Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2001 r., sygn. III SA 2100/00

1. Brak wymagalności decyzji wymiarowej nie przekłada się na brak /odpadnięcie, nieistnienie/ podstawy do świadczenia należnego, wynikającego z niej zobowiązania podatkowego. Dopiero uchylenie bądź stwierdzenie nieważności decyzji wymiarowej prowadzi do eliminacji istnienia prawnej podstawy świadczenia i w następstwie do sytuacji powstania nienależnego świadczenia.

2. Decyzja wymiarowa nakłada pewien obowiązek, podczas gdy decyzja ratalna stanowi pewną ulgę. Ponadto decyzja wymiarowa podlega egzekucji administracyjnej, podczas gdy decyzja ratalna powoduje zawieszenie postępowania egzekucyjnego /art. 56 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "C." Sp. z o.o. w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 15 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. "C." w Ł. w 1994 r. zawarła z (...) Towarzystwem Finansowym "S." trzy umowy sprzedaży obligacji oraz 1 umowę pożyczki. Urząd Skarbowy W. P. decyzjami czterema z dnia 15 maja 1997 r. (...) określił opłatę skarbową w łącznej kwocie 74.648,70 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę /do dnia wydania tych decyzji/, w tym w kwocie 74.000 zł z tytułu umowy pożyczki. Powyższe decyzje Izba Skarbowa utrzymała w mocy, a następnie Strony złożyły skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jak wynika z akt sprawy III SA 1768/97 Sąd administracyjny wyrokiem z dnia 28 lipca 2000 r. skargę na decyzję dotyczącą opłaty skarbowej od umowy pożyczki oddalił.