Okres letni jest dla służb finansowo-księgowych przedsiębiorstwa czasem odpoczynku po rozliczeniu i zamknięciu poprzedniego roku obrotowego. Jest to również okres, w którym spokojnie można się przygotować do zadań czekających te służby pod koniec bieżącego i w pierwszym kwartale przyszłego roku. Jednym z najważniejszych zadań, a zarazem jednym z podstawowych elementów rachunkowości jednostki jest inwentaryzacja
Nabywając nieruchomość, jednostka musi zdecydować, w jakim celu będzie ją utrzymywała. Jeśli celem utrzymywania nieruchomości będą korzyści ekonomiczne - będzie to inwestycja, jeżeli nieruchomość zostanie przeznaczona na potrzeby własne jednostki - będzie to środek trwały. Decyzja podjęta w momencie zakupu nie jest ostateczna, ponieważ nieruchomość może być przekwalifikowana zarówno z, jak i do nieruchomości
Spółka przeprowadza co kwartał inwentaryzację towarów. Podczas ostatniego spisu stwierdzono niedobory. Jakie konsekwencje wywołuje to dla celów VAT i podatku dochodowego? Czy niedobór towarów podlega opodatkowaniu VAT i czy można go uznać za koszt podatkowy? Jak to zaksięgować?
Spółka prowadzi krótkoterminowe usługi budowlane. Materiały po zakupie odpisywane są w całości w koszty. Jak prawidłowo wyceniać tego rodzaju usługi i rozliczać koszty własne ich sprzedaży? Czy spółka musi przeprowadzać wycenę materiałów na koniec każdego miesiąca i korygować koszty, czy wystarczy na koniec roku metodą remanentową?
W obrocie profesjonalnym dzieje się najczęściej tak, że moment realizacji umowy dotyczącej sprzedaży lub zakupu towarów i usług nie pokrywa się z momentem zapłaty za nie. Jest to oczywista praktyka rynkowa, ale w czasach kryzysu staje się ona dla wielu firm poważnym problemem. W naszym "Poradniku" omawiamy rozrachunki, czyli zobowiązania i należności, z odbiorcami krajowymi. Opisujemy m.in. prezentacje
Spółka świadczy usługi budowlano-montażowe. Nie prowadzi magazynu. Wszystkie materiały ewidencjonowane są bezpośrednio w koszty. Z końcem roku okazało się, że jedna umowa z kontrahentem została rozwiązana, ale spółka kupiła już materiał potrzebny do wykonania tej usługi. Ponieważ materiał ten nie został pobrany do montażu, nie można jego wartości spisać w koszty. Czy w związku z tym na koniec roku
Ustawa o rachunkowości wskazuje (art. 27 ust. 2), że: ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji. Oznacza to, że w przypadku większości jednostek ustalone na początku 2009 r. różnice inwentaryzacyjne należy ująć w księgach
Spółka świadczy usługi budowlano-montażowe. Nie prowadzi magazynu. Wszystkie materiały ewidencjonowane są bezpośrednio w koszty. Z końcem roku okazało się, że jedna umowa z kontrahentem została rozwiązana, ale spółka kupiła już materiał potrzebny do wykonania tej usługi. Ponieważ materiał ten nie został pobrany do montażu, nie można jego wartości spisać w koszty. Czy w związku z tym na koniec roku
Podstawowym założeniem sporządzenia sprawozdania finansowego jest to, że podmiot będzie kontynuował działalność w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmienionym istotnie zakresie. Jeżeli nie ma możliwości kontynuacji działalności, to powstaje konieczność dokonania wyceny i sporządzenia sprawozdania finansowego na podstawie innych zasad.
Czy proces likwidacji spółki z o.o. musi być zgłoszony w KRS? Czy może wystarczy sporządzić protokół likwidacji już po sprzedaży materiału i wykazać dwa konta „Rachunek bankowy” i „Kapitał własny”. Spółka nie ma środków trwałych, spłaciła wszystkie swoje zobowiązania, nie ma też należności. Bez zgłoszenia do KRS procedura byłaby krótsza.
Koniec roku obrotowego to szczególny czas, który wymaga od pracowników działów finansowo-księgowych wzmożonych działań. Jednym z nich jest inwentaryzacja składników majątku jednostki, w tym środków pieniężnych w kasie i na rachunku bankowym.
