1. Drogą publiczną jest w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./ droga z której mogą korzystać wszyscy zgodnie z jej przeznaczeniem na równych prawach. Według cytowanej ustawy zaliczenie określonej drogi do jednej z kategorii dróg publicznych /drogi państwowe, lokalne, zakładowe/ następuje z mocy bądź zarządzenia Prezesa Rady Ministrów /droga
Nie wyjaśnienie sprawy w zakresie zarzutów podniesionych przez skarżącą przed wydaniem orzeczenia I instancji i powtórzonych w postępowaniu odwoławczym stanowi naruszenie art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i uniemożliwia ustalenie czy występujące w budynku uszkodzenia mają związek z eksploatacją górniczą prowadzoną przez kopalnię, a tym samym czy są szkodą górniczą w rozumieniu art. 53 dekretu z dnia 6 maja
W sprawie, w której chodzi o ustalenie istnienia, bądź nie istnienia związku przyczynowego między eksploatacją górniczą a stwierdzonymi uszkodzeniami nagrobka, a więc czy te uszkodzenia stanowią szkodę górniczą, do której usunięcia byłaby zobowiązana kopalnia zgodnie z art. 53 ust. 1, art. 54 i art. 68 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/, ograniczenie się w
Jeżeli organ administracji przyjął jakieś kryterium ustalania powierzchni biurowej niezbędnej dla funkcjonowania danej jednostki organizacyjnej, treść decyzji o zadysponowaniu powierzchnią lokali użytkowych powinna być logicznym wynikiem ustalonych faktów i ich prawnej oceny w świetle tego kryterium.
W oparciu o art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków /Dz.U. 1968 nr 36 poz. 249/ mogą być podejmowane decyzje administracyjne tylko w wypadkach gdy remont jest wykonywany przez terenowy organ administracji państwowej i przy zachowaniu trybu określonego w art. 2 i art. 3 tej ustawy. Państwowe środki finansowe wydatkowane na
Art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/ - do którego odsyła ust. 2 tego przepisu - stanowi, że w przypadku śmierci najemcy terenowy organ administracji państwowej może przekwaterować osoby wspólnie z nim zamieszkałe wyłącznie do pomieszczenia zastępczego. Przepis ten nie upoważnia organu do nakazania osobie wspólnie zamieszkałej z najemcą powrotu do poprzedniego
Ustalenie zaniżonych należności i opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntu na cele nieleśne stanowi rażące naruszenie prawa, w związku z tym uzasadnione byłoby, przy uwzględnieniu treści art. 139 Kpa wydanie przez organ odwoławczy decyzji nawet na niekorzyść strony.
Najemca, który po dniu 1 maja 1981 r. w następstwie zezwolenia terenowego organu administracji państwowej na zamianę lokalu uzyskał przydział innego lokalu mieszkalnego obowiązany jest płacić czynsz według stawek określonych w tabeli nr 4 stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czynszu najmu za lokale mieszkalne /Dz.U. nr
1. Małżonkowie wspólnie zajmujący lokal mieszkalny są z mocy prawa jego najemcami /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 14 poz. 84/, brak jest zatem podstaw do wydania decyzji o przydziale /lub odmowie przydziału/ tego lokalu małżonkowi, który w nim pozostał. 2. Jeżeli ta sama osoba stała się najemcą dwóch lokali mieszkalnych /art. 21 wyżej wskazanej ustawy/,
1. Przeznaczenie jakiegoś obiektu do wykonywania kultu religijnego należy rozpatrywać na gruncie prawa lokalowego /art. 22 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. nr 14 poz. 84/ jako konsekwencję urzeczywistnionego zamiaru dowolnego związku wyznaniowego wypełniania funkcji religijnych w budynku lub lokalu na ten cel zbudowanym /lub przystosowanym/ i spełniającym wymagania
W świetle art. 50 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. 1974 nr 38 poz. 230/, ustawodawca zapewnia ochronę takim stosunkom wodnym, których stabilność trwa dłużej niż 5 lat. Gdyby założyć, że istotnie betonowe ogrodzenie sąsiada szkodliwie oddziaływuje na stosunki wodne na gruncie skarżącego, to ten ostatni mógł skutecznie domagać się przywrócenia stanu poprzedniego lub stosownych
Udział w rozgraniczeniu nieruchomości, jako czynności zmierzającej do ustalenia, jak daleko sięga prawo własności służące właścicielom rozgraniczanych nieruchomości, nie mieści się w zakresie zwykłego zarządu.
W świetle art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ - stanowiącego, że decyzję o przydziale lokalu użytkowego może otrzymać m.in. osoba fizyczna, której działalność wymaga korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości - brak wyjaśnienia czy działalność ta jest potrzebna mieszkańcom na danym terenie wskazuje na naruszenie zarówno przepisów art. 7
W przypadku gdy przywrócenie obiektu do stanu poprzedniej użyteczności jest technicznie lub gospodarczo nieuzasadnione przepisy dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /TJ. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ przewidują dwa sposoby naprawienia szkody górniczej to jest poprzez budownictwo zastępcze przedmiotu tego samego rodzaju i tej samej użyteczności /art. 57/ oraz zapłatę odszkodowania pieniężnego /
Z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ - stanowiącego, że decyzję o przydziale lokalu użytkowego może otrzymać jednostka gospodarki uspołecznionej oraz osoba prawna i fizyczna, których działalność wymaga korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości - wynika, że zakreśla on krąg osób, dla których możliwym jest przydzielenie lokalu użytkowego
Prowadząc postępowanie w sprawie cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego /art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, organy administracji państwowej powinny oceniać okoliczności wskazujące na niezajmowanie lokalu przez osoby w podeszłym wieku, mając na względzie, że osoby takie potrzebują niekiedy czasowej opieki i w związku z tym zamieszkują poza przydzielonym
1. Podstawą ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji budowlanej jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. 2. Zarówno art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jak i par. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego
Jeżeli na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ współwłaściciel nieruchomości nie może uzyskać na własność działki budowlanej, to tym bardziej nie może ubiegać się o nadanie działek na własność swym dorosłym dzieciom.
Gdy ustalenie miejsca i warunków realizacji inwestycji budowlanej oraz rozwiązań urbanistycznych i architektoniczno-budowlanych w planie realizacyjnym dotyczy realizowanego w mieście przez spółdzielnię mieszkaniową budownictwa jednorodzinnego - podstawę rozstrzygnięcia przewidzianego art. 21 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego stanowi wyznaczenie terenów pod budownictwo jednorodzinne na podstawie przepisów
1. Niedopuszczalne jest czasowe odstępstwo od wymogów dotyczących warunków jakim powinny odpowiadać budynki /rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/. Nie można zaakceptować rozwiązania polegającego na dopuszczalności pozostawienia otworów w ścianie
Uwzględniając różnorakie sytuacje życiowe uznać należy, że w przypadku gdy powstają wątpliwości czy lokal odpowiada wymaganiom art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ niezbędne jest przeprowadzenie odpowiedniego postępowania administracyjnego. Dla umożliwienia ewentualnej obrony interesów stron w postępowaniu powinno ono być zakończone decyzją,
1. Nie stanowi naruszenia art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ odmowa objęcia wywłaszczeniem również części nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, jeżeli w wyniku wywłaszczenia część pozostawiona właścicielowi nie została pozbawiona dotychczasowych walorów związanych z funkcją mieszkalną. 2. Ze sformułowań
