Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie uzależniają braku obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej dokonanej przez podatników podatku VAT. O braku takiego obowiązku decydują natomiast przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - art. 5 i art
Przepis par. 63 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./ wiąże zwolnienie od opłaty skarbowej z pojęciem gospodarstwa rolnego, a nie nieruchomości rolnej.
Opłata skarbowa pobierana w sprawach indywidualnych z zakresu administracji nie jest niepodatkową należnością budżetową. Jest ona świadczeniem publicznoprawnym ale jest to świadczenie odpłatne. Jest to "cena" płacona przez podmiot żądający od organu określonej czynności lub "świadczenia" za wykonanie na jego rzecz usługi z zakresu administracji - w rozpoznawanej sprawie za wydanie zezwoleń.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, której przepisy stanowiły podstawę do wydania ostatecznej decyzji, o której zmianę wnioskowała strona, nie zawiera konstrukcji podatkowej, pozwalającej na zastosowanie art. 254 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Sam fakt, że stroną czynności cywilnoprawnej jest podatnik podatku od towarów i usług, nie przesądza o zwolnieniu tej czynności od opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Musi to być bowiem czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o
Jeśli organ podatkowy uzna, że wartość przedmiotu czynności określona przez strony nie odpowiada wartości rynkowej, musi je wezwać do jej podwyższenia bądź obniżenia /w terminie nie krótszym niż 14 dni/, podając jednocześnie jej wartość według własnej wstępnej oceny. Dopiero, jeśli strony nie odpowiadają na to wezwanie, organ ma prawo do samodzielnego określenia jej wysokości z uwzględnieniem opinii
Z art. 329 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że termin przewidziany w art. 80 par. 1 pkt 1 tej ustawy ma zastosowanie, jeżeli płatnik w ciągu miesiąca poprzedzającego dzień wejścia w życie ordynacji podatkowej, pobrał podatek nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Tego rodzaju rozwiązanie ma na celu ochronę podatnika przed
Umowa sprzedaży budynków i budowli nie jest objęta wyłączeniami od opłaty skarbowej przewidzianymi w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Umowa sprzedaży budynków i budowli nie jest objęta żadnym z wyłączeń od opłaty skarbowej przewidzianych w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Pierwsze z tych wyłączeń nie ma zastosowania do umowy sprzedaży budynków i budowli jako towarów używanych, bowiem w tym przypadku sprzedaż jest zwolniona od podatku od towarów i usług
Umowa pożyczki jest w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz. U. nr 4 poz. 23 ze zm./ "inną tego rodzaju umową", co umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu.
Zakreślenie przez organ podatkowy terminu krótszego, niż 14 dni w sytuacji, gdy strona w zakreślonym przez organ podatkowy terminie wypowiedziała się co do proponowanej przez organ podatkowy wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej nie stanowi naruszenia prawa, jeżeli strona nie kwestionuje, że skrócenie terminu pozbawiło ją możliwości obrony jej praw, a przez to miało wpływ na treść wydanej w
Podwyższenie kapitału zakładowego jest zawsze realizacją umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, bez względu na to, czy następuje w drodze zmiany tej umowy, czy w drodze uchwały zgromadzenia wspólników mających do tego umocowanie w umowie spółki. Zatem na podstawie art. 1 ust. 2 i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "b" w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "a" ustawy
Wyszczególniając w art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nieważność czynności prawnej i nieważność stwierdzoną prawomocnym orzeczeniem sądu, ustawodawca miał na uwadze w pierwszym przypadku nieważność wynikającą z niezachowania zastrzeżonej formy, dla której ustawa przewiduje rygor nieważności, a w drugim przypadku nieważność
Sprzedaż przedsiębiorstwa należy odróżnić od sprzedaży poszczególnych jego składników. W pierwszym wypadku płacimy podatek od czynności cywilnoprawnych, w drugim - podatek od towarów i usług.
Autonomia prawa podatkowego nie jest samodzielnością absolutną, dlatego pojęcia zaczerpnięte z innych gałęzi prawa nie mogą nabierać całkowicie nowego znaczenia. Zatem, jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby także objęcie opłatą skarbową przeniesienia własności dokonywanego w drodze innych niż sprzedaż i zamiana umów przenoszących własność, to zapewne użyłby innego sformułowania w przepisach ustawy. W
1. Brak wymagalności decyzji wymiarowej nie przekłada się na brak /odpadnięcie, nieistnienie/ podstawy do świadczenia należnego, wynikającego z niej zobowiązania podatkowego. Dopiero uchylenie bądź stwierdzenie nieważności decyzji wymiarowej prowadzi do eliminacji istnienia prawnej podstawy świadczenia i w następstwie do sytuacji powstania nienależnego świadczenia. 2. Decyzja wymiarowa nakłada pewien
1. "Umowa lombardowa" mieści się w hipotezie przepisu art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, a co za tym idzie podlega opłacie skarbowej. 2. Przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie lombardów, nie będący bankiem, od tych usług musi płacić podatek od towarów i usług oraz w konsekwencji nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego
