1. Organ odwoławczy, mający wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe uzupełniające /art. 136 Kpa/, bądź też uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/. Utrzymanie w takim wypadku wadliwej decyzji organu I instancji w mocy, a następnie wskazanie temu
1. W myśl art. XIX przepisów wprowadzających kodeks cywilny ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych wymaga założenia dla nich księgi wieczystej, co dowodzi, że wpis taki ma charakter konstytutywny, to znaczy - jest jedną z przesłanek powstania takiej własności. 2. Organ administracji państwowej, któremu znana jest okoliczność, że toczy się postępowanie przed sądem powszechnym o zniesienie
O charakterze domu letniskowego nie decydują jego warunki techniczne, zgodnie bowiem z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ o charakterze domu letniskowego decyduje jego przeznaczenie /służy wyłącznie do wypoczynku właściciela i jego osób bliskich/ i położenie /wieś lub teren przeznaczony na rekreację ludności/. Jeżeli zatem lokal położony w takim domu
Odległości określonych obiektów budowlanych od innych budynków, urządzeń i granic nieruchomości, przewidziane w rozporządzeniu Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, są podane z reguły jako odległości minimalne. Organ administracji zatem, uwzględniając interes właścicieli
W sprawach dotyczących ustalenia należności Państwa z tytułu opłat za pierwsze urządzenie ulic i placów komunikacyjnych oraz innych urządzeń komunalnych przewidziany jest przepisami szczególnymi tryb postępowania.
Wzniesienie bez pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego na działce, oddanej osobie fizycznej w użytkowanie wieczyste z przeznaczeniem pod budowę domu jednorodzinnego, nie uzasadnia przejęcia tej nieruchomości wraz z budynkiem na własność Państwa bez odszkodowania na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jeżeli terenowy organ
Artykuł 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ ma na celu zapobieganie kumulowaniu w ręku jednej osoby prawa własności dwóch lub więcej domów jednorodzinnych lub działek budowlanych przeznaczonych pod budowę takich domów, nie może zatem być interpretowany w ten sposób, że niedopuszczalność nabycia obejmuje wszelkie działki
Jakkolwiek decyzje o sprzedaży lokalu w domu wielomieszkaniowym mają charakter uznaniowy, to jednak ze względu na wąski krąg osób uprawnionych do kupna takich lokali, ustalonych w art. 15a ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z dnia 14 lipca 1961 r. /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159/ i postanowieniach przepisów art. 31 ust. 1, art. 5 ust. 2 i art. 36 ust. 2 Prawa lokalowego chroniących prawa
1. Oświadczenie złożone przez najemcę lokalu mieszkalnego, że zajmowany lokal przekaże on do dyspozycji organu administracji po uzyskaniu lokalu spółdzielczego, jest czynnością nie mającą bezpośredniego wpływu na wynikające z art. 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ uprawnienia osób bliskich pozostałych w lokalu. Prawo bowiem do uzyskania przydziału zwolnionego
Pierwszeństwo nabycia nieruchomości z mocy par. 12 ust. 2 pkt 1 lit. "a" zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ zastrzeżone zostało w pierwszej kolejności na rzecz dzierżawców mających zachowane uprawnienia do skorzystania z prawa pierwokupu, a także na rzecz dzierżawców, którzy prawa tego
Przekwaterowanie osoby małoletniej na podstawie art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ do mieszkania rodziców jest sprzeczne z dobrem tej osoby jeżeli w mieszkaniu rodziców powierzchnia mieszkalna na jedną osobę wynosi mniej niż minimalna norma zaludnienia.
Jeżeli żadna ze stron nie korzystała z pierwszeństwa w nabyciu gruntów rolnych z Państwowego Funduszu Ziemi, ocena organu administracji państwowej, czy przy ograniczonej podaży tych gruntów należy preferować upełnorolnienie kandydata rolnika na nabywcę nieruchomości, czy kandydata rolnika zamierzającego powiększyć gospodarstwo średniej wielkości, była wyrazem określonej polityki rolnej realizowanej
Do organizacji społecznej nie ma zastosowania art. 41 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, odnoszący się tylko do jednostek gospodarki uspołecznionej. Zakres uprawnień organów administracji wobec najemców lokali użytkowych, nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, określa art. 42 prawa lokalowego.
1. Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miejscowości jest przede wszystkim podstawą do szczegółowych ustaleń planistycznych. W braku planu szczegółowego, plan ogólny - ze względu na niski stopień szczegółowości - może być przesłanką odmowy spełnienia żądania strony tylko o tyle, o ile żądanie to pozostaje w oczywistej sprzeczności z ustaleniami planu ogólnego. 2. Normatywy powierzchni działek
1. Decyzja administracyjna, powołująca się na ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, co do którego akta sprawy nie dostarczają dowodu, że był on poddawany analizie i aktualizacji w okresach pięcioletnich, podlega uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny. Do czynności tych zobowiązane są właściwe organy treścią par. 36 ust. 1 instrukcji w sprawie szczegółowego zakresu miejscowych planów
1. Analiza treści par. 12 i par. 13 ust. 1 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/ skłania do przyjęcia, że uprawnienia podmiotowe przewidziane w par. 12 ust. 2 pkt 1-4 przysługują zawsze w stosunku do określonej nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży. 2. Skoro organ administracji
Obowiązek złożenia organowi administracji wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do użytkowania nieruchomości rolnej istnieje jedynie wówczas, gdy nieruchomość lub jej część stała się użytkownikowi zbędna /par. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami
Przedsiębiorstwu państwowemu, które nabyło nieruchomość w trybie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, przysługuje jedynie ograniczone prawo rzeczowe użytkowania takiej nieruchomości, a nie prawo własności. Decyzja organu administracji państwowej o wygaśnięciu użytkowania ze względu na zmianę przeznaczenia terenu
Dobudowanie balkonu do lokalu mieszkalnego oznacza "dokonanie przeróbek lub przebudowy", o których mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/. Funkcjonalny, przestrzenny i konstrukcyjny związek balkonu z mieszkaniem oraz jego wpływ na "udogodnienie korzystania z lokalu", uzasadniają stwierdzenie, że najemcy lokalu przysługuje legitymacja do występowania
1. Artykuł 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ mówi o "zajmowaniu" lokalu, nie zaś o "zamieszkiwaniu" w lokalu. To pierwsze określenie obejmuje szerszy zespół okoliczności niż zamieszkiwanie i oznacza, że interesy życiowe najemcy na trwałe związane są z danym lokalem, choćby nawet przez czas dłuższy w lokalu tym nie zamieszkiwał z różnych przyczyn życiowych.
Rozprawa administracyjna, wymagana w postępowaniu odwoławczym na mocy art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe, powinna spełniać cel wyrażony w art. 89 Kpa, to jest m.in. zapewnić przyspieszenie lub uproszczenie postępowania /par. 1/, a także doprowadzić do uzgodnienia interesów stron lub do wyjaśnienia sprawy przy udziale świadków /par. 2/. Jeżeli zatem przepis prawa stawia
Usytuowanie obiektu budowlanego bezpośrednio przy granicy działki, dopuszczone przez par. 13 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, nie zwalnia organów administracji z obowiązku przestrzegania przepisu art. 5 ust 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października
Opinia urbanistyczna nie jest pojęciem znanym prawu powszechnie obowiązującemu, treść takiej opinii zatem nie może rodzić żadnych skutków prawnych w postępowaniu administracyjnym, a decyzja administracyjna nie może być nią uzasadniana.
Jeżeli o przydział tej samej części lokalu występują dwie strony o zbieżnych interesach, z powołaniem się jednak na odmienne podstawy prawne żądania, organ administracji powinien - jakkolwiek art. 62 Kpa nie ma w takim wypadku bezpośredniego zastosowania - obie sprawy rozpatrywać łącznie, kierując się zasadami interesu stron oraz szybkości i ekonomiczności działania /art. 7 i art. 12 Kpa/.