Wraz z końcem roku każdy pracodawca, który utworzył w tym roku zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, będzie musiał ustalić rzeczywistą przeciętną liczbę zatrudnionych. Jeśli liczba ta będzie się różnić od przewidywanej na początku roku, należy do 31 grudnia 2008 r. dokonać korekty odpisu na ZFŚS.
Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, które uzyskały przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych przekraczające równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, mają obowiązek przejścia na księgi rachunkowe. Wiąże się to z wykonaniem wielu dodatkowych czynności.
Do ewidencji księgowej inwestycji w nieruchomości będących własnością jednostki non profit służy konto „Inwestycje w nieruchomości”. Na tym koncie ujmuje się wszelkie zmiany (zwiększenia i zmniejszenia) stanu posiadanych nieruchomości zaliczonych do inwestycji długoterminowych pozyskanych w celu uzyskania z nich korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości rynkowej, z najmu, z dzierżawy
Ostatni kwartał roku jest okresem wzmożonych prac związanych z przygotowaniem jednostki do zamknięcia roku. Ponieważ prace te wykonywane są równolegle z bieżącymi obowiązkami - należy je odpowiednio zaplanować. Pomocny może tu być harmonogram-kalendarz prac.
Jednostki przeprowadzają inwentaryzację roczną na trzy sposoby (w zależności od tego, z jakim składnikiem aktywów lub pasywów mają do czynienia): drogą spisu z natury, potwierdzenia sald oraz porównania danych księgowych z odpowiednimi dokumentami. Metoda potwierdzenia sald polega na uzyskaniu od kontrahentów i banków oświadczeń o pozycjach występujących w księgach rachunkowych. Metoda ta jest stosowana
Większość składników majątku można zinwentaryzować drogą spisu z natury lub weryfikacji sald. W przypadku gdy inne metody inwentaryzacji nie mogą być zastosowane, inwentaryzacji należy dokonać metodą porównania danych wynikających z ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami oraz weryfikacji realnej wartości tych składników.
Jednostki gospodarcze przeprowadzają inwentaryzację aktywów i pasywów na ostatni dzień każdego roku obrotowego (art. 26 ustawy o rachunkowości). Terminy, metody i częstotliwość inwentaryzacji poszczególnych składników majątku przedstawiamy poniżej w formie tabelarycznej.
Jednostki przeprowadzają inwentaryzację roczną na trzy sposoby (w zależności od tego, z jakim składnikiem aktywów lub pasywów mają do czynienia): drogą spisu z natury, potwierdzenia sald oraz porównania danych księgowych z odpowiednimi dokumentami.
Spis z natury stanowi duże wyzwanie organizacyjne, jest również bardzo kosztowny i pracochłonny. O ważności tej metody świadczy fakt, że za przeprowadzenie spisu z natury zawsze jest odpowiedzialny kierownik jednostki. Odpowiedzialności tej nie może on scedować na osoby trzecie, nawet za ich pisemną zgodą.
Inwentaryzacja stanu aktywów i pasywów jest bardzo istotnym, uregulowanym ustawą elementem rachunkowości jednostki. Jej celem jest kontrola stanu składników majątku i rozliczenie osób materialnie za nie odpowiedzialnych. Prawidłowo przeprowadzona inwentaryzacja stanowi potwierdzenie istnienia, przydatności i wyceny aktywów oraz pasywów bilansu.
Spółka zajmująca się sprzedażą artykułów spożywczych często kupuje towary, które są dostarczane w opakowaniach. Czasami opakowania te są wykazywane na fakturze. Spółka płaci za nie i nie zwraca ich dostawcy. Zdarza się również, że za opakowania spółka płaci jedynie kaucję, która jest zwracana po przekazaniu opakowań z powrotem do dostawcy. Jak należy to wykazać w księgach?
Na ostatni dzień każdego roku obrotowego (w bieżącym roku na 31 grudnia 2008 r.) jednostki podlegające przepisom ustawy o rachunkowości muszą przeprowadzić inwentaryzację wszystkich składników aktywów i pasywów. W przypadku niektórych aktywów inwentaryzację można zacząć odpowiednio wcześniej, co umożliwia terminowe zamykanie ksiąg.
Spółka zajmująca się sprzedażą artykułów spożywczych często kupuje towary, które są dostarczane w opakowaniach. Czasami opakowania te są wykazywane na fakturze. Spółka płaci za nie i nie zwraca ich dostawcy. Zdarza się również, że za opakowania spółka płaci jedynie kaucję, która jest zwracana po przekazaniu opakowań z powrotem do dostawcy. Jak należy to wykazać w księgach?
