uczynić tylko tę jego zaskarżoną część, która obarczona jest owym brakiem, a uchylenie
Skazany nie uczestniczył osobiście w części terminów rozpraw odbywających się przed Sądem Rejonowym. Nie jest również kwestionowane to, co podniósł w swej kasacji Rzecznik Praw Obywatelskich, że było to związane z pozbawieniem go w wolności - tymczasowe aresztowanie w innej sprawie. Samo to jednak nie może nasuwać niejako automatycznego wniosku, że prowadząc rozprawę pod nieobecność skazanego, Sąd
Przepis art. 105 k.p.k. zezwala (…) na sprostowanie orzeczenia lub zarządzenia tylko w zakresie oczywistej omyłki pisarskiej i rachunkowej, niedopuszczalne natomiast jest sprostowanie w tym trybie błędnych rozstrzygnięć sądu co do winy i kary.
Przepis art. 542 § 3 k.p.k. ma zastosowanie również do postępowania wznowieniowego, które podlega badaniu z urzędu pod kątem wad prawnych wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., w tym - określonej specyficznie dla tego postępowania - w art. 439 § 1 pkt. 1 w zw. z art. 40 § 3 k.p.k.
Wobec osób uniewinnionych przez sąd pierwszej instancji, bezpośrednie skazanie przez sąd odwoławczy stanowi złamanie konstytucyjnej zasady dwuinstancyjnego orzekania o winie i odpowiedzialności karnej.
Brak jest (…) prawnomaterialnych podstaw do orzekania kary łącznej co do kar zastępczych, wymierzonych w miejsce zasadniczych kar ograniczania wolności lub grzywny.
Błędny jest pogląd Sądu Okręgowego jakoby podstawą przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku z powodu choroby osoby, która go nie dotrzymała mogło być wyłącznie zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza uprawnionego według ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz. U. Nr 123, poz. 849 ze zm.).
Dla określenia właściwości sądu do wydania wyroku łącznego miarodajne jest nie to, które z kar orzeczonych poszczególnymi wyrokami podlegają połączeniu, lecz to, wyroki których sądów badane są przez sąd przez pryzmat spełnienia warunków określonych w art. 85 i nast. kk.
W dzisiejszych czasach korzystanie z komputerów jest już standardem w pracy biurowej. Naturalnym ich zastosowaniem, przydatnym w codziennej działalności firmy, jest m.in. tworzenie i prowadzenie rozmaitej dokumentacji. Oczywiście korzystanie z komputera wymaga zainstalowania na nim stosownego oprogramowania. Rodzi to po stronie pracodawcy określone obowiązki. Kupno oprogramowania jest dość kosztowne
Wydanie wyroku łącznego w sytuacji spełnienia warunku istnienia właściwej normatywnej relacji czasu popełnionych przestępstw do daty wydania pierwszego chronologicznie wyroku, jest obowiązkiem sądu. Oznacza to, że na gruncie art. 85 k.k. daty wyroków, poza oczywiście pierwszym choćby nieprawomocnym wyrokiem, zamykającym realny zbieg przestępstw, dotyczące pozostałych składających się na realny zbieg
Znaczenie sfery podmiotowej z punktu widzenia tożsamości czynu jest relatywnie mniejsze, a określenie zamiaru z jakim sprawca podjął swoje działanie należy do obszaru ustaleń faktycznych, których ostateczny kształt zależy przede wszystkim od wyników procesu dowodzenia. Ustalenie w toku rozprawy innego zamiaru niż początkowo przyjęty w akcie oskarżenia może w sposób zasadniczy przebudować prawny obraz
Wykładnia językowa (…) pojęcia („do zakończenia pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego na rozprawie głównej”) daje jednoznaczny wynik rozumienia normy prawnej określonej w art. 49a k.p.k. Przepis ten wprost określa, że pokrzywdzony może złożyć ów wniosek do zakończenia pierwszego przesłuchania. Skoro tak, to za pierwsze przesłuchanie uznawać należy, pierwotne złożenie przez pokrzywdzonego zeznań w
Prowadzenie sprawy od początku nie oznacza, iż wszystkie czynności, w tym oświadczenia procesowe stron, muszą zostać ponowione. Z treści art. 404 § 2 k.p.k. wynika jedynie to, że należy, rozpoznając sprawę od początku, przeprowadzić od nowa, bądź ujawnić przeprowadzone uprzednio dowody. Wniosek o ściganie może być złożony na każdym etapie postępowania w tym także odwoławczego. Termin przewidywany w
O wyjątkowej sytuacji, umożliwiającej prowadzenie odroczonej rozprawy w dalszym ciągu (art. 404 § 2 zd. 2 k.p.k.), można mówić zarówno wówczas, gdy okres odroczenia w niewielkim stopniu przekracza termin przerwy, jak i wtedy, gdy okres bezczynności sądu jest znacznie dłuższy, ale najistotniejsze dowody dla rozstrzygnięcia sprawy, co do których strony mogą się swobodnie wypowiedzieć, są przeprowadzone
Zarówno w piśmiennictwie jak i w orzecznictwie wskazuje się, iż prawidłowa wykładnia przepisu nie może ograniczać się do wykładni językowej i nawet, gdyby jej wynik wydawał się jednoznaczny, należy uwzględniać też wykładnię systemową i funkcjonalną dla ostatecznego ustalenia znaczenia danego przepisu, nie można bowiem fetyszyzować wykładni literalnej, a efekty pozostałych wykładni mogą albo potwierdzić
1. W judykaturze zarówno Sądu Najwyższego, jak i sądów powszechnych nie sposób znaleźć wyraźnego potwierdzenia tezy jakoby powtórne orzeczenie sądu meriti w zakresie orzeczenia o winie, w sytuacji gdy sprawę przekazano temu sądowi tylko w zakresie rozpoznania o karze a nie zaistniały warunki do uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania, naruszało normę art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. 2. Prawomocne
Zachowanie polegające na niestosowaniu się do środka karnego zakazu wstępu na imprezę masową, określonego w art. 39 pkt 2c k.k., nie wyczerpuje znamion przestępstwa z art. 244 k.k.
