Wyrok NSA z dnia 2 października 1991 r., sygn. II SA 429/91
1. Dla prawidłowego zastosowania przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325/ należy określić in concreto o jakie interesy gospodarcze państwa chodzi i dlaczego prowadzenie określonej działalności gospodarczej stwarzałoby dla tych interesów zagrożenie. 2. Przy obowiązujących ex lege przywilejach ustawy
Odesłanie w art. 41 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325/ do innych przepisów tej ustawy obejmuje też procentowy i kapitałowy limit udziału kapitałowego z art. 2 ust. 1 i art. 16 ust. 4 tej ustawy.
Decyzja Prezesa Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych, zezwalająca na przeniesienie wszystkich udziałów podmiotu zagranicznego w spółce na rzecz podmiotu polskiego, wskutek czego podmiot ten skupił 100 procent udziałów, jest wydana z rażącym naruszeniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./.
1. Dla spełnienia minimum wymogów, w sprawach w których podstawą odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży koniecznym jest okazać stronie - i włączyć do akt dla potrzeb kontroli instancyjnej i sądowej - stosownych wyciągów z aktu ustalającego limit punktów sprzedaż dla konkretnej jednostki terytorialnej oraz obowiązującego wykorzystania tego limitu sprawozdania
l. W działalności samorządu radcowskiego, mającego charakter samorządu zawodowego, muszą bezwzględnie być rozdzielone dwie sfery: administracji publicznej i tak zwanego wnętrza organizacyjnego korporacji. Pierwsza z nich może być regulowana wyłącznie przepisami powszechnie obowiązującymi. 2. Granice problematyki regulaminów uchwalanych przez Krajową Radę Radców Prawnych /art. 60 pkt 8 ustawy z dnia
Przez "działalność gospodarczą" w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ należy rozumieć działalność o jakiej mowa w ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/.
Zapewnienie należytej pomocy prawnej, o czym mowa w art. 1, art. 3 pkt 1 i art. 68 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, to obecnie w demokratycznym państwie prawnym, w warunkach gospodarki rynkowej, swobody i wolności działalności gospodarczej, nie tylko kwestie ilościowe ale przede wszystkim rzeczywista pomoc prawna, to jest również zapewnienie możliwości
1. Zezwolenie na prowadzenie w przyczepie campingowej sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży byłoby sprzeczne z treścią par. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./.
1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań nie przewidują obowiązku informowania odwołujących się o terminie rozpoznawania sprawy przez organ odwoławczy. Obowiązek taki istnieje jedynie w razie zarządzenia rozprawy, której przeprowadzenie nie ma charakteru obligatoryjnego /art. 89 par. 1 Kpa/. 2. Powtórne zwrócenie się do organów samorządu adwokackiego o rozpoznanie sprawy
Wyższe studia w zakresie nauk administracyjnych i uzyskanie dyplomu magistra administracji nie jest tożsame z ukończeniem wyższych studiów prawniczych w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./.
Odmowa wystąpienia przez okręgową radę adwokacką do Ministra Sprawiedliwości o zezwolenie na indywidualną praktykę adwokacką w miejscowości, w której nie ma zespołu adwokackiego, osobie, która jest adwokatem i której siedzibę wyznaczono w tej właśnie miejscowości, uniemożliwia adwokatowi realizację jego prawa do wykonywania zawodu.
W postępowaniu dotyczącym pozycji zawodowej członka adwokatury stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego tylko w zakresie nieuregulowanym odrębnie w prawie o adwokaturze. Takie odrębne uregulowanie zawarte jest w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, który wprowadził jako lex specialis nieznany kodeksowi postępowania administracyjnego
Adwokat, który wykonuje zawód indywidualnie na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16, poz. 124 ze zm.) i ma uprawnienia emerytalne, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z art. 24 w zw. z art. 37 tej ustawy.
1. Uzasadnienie odmowy udzielenia koncesji na produkcję alkoholu na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ wymaga wykładni systemowej i uwzględnienia także racji społecznych związanych z produkcją i spożywaniem alkoholu, określonych przez ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
1. W przypadku, gdy strona skarżąca od paru lat działa jako czołowa firma i doskonale jest zorientowana w regulacjach obowiązującego prawa, a postępowanie toczyło się długo - miała więc możliwość składania dodatkowych wyjaśnień i kolejnych wniosków dowodowych - zarzut, że bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu jest zarzutem nie znajdującym potwierdzenia w stanie faktycznym /art. 145 par.
Przedsiębiorstwo "Polski Monopol Loteryjny" nie może wydawać żadnego aktu administracyjnego w sprawie zastrzeżonej ustawowo dla rozstrzygnięć Ministra Finansów i nie powierzonej przez ten organ temu przedsiębiorstwu /jak np. art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach - Dz.U. nr 19 poz. 122 ze zm. oraz par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 1976
Art. 35 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ stanowi, że koncesja może być cofnięta także w przypadkach, gdy lokalizacja składu, stan pomieszczenia, w którym ma być prowadzony skład, albo wyposażenie tego pomieszczenia uniemożliwiają lub znacznie utrudniają organom celnym sprawowanie dozoru celnego lub kontroli celnej.
Cele społeczne, na które ma być przeznaczony cały uzyskany zysk - określone w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach /Dz.U. nr 19 poz. 122 ze zm./ - z gry losowej powinny odpowiednio korespondować z celami, ubiegającej się o zezwolenie na prowadzenie gry, "organizacji społecznej, której zadanie nie polega na prowadzeniu działalności gospodarczej".
1. Zaprzestanie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną i rozpoczęcie działalności przez jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej /spółkę/, nawet z udziałem tej osoby fizycznej, wymaga wykreślenia z rejestru danej osoby fizycznej i wpisania pod nową pozycją nowo powstałej jednostki organizacyjnej. 2. Przystąpienie zarejestrowanej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą