Art. 445 § 1 k.c. umożliwia ustalenie zadośćuczynienia bez potrzeby sięgania do art. 322 k.p.c. Przydane Sądowi w tym przepisie uprawnienie do przyznania „odpowiedniej sumy” tytułem zadośćuczynienia za krzywdy, które z natury rzeczy nie mogą być ściśle oszacowane, zawiera w sobie ten sam zakres swobody, który wprowadza art. 322 k.p.c.
1. W sprawach tzw. działowych nie zachodzi przewidziana w art. 520 § 2 i 3 k.p.c. sprzeczność interesów tych uczestników, którzy domagają się podziału, niezależnie od tego, jaki sposób podziału postulują i jakie wnioski składają w tym względzie. 2. Wniesienie apelacji od orzeczenia sądu pierwszej instancji o podziale majątku wspólnego przez uczestnika, który kwestionuje sposób podziału, nie stwarza
W sprawie o rozgraniczenie nieruchomości sąd drugiej instancji nie jest związany wskazanym w apelacji zakresem zaskarżenia, obejmującym tylko fragment granicy, która była przedmiotem rozgraniczenia.
Złożenie wniosku o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku (art. 913 i nast. k.p.c.) nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu.
Żądanie przez jednego z uczestników postępowania o podział majątku wspólnego ustalenia nierównych udziałów w tym majątku uzasadnia - przy sprzeciwie drugiego uczestnika - przyjęcie sprzeczności interesów, o której mowa w art. 520 § 2 i 3 k.p.c.
Przy rozpoznaniu skargi na przewlekłość postępowania niedopuszczalna jest merytoryczna ocena rozstrzygnięć sądu.
Nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności
Zawieramy umowy ze zleceniobiorcami z terenu całego kraju. Czy na wypadek sporu w treści umowy zlecenia możemy wskazać konkretny sąd, który rozstrzygałby ewentualne spory? Czy w umowie zlecenia można ustalić obowiązek podjęcia próby polubownego rozstrzygnięcia sporu powstałego w związku z realizacją zlecenia przed wystąpieniem do sądu (zleceniobiorcy nie prowadzą działalności gospodarczej)?
Świadczenia alimentacyjne z funduszu alimentacyjnego dla osób pełnoletnich, uczących się i posiadających dzieci
Art. 6261 § 2 k.p.c. jest przepisem o charakterze bezwzględnie obowiązującym, co rodzi ten skutek, że na jego gruncie legitymację do złożenia wniosku o wpis w księdze wieczystej posiadają wyłącznie te podmioty, które przepis ten wymienia. Wspólnota Mieszkaniowa nie należy do kręgu tych podmiotów, gdyż uprawnionym do jego zgłoszenia byliby właściciele lokali. Potrzebna tu jest więc ich jednomyślność
W obowiązującym w Polsce kontradyktoryjnym modelu postępowania sądowego o rodzaju i zakresie roszczenia decyduje powód, a ciężar udowodnienia twierdzeń spoczywa na tej stronie, która je zgłasza (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 zdanie pierwsze k.p.c.). Sąd z urzędu może wprawdzie dopuścić dowód (art. 232 zdanie drugie k.p.c.), ale powinien czynić to tylko pomocniczo i w sytuacjach wyjątkowych.
Zarzut naruszenia art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c., przy jednoczesnym braku zarzutów naruszenia innych przepisów prawa materialnego i procesowego oznacza, ze skarżący nie ma zastrzeżeń do prawidłowości wyroku pod względem jego zgodności z przepisami prawa materialnego i procesowego, a jedynie skarży się na niedostatki jego uzasadnienia. Jest oczywiste, że w takiej sytuacji nawet uznanie przez
Umowę przekazania gospodarstwa rolnego następcy można traktować jak darowiznę w rozumieniu art. 33 pkt 2 k.r.o.
W sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności na podstawie art. 840 § 2 pkt 2 k.p.c., dopuszczalne jest powołanie nowej podstawy powództwa, polegającej na złożeniu oświadczenia o potrąceniu z wierzytelnością egzekwowaną powstałej dopiero w toku procesu wierzytelności wzajemnej, także wówczas, gdy zgłoszony w pozwie zarzut potrącenia okazał się bezskuteczny.
Wyrok, którego sentencji skład sądu nie podpisał, nie istnieje w znaczeniu prawnoprocesowym także wówczas, gdy został ogłoszony. Stanowisko to dotyczy również postanowienia o przedstawieniu zagadnienia prawnego. Zatem niepodpisanie sentencji takiego postanowienia przez skład sądu powoduje, że nie istnieje ono w znaczeniu prawnoprocesowym, niezależnie od tego czy zostało podpisane jego uzasadnienie.
Zawieszenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela po zakończeniu przetargu i wstrzymaniu przez sąd wydania postanowienia co do udzielenia przybicia stanowi przeszkodę do wydania postanowienia o udzieleniu przybicia.
Żądanie o ustalenie prawa (art. 189 k.p.c.). do domeny internetowej inicjuje sprawę o charakterze majątkowym.
Interwenientem ubocznym po stronie powodowej nie może być podmiot, który w tym procesie jest współpozwanym.
Kurator spadku jest nie tylko uprawniony, lecz i zobowiązany, do występowania po stronie biernej w sporze o własność nieruchomości spadkowej, gdyż udział w takim postępowaniu, jako zmierzający do ochrony całości majątku spadkowego, mieści się w granicach wykonywanego przez niego zarządu.
Jednolitość Skarbu Państwa jako osoby prawnej wywiera w sferze przepisów proceduralnych ten skutek, że niezależnie od wielości wskazanych w pozwie i orzeczeniu sądu państwowych jednostek organizacyjnych, z których działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, stroną pozwaną jest zawsze Skarb Państwa, a nie te jednostki.
Stosownie do art. 142 § 1 k.p.c., odbierający pismo potwierdza odbiór i jego datę własnoręcznym podpisem, a jeżeli tego nie może lub nie chce uczynić, doręczający sam oznacza datę doręczenia oraz przyczynę braku podpisu. Oznacza to wyraźnie, że miarodajna dla ustalenia, kiedy nastąpiło doręczenie jest „data”, a nie jakkolwiek inaczej określona jednostka czasowa.
Ponieważ przedmiotem zlecenia było udzielanie pomocy prawnej w zakresie prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej, z chwilą jej zakończenia łączący powoda ze zleceniobiorcą stały stosunek zlecenia ustał. Zważywszy, że przedmiot sprawy nie mieści się w zakresie zlecenia, jak tego wymaga art. 87 § 1 k.p.c., powód nie mógł powołując się na łączący go ze zleceniobiorcą stosunek prawny, skutecznie
Ostateczny wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w którym stwierdzono naruszenie prawa do sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przez sąd, zagwarantowanego w art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej dnia 4 listopada 1950 r. w Rzymie (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), nie stanowi podstawy wznowienia postępowania cywilnego;
Także w przypadku, gdy Sąd, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 4799 § 1 zd. ostatnie k.p.c., nie dokona zwrotu pisma złożonego przez zawodowego pełnomocnika bez dołączenia dowodu doręczenia odpisu drugiej stronie albo dowodu wysłania go przesyłką poleconą - pismo to nie wywołuje żadnych skutków procesowych.
