Postanowienie NSA z dnia 28 czerwca 2019 r., sygn. II OW 50/19
Art. 106 § 3 Ppsa, choć umożliwia wyjątkowo przeprowadzenie postępowania dowodowego w określonym w tym przepisie zakresie (dowód z dokumentu), to w żadnym razie nie może on służyć uzupełnianiu postępowania dowodowego prowadzonego przez organy podatkowe. Sąd, przeprowadzając dowód z dokumentu, może jedynie usunąć pewne wątpliwości wyłaniające się na tle sprawy, ale nie może wyręczać organów w realizacji
Oddziaływanie i wynik ponownie wszczętego postępowania egzekucyjnego wobec spółki na sytuację prawnopodatkową byłego członka zarządu tej spółki, oceniać należy w kontekście zasady solidarnej odpowiedzialności ze spółką za jej zobowiązania podatkowe. Ewentualne zaspokojenie, chociażby w części organów podatkowych z tytułu zaległości podatkowych ciążących na spółce, za które ponosi on odpowiedzialność
Użycie przez ustawodawcę w art. 59 § 2 u.p.e.a. zwrotu "może być umorzone", oznacza, że po stronie organu nie istnieje obowiązek umorzenia postępowania egzekucyjnego nawet wówczas, gdy zostanie stwierdzone, że w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne.
Podstawą zarzutu w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego mogą być wyłącznie konkretne zdarzenia i okoliczności wymienione w przepisie art. 33 § 1 u.p.e.a., a nie jakakolwiek inna przyczyna niezadowolenia zobowiązanego z przymusowego wykonania jego obowiązku. Tylko zarzuty prawidłowo zgłoszone, a więc wniesione w terminie i znajdujące oparcie w jednej z wymienionych w art. 33 § 1 u.p.e.a.
Skorzystanie z trybu przewidzianego w art. 179a Ppsa jest możliwe, gdy uchybienie przepisom prawa materialnego lub procesowego jest ewidentne i nie wymaga dokonywania pogłębionej analizy prawnej. Jednocześnie pojęcie oczywistości mieści się w sferze obiektywnej i łączy się z powinnością wykazania, że powołane podstawy skargi kasacyjnej są oczywiście usprawiedliwione, bez dokonywania głębszej analizy