Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
    • gavel
      Orzeczenie

      Postanowienie SN z dnia 9 lutego 2011 r., sygn. V KK 288/10

      Stosowana przemoc fizyczna, skrępowanie rąk i nóg za pomocą taśmy samoprzylepnej, nakładanie worków foliowych na głowę, podduszanie i uruchamianie wiertarki, posługiwanie się rękawicami, grożenie oblania kwasem i zastrzeleniem, przy przystawianiu do głowy przedmiotu przypominającego broń są czynnościami, które w sposób drastyczny przekraczają potrzebę podjęcia działań obliczonych na pozbawienie osoby

    • gavel
      Orzeczenie

      Postanowienie SN z nia 9 lutego 2011 r., sygn. V CSK 248/10

      Wydanie postanowienia w przedmiocie zmiany orzeczenia [art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535)], które zapadło na podstawie art. 39 u.o.z.p. o umieszczeniu osoby w domu pomocy społecznej bez jej zgody, powinno poprzedzać, stosowne do okoliczności (art. 515 k.p.c.) postępowania dowodowe, zmierzające do ustalenia czy powstały przesłanki

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. I CSK 286/10

      Dane określone w § 3 rozporządzenia w sprawie recept lekarskich traktowane są jako niezbędne. Oznacza to, że co do zasady brak którejkolwiek z nich nie pozwala traktować takiego formularza, jako dokumentu uprawniającego do uzyskania i wydania leku refundowanego poza przypadkami wyszczególnionymi w § 17, z uwzględnieniem wskazań dotyczącej maksymalnej ilości tego rodzaju leku (§ 19).

    • gavel
      Orzeczenie

      Uchwała składu 7 sędziów SN z 27 stycznia 2011 r., sygn. I KZP 24/10

      Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. IV CSK 308/10

      Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej może na podstawie art. 430 k.c. ponosić odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną z winy lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską, która powstała przy wykonywaniu czynności na podstawie łączącej ich umowy o świadczenie usług medycznych.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2011 r., sygn. I PK 152/10

      Nieusprawiedliwione niewykonanie przez lekarza polecenia ordynatora dotyczącego leczenia pacjenta, stanowi naruszenie obowiązku pracowniczego i tym samym uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2010 r., sygn. III CSK 93/10

      Art. 10f ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz. U. nr 149, poz. 1076 ze zm.) nie kreuje roszczenia świadczeniodawcy o zawarcie z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o określonej treści.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. I CSK 20/10

      O przyczynieniu się poszkodowanego [art. 362 k.c.] można mówić jedynie wtedy, gdy jego zachowanie jest współprzyczyną powstania lub zwiększenia szkody, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Nie może być to zatem przyczyna wyłączna, bo wówczas sam poszkodowany jest sprawcą szkody. Dlatego nie można ustalić przyczynienia się poszkodowanej do powstania szkody w 100% i jednocześnie uznać, że zachowanie

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 24 listopada 2010 r., sygn. II CSK 297/10

      W obowiązującym w Polsce kontradyktoryjnym modelu postępowania sądowego o rodzaju i zakresie roszczenia decyduje powód, a ciężar udowodnienia twierdzeń spoczywa na tej stronie, która je zgłasza (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 zdanie pierwsze k.p.c.). Sąd z urzędu może wprawdzie dopuścić dowód (art. 232 zdanie drugie k.p.c.), ale powinien czynić to tylko pomocniczo i w sytuacjach wyjątkowych.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. I CSK 67/10

      Żeby skutecznie dochodzić odszkodowania za zarażenie wirusem żółtaczki typu C, należy wskazać placówkę służby zdrowia i personel za to odpowiedzialny. Ciężar udowodnienia spoczywa na powodzie.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. I PK 81/10

      Pracodawcą (art. 3 k.p.) jest osoba fizyczna prowadząca działalność w formie niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, a nie ten zakład.

