Prawo wieczystego użytkowania gruntu w księgach likwidowanej jednostki
W poprzedniej części artykułu autorka omówiła ewidencje i prezentacje kontraktów długoterminowych w świetle Międzynarodowych Standardów Rachunkowości oraz dotychczasowej praktyki.
Znowelizowana ustawa o rachunkowości wprowadziła nowe zasady rozliczania kontraktów długoterminowych. Przychody z wykonania nie zakończonej usługi ustala się proporcjonalnie do stopnia jej zaawansowania, przyjmując jedną z metod określonych w art. 34a ust. 2 ustawy o rachunkowości. Jak ująć w ewidencji operacje związane z zastosowaniem metody stopnia zaawansowania określonej w art. 34a ust. 2 pkt 1
Rozporządzenie Ministra Finansów dotyczące instrumentów finansowych wprowadza wiele nowych definicji. Osoby zajmujące się na co dzień rachunkowością będą zmuszone do dogłębnego poznania całej problematyki instrumentów finansowych, do czego wstępem powinno być precyzyjne przyswojenie definicji. Metody wyceny oraz zakres ujawniania i sposób prezentacji instrumentów finansowych będzie przedmiotem odrębnego
Obowiązek konsolidacji sprawozdań finansowych został po raz pierwszy wprowadzony w ustawie o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) i dotyczył sprawozdań sporządzanych za 1995 r. Polskie skonsolidowane sprawozdania finansowe opracowywane obecnie, tj. za 2001 r., będą zatem sporządzane po raz siódmy, a zarazem ostatni według zasad określonych w tej ustawie. Od 2002 r. obowiązują bowiem przepisy
Spółka akcyjna posiada grunty będące w wieczystym użytkowaniu (na 99 lat), ujęte w ewidencji pozabilansowej. Jak należy ująć wartość prawa wieczystego użytkowania w ewidencji prowadzonej po 1 stycznia 2002 r.? Jeśli należy je wprowadzić do ewidencji bilansowej, to czy prawo to należy amortyzować?
Moja firma wykupiła jednostki uczestnictwa w jednym z funduszy inwestycyjnych i otrzymała potwierdzenie w postaci „świadectwa uczestnictwa”. Czy to świadectwo jest pełnowartościowym dokumentem księgowym, w szczególności w przypadku dokonania konwersji między funduszami?
Rezerwy na świadczenia emerytalne, odprawy, nagrody jubileuszowe i zaległe urlopy w jednostkach średnich i dużych dotyczą często znacznych kwot. Ich tworzenie wymaga skrupulatności, a przede wszystkim dokładnego poznania zasad ich tworzenia i wykazywania w księgach rachunkowych.
Dysponujemy przetłumaczonym na język polski „Zbiorem procedur i zasad księgowych”, który otrzymaliśmy od spółki-matki (jej siedziba mieści się za granicą). Zbiór ten obejmuje ogólne zasady prowadzenia księgowości, wykaz kont, wyjaśnienia, co należy na tych kontach księgować, oraz podstawowe informacje dotyczące kontroli wewnętrznych, jakie powinny mieć miejsce w spółce. Czy posiadana przez nas dokumentacja
Zgodnie ze znowelizowaną ustawą o rachunkowości należności na dzień bilansowy są wyceniane w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności. Istotną nowością, w porównaniu z przepisami ustawy o rachunkowości w brzmieniu przed 1 stycznia 2002 r., jest wyraźne zaakcentowanie konieczności uwzględnienia kryterium ostrożności przy wycenie tych aktywów. Pojawia się zatem pytanie: Jak w praktyce
Znowelizowana ustawa o rachunkowości w rozdziale 4 art. 28 ust. 3 wymienia 4 pozycje kosztów nie zaliczonych do kosztów wytworzenia produktu, a odnoszonych bezpośrednio na wynik finansowy okresu sprawozdawczego. W związku z wyodrębnieniem w rachunku zysków i strat (wariant kalkulacyjny) jedynie pozycji „Koszty sprzedaży” i „Koszty ogólnego zarządu” prosimy o wyjaśnienie, do której z tych pozycji można
Kontrakty długoterminowe i metody ich wyceny od dawna budziły liczne wątpliwości. Wynikało to przede wszystkim z faktu, że ustawa o rachunkowości nie zawierała przepisów regulujących to zagadnienie. Sytuacja zmieniła się od 1 stycznia br. Obecnie nie tylko istnieją regulacje ustawowe, ale możliwe jest także — w sprawach nieuregulowanych — stosowanie MSR.
Utrata wartości aktywów stała się ważną kategorią rachunkową w wyniku noweli do ustawy o rachunkowości. Obecnie ma ona zastosowanie do wszystkich pozycji aktywów, które potencjalnie mogą tracić wartość. Utrata wartości jest wyrazem realizacji zasady ostrożności, która przyczynia się do przedstawienia rzetelnie i jasno sytuacji majątkowej, finansowej i wyniku finansowego jednostki.
Znowelizowana ustawa o rachunkowości wprowadziła nową kategorię „trwałej utraty wartości” wykorzystywaną przy wycenie aktywów. Jak w praktyce dokonać oszacowania wysokości odpisu aktualizującego środki trwałe?