Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Wa 1454/12
Wszelkie orzeczenia organu wydane po sporządzeniu zaświadczenia pozbawiają je znaczenia prawnego, a więc powodują tym samym, iż dana osoba nie może się skutecznie powoływać na stwierdzone w zaświadczeniu okoliczności.
Słusznie podkreślił zatem Sąd I instancji, stosownie do treści art. 190 ppsa, sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
O rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony, oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze - skutki, które wywołuje decyzja. Oczywistość naruszenia prawa polega na rzucającej się w oczy sprzeczności między treścią rozstrzygnięcia a przepisem prawa stanowiącym jego podstawę prawną
Chociaż SKO w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji nie odniosło się do zarzutów odwołań, które dotyczyły postanowień uzgadniających, to jednak nie może to stanowić wystarczającej przesłanki do uchylenia tej decyzji, jeżeli jednocześnie nie zostało wykazane aby mogło to mieć istotny wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ ustawy p.p.s.a.