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. I PK 80/10

      Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy odprawa przysługuje jeżeli przyczyny niedotyczące pracownika stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron. Jednak w przypadku zwolnień indywidualnych konieczne jest również ustalenie, czy pracownik nie współprzyczynił się do rozwiązania stosunku pracy. Problem ewentualnego współprzyczynienia się do

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 27 października 2010 r., sygn. V CSK 107/10

      Przewidziany w art. 442 § 1 k.c. w brzmieniu sprzed dnia 10 sierpnia 2007 r., trzyletni termin przedawnienia liczy się od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się zarówno o samej szkodzie, jak i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Należy zatem uznać, że jeżeli poszkodowany dowie się o osobie zobowiązanej do naprawienia szkody później niż o samej szkodzie, to ta późniejsza data wyznacza początek

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 27 września 2010 r., sygn. V KK 34/10

      1. Skoro ochrona życia dziecka nienarodzonego, zdolnego do życia poza organizmem matki, aktualizuje się także z chwilą zaistnienia medycznych wskazań do niezwłocznego zakończenia ciąży cesarskim cięciem, to obowiązek sprawowania tej ochrony przez lekarza rozpoczyna się w chwili stwierdzenia zagrożenia płodu w stopniu uzasadniającym prawdopodobieństwo zaistnienia konieczności dokonania zabiegu, a więc

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2010 r., sygn. II PK 228/09

      Jeżeli pracodawca nie zapewni pracownikowi dobowego lub tygodniowego odpoczynku od pracy, pracownik może żądać zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych [art. 448 k.c. w zw. z art. 24 k.c. w zw. z art. 300 k.p.].

    • gavel
      Orzeczenie

      Postanowienie SN z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. I CSK 234/10

      Do ustalenia i oceny, czy zachodzą podstawy do orzeczenia przez sąd o potrzebie przyjęcia uczestnika do szpitala psychiatrycznego bez jego zgody (art. 29 ust. 2 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego) konieczna jest odpowiedź biegłego na pytania dlaczego uważa, że nieprzyjęcie uczestnika do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jego zdrowia psychicznego, jakie leczenie jest konieczne w przypadku

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. I CSK 511/09

      W sporze o zwrot kosztów pokrycia podwyżki wynagrodzeń z art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców stronę powodową obciąża obowiązek udowodnienia, że mimo racjonalnego gospodarowania środkami finansowymi nie była w stanie pokryć zwiększonych wydatków z tytułu podwyżki wynagrodzeń, zaś stronę pozwaną obciąża obowiązek

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. II CSK 108/10

      W sensie czasowym przetwarzanie danych osobowych (medycznych) nie jest związane tylko z okresem świadczenia usług zdrowotnych przez z.o.z., ale może także nastąpić po zakończeniu leczenia w danym zakładzie, zobowiązanym do tworzenia dokumentacji medycznej leczonego pacjenta. Nie ma usprawiedliwionych powodów do twierdzenia, że obecny stan prawny w zakresie funkcjonalnego (powiązanego tylko z procesem

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. II CSK 117/10

      Informacja udzielana przez lekarza przed zabiegiem powinna zawierać takie dane, które pozwolą pacjentowi podjąć decyzję o wyrażeniu zgody na zabieg z pełną świadomością tego, na co się godzi i czego może się spodziewać. Nie można więc domagać się od lekarza, by uprzedzał pacjenta o wszelkich mogących wystąpić komplikacjach, zwłaszcza takich, które zdarzają się niezmiernie rzadko, mając charakter incydentalny

    • gavel
      Orzeczenie
    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. I CSK 464/09

      Przepis § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 marca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcenia, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 20, poz. 245) nie ograniczył kompetencji Ministra Obrony Narodowej do określenia następcy prawnego zlikwidowanego samodzielnego publicznego

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 16 czerwca 2010 r., sygn. I CSK 464/09

      Przepis § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 marca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcenia, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 20, poz. 245) nie ograniczył wynikającej z art. 60 ust. 4b pkt 4 u.z.o.z. kompetencji Ministra Obrony Narodowej do określenia następcy

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. III KK 408/09

      Nie ma znaczenia dla bytu odpowiedzialności za występek z art. 160 § 3 k.k. okoliczność czy ostatecznie zaniechanie przez sprawcę działania było w stanie całkowicie odwrócić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia pacjenta (zapobiec naruszeniu chronionego dobra). Wymaganym (a przez to wystarczającym) znamieniem tego występku jest przecież skutek nie w postaci naruszenia dobra, ale w postaci konkretnego

    • gavel
      Orzeczenie

      Wyrok SN z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. III CSK 245/09

      1. Ocenny charakter kryteriów wyznaczających wysokość odpowiedniej sumy, o której mowa w art. 445 § 1 k.c., sprawia, że zarzut naruszenia tego przepisu przez zawyżenie lub zaniżenie wysokości przyznanego zadośćuczynienia może być skuteczny tylko w razie oczywistego naruszenia tych kryteriów przez sąd drugiej instancji. 2. Gdy szkoda jest bezsporna, a tylko nie została w procesie wykazana jej wysokość

    close POTRZEBUJESZ POMOCY?
    Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00